Ποια ηχηρά ονόματα διεκδικούν τη ΔΕΠΑ

Ως τη μητέρα των μαχών… χαρακτηρίζουν στην αγορά την αποκρατικοποίηση της ΔΕΠΑ. Οπως υποστηρίζουν στο Euro2day.gr επιχειρηματίες και αναλυτές στο μέτωπο των ιδιωτικοποιήσεων, «ο μεγάλος ανταγωνισμός θα φουντώσει για την πάλαι ποτέ κραταιά επιχείρηση στην προμήθεια και διανομή φυσικού αερίου». Μπορεί να μην έχει πια το μονοπώλιο στην αγορά, ωστόσο, τα assets που διαθέτει, αν μη τι άλλο, αποτελούν πόλο έλξης ενόψει των νέων δεδομένων που δημιουργούνται στην αγορά ενέργειας.

Η πολιτική της Ε.Ε. για την απανθρακοποίηση της ευρωπαϊκής οικονομίας και φυσικά και της ελληνικής (μετά τις ανακοινώσεις του πρωθυπουργού για το κλείσιμο έως το 2028 όλων των σημερινών λιγνιτικών σταθμών ηλεκτροπαραγωγής, καθώς και την αναθεώρηση του Εθνικού Σχεδίου για την Ενέργεια και την Κλιματική Αλλαγή που θα προβλέπει τη συμμετοχή των ΑΠΕ στο 35% αντί για 31% το 2030), καθιστά το φυσικό αέριο στο καύσιμο του μέλλοντος: αυτό που θα κυριαρχήσει μέχρι τη μετάβαση στις ΑΠΕ.

Η ΔΕΠΑ, με κύκλο εργασιών της τάξης του 1 δισ. ευρώ, που ελέγχεται κατά 65% από το ΤΑΙΠΕΔ (ελληνικό δημόσιο) και 35% από τα Ελληνικά Πετρέλαια, παίρνει τη σκυτάλη… για πλήρη αποκρατικοποίηση. Η κυβέρνηση εντός του Οκτωβρίου θα καταθέσει νομοθετική ρύθμιση με την οποία θα διατηρεί το σπάσιμο του ομίλου σε ΔΕΠΑ Εμπορίας (χονδρεμπορική, λιανική μέσω της Φυσικό Αέριο Ελληνικής Εταιρίας Ενέργειας, αεριοκίνηση και διεθνείς συμβάσεις προμήθειας), ΔΕΠΑ Υποδομών (δίκτυα διανομής φυσικού αερίου με 100% στην Αττική και υπόλοιπη Ελλάδα και 49% στη Θεσσαλονίκη και Θεσσαλία) και Συμμετοχές ΔΕΠΑ σε διεθνή projects. Η ρύθμιση, όμως, θα προβλέπει την πώληση 100% των δύο πρώτων εταιρειών. Δηλαδή των ΔΕΠΑ Εμπορίας και Υποδομών.

Το 2018, σύμφωνα με τα επίσημα δημοσιευμένα στοιχεία της, από τις 52,7 TWh (Τεραβατώρες) που εισήχθησαν στο Εθνικό Σύστημα Μεταφοράς Φυσικού Αερίου, τις 37,7 τις έφερε η ΔΕΠΑ, δηλαδή περίπου το 71,5%. Ο ανταγωνισμός που δέχεται από άλλους ενεργειακούς ομίλους, όμως, είναι έντονος και είχε σαν αποτέλεσμα να υποχωρήσει ο κύκλος εργασιών κατά 8,4% στα 996 εκατ. ευρώ και οι πωλήσεις φυσικού αερίου να είναι χαμηλότερες κατά 11,5% σε σχέση με το 2017.

Οι εισαγωγές φυσικού αερίου μέσω αγωγού αλλά και υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG) μέσω του τερματικού σταθμού του ΔΕΣΦΑ στη Ρεβυθούσα δεν αποτελούν πια το μονοπώλιο της δημόσιας επιχείρησης, καθώς κυρίως εγχώριες εταιρείες παραγωγής ηλεκτρισμού (Mytilineos, ΗΡΩΝ και Elpedison) εισάγουν ποσότητες χωρίς να έχουν την πλήρη εξάρτηση από τη ΔΕΠΑ. Ακόμη και η ΔEH, το καλοκαίρι αποφάσισε την προμήθεια LNG από ξένο παίκτη.

Ωστόσο, η ΔΕΠΑ έχει αξιοζήλευτα για τον ανταγωνισμό άλλα assets. Και ιδίως στη ΔΕΠΑ Εμπορίας. Αυτά είναι η 100% θυγατρική της «Φυσικό Αέριο Ελληνική Εταιρεία Ενέργειας» (πρώην ΕΠΑ Αττικής) με περισσότερους από 350.000 πελάτες κυρίως στο αέριο, οι διεθνείς συμβάσεις προμήθειας φυσικού αερίου με Gazprom (Ρωσία), Botas (Τουρκία), Sonaratach (Αλγερία) καθώς και με την αζέρικη Socar και την κοινοπραξία του Σαχ Ντενίζ για προμήθεια αερίου μέσω του αγωγού TAP. Συμφωνίες αξιοζήλευτες αλλά και με γερές ρήτρες take or pay (πρόστιμα αν δεν εισαχθούν οι ετήσιες συμφωνηθείσες ποσότητες).

