Πολιτική συμφωνία «έως το τέλος του έτους»

Με τη φράση «έως το τέλος του χρόνου η πολιτική συμφωνία με τους θεσμούς», επιτελικά στελέχη της κυβέρνησης επιχειρούν αποσυμπίεση από το ασφυκτικό χρονοδιάγραμμα της 5ης Δεκεμβρίου, ενώ επιβεβαιώνουν τις πληροφορίες ότι το Μαξίμου χαμηλώνει τον πήχη των προσδοκιών στο επικείμενο Eurogroup, «κόντρα» στις εκτιμήσεις Μοσκοβισί ότι η συμφωνία είναι εφικτή τις αμέσως επόμενες ημέρες.

Εκφράζουν «βεβαιότητα» ωστόσο ότι η συμφωνία θα επέλθει καθώς, όπως λένε, δεν υπάρχει κανένα σινιάλο από τους Ευρωπαίους εταίρους και ηγέτες πως «αποφάσισαν να προκαλέσουν πολιτική τρικυμία στην Ευρώπη» -πόσο μάλλον εάν το ιταλικό δημοψήφισμα υψώσει την τρίαινα.

Τα ίδια στελέχη προειδοποιούν με... όλο και μεγαλύτερη σαφήνεια ότι στο ακραίο σενάριο του «όχι σε όλα» από τους θεσμούς (δηλαδή όχι στο κλείσιμο της αξιολόγησης, όχι στην ένταξη στο QE, όχι στις επενδύσεις), η θέση της χώρας στην ευρωζώνη «θα πληγεί αντικειμενικά και όχι επειδή κάποιος θα ρίξει το σύνθημα της εξόδου».

Σ' αυτό το πλαίσιο επισημαίνουν ότι «πολιτική συμφωνία σημαίνει να δοθεί το πράσινο φως για την εξέλιξη του προγράμματος, με τρόπο που θα βγάλει έγκαιρα τη χώρα από την κρίση».

Προς τούτο, επικαλούνται τις θετικές δηλώσεις του επικεφαλής της ΕΚΤ Μάριο Ντράγκι και του στελέχους της Μπενουά Κερέ για την ένταξη της Ελλάδας στην ποσοτική χαλάρωση.

«Η κυβέρνησή μου δεν μπορεί να δεχτεί...»

Ως προς τη διαπραγμάτευση, η κυβέρνηση σηκώνει τους τόνους σε ό,τι αφορά στις έμμεσες ή άμεσες πιέσεις για νέα μέτρα καθώς και για υποχώρηση από εμβληματικές θέσεις, όπως η επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων/συμβάσεων.

«Η κυβέρνησή μου δεν μπορεί να δεχτεί υποχώρηση στις συλλογικές διαπραγματεύσεις», είπε (κατά τις πληροφορίες) ο Αλέξης Τσίπρας στον Πιερ Μοσκοβισί κατά τη χθεσινή συνάντησή τους στο Μαξίμου.

«Και η Κομισιόν επιθυμεί λύση εντός κοινοτικού μοντέλου όπως έχει τονίσει και ο κ. Γιούνκερ», φέρεται να του απάντησε ο επίτροπος Οικονομικών, παρέχοντας στήριξη στο εν λόγω ελληνικό αίτημα.

Να ξεκαθαρίσει το ΔΝΤ τι θέλει

Το «όχι» της κυβέρνησης σε νέα μέτρα («αχρείαστα εμπόδια») παραμένει κοφτό: «Το ΔΝΤ λέει στην ευρωπαϊκή πλευρά πως θα πρέπει είτε να μειωθούν τα πρωτογενή πλεονάσματα μετά το 2018, είτε να παραμείνουν στο 3,5% αλλά να ληφθούν νέα μέτρα για να καλυφθούν. Η ευρωπαϊκή πλευρά αντιτείνει ότι με τα ισχύοντα μέτρα (σ.σ. αυτά που συμφωνήθηκαν τον περσινό Αύγουστο) οι στόχοι βγαίνουν, ενώ δεν θέτει θέμα μη εφαρμογής του προγράμματος με ευθύνη της ελληνικής κυβέρνησης», είναι το επιχείρημα.

Στις πιεστικές ερωτήσεις γιατί η κυβέρνηση καλεί το ΔΝΤ να ξεκαθαρίσει εάν επιθυμεί και πώς να παραμείνει στο ελληνικό πρόγραμμα, χωρίς αντίστοιχα να δηλώνει η ίδια ποια εξέλιξη προτιμά, οι πηγές παραμένουν... σφήκες: «Γνωρίζουμε τι σημαίνει αποχώρηση του Ταμείου, παραμονή του ως τεχνικού συμβούλου ή ένταξή του ως χρηματοδότη, αλλά δεν θα εμπλακούμε στον καβγά του με τους ευρωπαϊκούς θεσμούς. Οταν υπάρξει απόφαση, θα τοποθετηθούμε».

