Στο 40,2% οι «μακροπρόθεσμες» ρυθμίσεις δανείων

Σε 100.000 ρυθμίσεις δανείων προχώρησαν οι τράπεζες σε έξι μήνες, επιλέγοντας λύσεις σε βάθος χρόνου. Πολλά εξ αυτών ωστόσο εξακολουθούν να καταγράφονται ως NPEs.

Δημοσιεύθηκε: 5 Φεβρουαρίου 2017 - 12:05

Αναστασία Παπαϊωάννου [email protected]

Εντυπωσιακά είναι τα στοιχεία για τον ρυθμό των χορηγήσεων από την περίοδο προ κρίσης έως και το 2016 καθώς καταδεικνύουν την κατακόρυφη πτώση των αιτημάτων από την πλευρά, κυρίως των νοικοκυριών, για δανειοδότηση.

Σύμφωνα με την μελέτη της Ελληνικής Ενωσης Τραπεζών από τις 1.200 ανά εργάσιμη ημέρα αιτήσεις χορήγησης στεγαστικών δανείων το 2007 έπεσαν στις 82 το 2016. Από τις 32.300 ανά εργάσιμη ημέρα αιτήσεις χορήγησης καταναλωτικών δανείων το 2007 στις 4.455 το 2016.

Με την κρίση και κόκκινα δάνεια να θεριεύουν στην διάρκεια του πρώτου 6μηνου του 2016 οι ελληνικές τράπεζες αύξησαν κατά περίπου 100.000 τον αριθμό των δανείων, τα οποία ρύθμισαν καθώς και η υιοθέτηση μακροπρόθεσμων λύσεων.

Ειδικότερα, το μερίδιο των μακροπρόθεσμου χαρακτήρα ρυθμίσεων επί του συνόλου των ρυθμίσεων αυξήθηκε κατά περίπου επτά ποσοστιαίες μονάδες και ανέρχεται σε 40,2%.

Σταθερό παρέμεινε τόσο το ποσοστό των λύσεων οριστικής διευθέτησης (6,3%), όσο και το ποσοστό των δανείων που είχαν μεν τεθεί σε καθεστώς ρύθμισης, αλλά παραμένουν στον «πυρήνα» των NPEs - μη εξυπηρετούμενων ανοιγμάτων (70%).

Η υιοθέτηση μακροχρόνιων ρυθμίσεων εντάσσεται στο πλαίσιο των επιχειρησιακών στόχων που συμφωνήθηκαν τον Ιούνιο του 2016 σε συνεργασία με την ΤτΕ και την ΕΚΤ.

Να σημειωθεί ότι το πρώτο εξάμηνο του 2016 έγιναν διαγραφές δανείων 1,6 δισ. ευρώ, έναντι 687 εκατ. ευρώ το αντίστοιχο εξάμηνο του 2015.

Προϋποθέσεις

Σε κάθε περίπτωση, η μελλοντική εξέλιξη της πιστωτικής επέκτασης προς τον ιδιωτικό τομέα εξαρτάται, όπως αναφέρεται στην μελέτη της ΕΕΤ, από δυο βασικούς παράγοντες:

* Την αποτελεσματική διαχείριση των μη εξυπηρετούμενων δανείων και των ανοιγμάτων σε καθυστέρηση, και

* Τις μακροοικονομικές εξελίξεις, οι οποίες ασκούν σημαντική επίδραση στην εμπιστοσύνη, ενισχύουν ή αποδυναμώνουν τη ζήτηση δανειακών κεφαλαίων από επιχειρήσεις και νοικοκυριά, αμβλύνουν ή οξύνουν το πρόβλημα των επισφαλειών και επηρεάζουν, θετικά ή αρνητικά, τη ρευστότητα των τραπεζών και των επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται στη χώρα μας.