Οι «μονομάχοι»

Ηχηρό παρών, λένε έγκυρες πληροφορίες του Euro2day.gr, θα δώσει η Mytilineos. Η εισηγμένη ήταν η πρώτη εταιρεία που έσπασε πριν από χρόνια το μονοπώλιο της ΔΕΠΑ, και κάτω από αντίξοες συνθήκες, στην εισαγωγή LNG ενώ η εδραίωσή της στην προμήθεια φυσικού αερίου από τρίτες πηγές (εκτός δηλαδή ΔΕΠΑ) την καθιστούν σε ισχυρό διεκδικητή της. Οι αυξημένες ανάγκες της σε φυσικό αέριο που έχει με τις μονάδες ηλεκτροπαραγωγής που ήδη διαθέτει αλλά και με το νέο εργοστάσιο ηλεκτροπαραγωγής ισχύος 826 MW, θέλουν τη Mytilineos να δίνει τον νυν υπέρ πάντων αγώνα για την απόκτηση της ΔΕΠΑ Εμπορίας. Οι ανάγκες σε φυσικό αέριο θα ξεπεράσουν τα 2 δισ. κυβικά μέτρα και παράλληλα η εισηγμένη έχει και κίνητρο για την απόκτηση και του ελέγχου των συμβάσεων προμήθειας.

Άλλος εγχώριος ενεργειακός παίκτης που θα μπει στην κούρσα της διεκδίκησης της ΔΕΠΑ Εμπορίας είναι η Motor Oil. Πληροφορίες από την αγορά θέλουν τον επιχειρηματικό όμιλο να επιθυμεί την απόκτηση της ΔΕΠΑ Εμπορίας. Αν και αναλυτές της αγοράς θέλουν τον όμιλο συμφερόντων Βαρδινογιάννη να έχει περισσότερο στο στόχαστρο το πελατολόγιο της «Φυσικό Αέριο Ελληνική Εταιρεία Ενέργειας», λόγω της διείσδυσης της NRG στην προμήθεια ρεύματος, εντούτοις το όλο «πακέτο» της ΔΕΠΑ Εμπορίας δεν περνά καθόλου απαρατήρητο.

Με πολλούς τρόπους έχει διαμηνύσει το ενδιαφέρον για την πωλούμενη εταιρεία και η «Ελληνικά Πετρέλαια». Η φερόμενη απόφαση του ομίλου Λάτση να μην πουλήσει ούτε μία μετοχή του από την πετρελαϊκή εταιρεία δημιουργεί ισχυρή βάση ώστε τα ΕΛ.ΠΕ να θέσουν υποψηφιότητα για την απόκτηση της ΔΕΠΑ Εμπορίας. Βέβαια, μένει να δημοσιοποιηθούν οι όροι συμμετοχής στον διαγωνισμό πώλησης. Δηλαδή στο αν θα υπάρχουν ή όχι περιορισμοί, με δεδομένο το ότι η εταιρεία κατέχει το 35% της δημόσιας επιχείρησης φυσικού αερίου.

Στενά παρακολουθεί τις εξελίξεις στη συγκεκριμένη αποκρατικοποίηση και η ΖeniΘ. Η άλλη μεγάλη εταιρεία στην προμήθεια φυσικού αερίου, πρωτίστως της Θεσσαλονίκης και της Θεσσαλίας και δευτερευόντως της Αττικής και της υπόλοιπης Ελλάδας. Οι κινήσεις της κατά 100% ελεγχόμενης από την ιταλική μεγάλη Eni γίνονται με μεγάλη προσοχή, με δεδομένη την κρίση της Επιτροπής Ανταγωνισμού περί μονοπωλιακού ελέγχου της αγοράς. Σημειώνεται ότι η ZeniΘ διαθέτει 350.000 πελάτες.

Από τους μνηστήρες της ΔΕΠΑ δεν θα λείπει και ο όμιλος Κοπελούζου. Είναι από τους ομίλους με έντονη χονδρεμπορική δραστηριότητα στο φυσικό αέριο, ενώ στα μελλοντικά σχέδια του συμπεριλαμβάνονται η κατασκευή της νέας μονάδας ηλεκτροπαραγωγής ισχύος άνω των 620 MW στη ΒΙΠΕ Αλεξανδρούπολης αλλά και το μεγαλεπήβολο σχέδιο του FSRU.

Για τη ΔΕΠΑ Εμπορίας ενδιαφέρον αναμένεται και από ξένους παίκτες, όπως η Edison και η Engie.

Έντονο ενδιαφέρον αναμένεται και για τη ΔΕΠΑ Υποδομών. Οι επενδύσεις στα δίκτυα διανομής μπορεί να προϋποθέτουν μεγάλα κεφάλαια, ωστόσο, οι αποδόσεις είναι αξιοζήλευτες. Έτσι, πηγές της αγοράς θέλουν ως σίγουρους διεκδικητές τους μετόχους του ΔΕΣΦΑ. Δηλαδή, την ιταλική Snam, τη βελγική Fluxys και την ισπανική Enagas.

Κάποιοι μιλούν και για την ιταλική Eni.