Δεν κρύβουν την προτίμησή τους, πάντως, στις δύο πρώτες «εκδοχές», δηλαδή του τεχνικού συμβούλου, καθώς η τρίτη εκδοχή εγκυμονεί («πράγματι») κινδύνους για νέο μνημόνιο.

Οχι παράταση του «κόφτη»

Κορυφαίος κυβερνητικός παράγοντας, μάλιστα, τονίζει στο Euro2day.gr ότι «δεν υπάρχει περίπτωση να δεχτούμε ούτε καν παράταση του "κόφτη" καθώς μία τέτοια κίνηση ισοδυναμεί με έμμεση αποδοχή νέων μέτρων, βαφτίζοντας το κρέας ψάρι».

Αλλα στελέχη πάντως έδειχναν τις προηγούμενες ημέρες να συζητούν ένα τέτοιο ενδεχόμενο, στη λογική του «το μη χείρον βέλτιστον».

Τα μηνύματα Τσακαλώτου

Σε κάθε περίπτωση, όμως, όταν ο ίδιος ο Έλληνας υπουργός Οικονομικών φτάνει στο σημείο να συγκρίνει τον Δεκέμβρη που έρχεται με τον Ιούλιο του 2015, τότε ο καθένας μπορεί να αντιληφθεί ότι ο επόμενος μήνας θα είναι «κολασμένος».

«Ο επόμενος μήνας θα είναι ο πιο κρίσιμος μήνας μετά τον Ιούλιο και τον Αύγουστο του 2015», είπε χθες από το βήμα του συνεδρίου του Ελληνοαμερικανικού Επιμελητηρίου ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, προχωρώντας ευθύς αμέσως σε μια αντίστροφη διήγηση όσων συνέθεταν το κυβερνητικό αφήγημα έως τώρα.

Ο κυβερνητικός σχεδιασμός το προηγούμενο διάστημα στόχευε σε ολοκλήρωση της δεύτερης αξιολόγησης έως τα τέλη Νοεμβρίου, ώστε στις 5 Δεκεμβρίου να δρομολογηθούν τα μέτρα για το χρέος, να ακολουθήσει η ένταξη στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ, να βγει η Ελλάδα στις αγορές και το 2018, να τελειώσουμε από τα Μνημόνια.

Χθες ο υπουργός Οικονομικών μάς είπε τι θα γίνει αν στραβώσει το σχέδιο. Το σκεπτικό που ανέλυσε, περιλαμβάνει τα εξής ενδιάμεσα στάδια:

1. Χωρίς την ολοκλήρωση της δεύτερης αξιολόγησης (τα μεγαλύτερα αγκάθια, τα εργασιακά και το Μεσοπρόθεσμο με τα πλεονάσματα 3,5% για τη διετία 2019-2020 καθώς το κενό για το 2018 έχει περιοριστεί σε 0,1% του ΑΕΠ), δεν θα έρθει η συζήτηση για τη λύση του χρέους.

2. Χωρίς τη λύση του χρέους, δεν θα μπούμε στο QE.

3. Χωρίς το πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης, δεν θα βγούμε στις αγορές στο τέλος του 2017-αρχές του 2018.

Αν το αφήγημα τελείωνε εδώ, κάποιος θα μπορούσε να ισχυριστεί ότι ο υπουργός Οικονομικών δεν περιέγραψε τίποτα περισσότερο από το αντίστροφο όσων η ελληνική κυβέρνηση επιδιώκει, θέλοντας να αναδείξει τους κινδύνους, στέλνοντας ένα μήνυμα σε όλους τους εμπλεκόμενους. Πήγε όμως ένα βήμα παραπέρα. Έβαλε και ένα τέταρτο σημείο...

4. Αν δεν βγούμε στις αγορές στα τέλη του 2017 με αρχές του 2018, «δεν θα έχουμε συγκροτήσει με τους Ευρωπαίους ένα πρόγραμμα που τελειώνει...».

Αυτή η τελευταία εν δυνάμει απειλή είναι ίσως η δεύτερη χειρότερη εκδοχή των όσων μπορούν να ακολουθήσουν τον κολασμένο Δεκέμβριο, αν δεν βρεθεί συμβιβαστική λύση ανάμεσα σε όλους τους εμπλεκόμενους.

Ένα πρόγραμμα που δεν τελειώνει, μεταφράζεται απλώς σε ένα νέο Μνημόνιο για μετά το 2018, με νέο πακέτο χρηματοδότησης από τους πιστωτές και νέα μέτρα αφού η Ελλάδα δεν θα έχει καταφέρει να βγει στις αγορές.

Πριν όμως φτάσει η κυβέρνηση -αυτή ή η επόμενη- σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο, τώρα, καλείται να διαχειριστεί πολυεπίπεδες πιέσεις για σκληρά πρόσθετα μέτρα. Αυτή είναι η πρώτη χειρότερη εκδοχή των όσων μέλλει να διαδραματιστούν τον Δεκέμβρη που έρχεται...