Το δύσκολο συνέδριο του κυβερνητικού ΣΥΡΙΖΑ

Από τις πυραμίδες της Αιγύπτου ο Αλέξης Τσίπρας θα βρεθεί στο Τάε Κβον Ντο του Φαλήρου για να ανοίξει, αύριο, την αυλαία του συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ -του δεύτερου απ' όταν συγκροτήθηκε το κόμμα στη σημερινή του μορφή.

Θα είναι όμως η πρώτη φορά που κόμμα της ελληνικής Αριστεράς πραγματοποιεί συνέδριο... ως κυβερνών. Και όχι μόνο: έχει ήδη στην «πλάτη» του διακυβέρνηση 21 μηνών, που φορτίσθηκε από υψηλές προσδοκίες, σκληρές μάχες, μεγάλες ήττες, μικρότερες νίκες και θολή την «επόμενη μέρα».

Για το ακροατήριο του ΣΥΡΙΖΑ και τους πολιτικούς αναλυτές, αυτό και μόνο το στοιχείο καθιστά το συνέδριο «ιστορικό», καθώς το ζητούμενο του τετραήμερου (Πέμπτη-Κυριακή) είναι να αποσαφηνισθεί «πού το πάει η κυβέρνηση, με τι κόμμα, ποιο ιδεολογικό στίγμα, ποιους συμμάχους».

Δεν αλλάζει η αριστερή «ούγια»

Για το δεύτερο και το τρίτο ερώτημα αναμένεται να γίνει μεγάλη συζήτηση (και αντιπαράθεση), δεδομένου ότι τους τελευταίους μήνες «σέρνεται» η άποψη ότι ο ΣΥΡΙΖΑ αλλάζει... ούγια και από αριστερό γίνεται κόμμα της σοσιαλδημοκρατίας.

Ηγετικά στελέχη όλων των... τάσεων διαψεύδουν με σθένος ένα τέτοιο ενδεχόμενο και προειδοποιούν ότι, αντιθέτως, το συνέδριο θα επαναβεβαιώσει το αριστερό πρόσημο.

Αυτό άλλωστε (όπως λένε και οι πλέον «συναινετικοί») το θέλουν και στους κύκλους των Ευρωπαίων Σοσιαλιστών, οι οποίοι βλέπουν τον ΣΥΡΙΖΑ και προσωπικά τον Αλέξη Τσίπρα, όχι ως «ένα ακόμα μέλος της ομάδας μας» αλλά ως τη συγκολλητική ουσία που θα φέρει κοντά Σοσιαλιστές και ευρωπαϊκή Αριστερά.

Πέραν της «ούγιας», πάντως, η συζήτηση για την πραγματική ταυτότητα του κόμματος θα κυριαρχήσει στις ομιλίες και στα «τραπέζια», με την πιο αριστερή ομάδα των «53» να θέτει τα όρια έναντι της πολυπληθέστερης (και ηγετικής) ενωτικής τάσης που συγκεντρώνει όλους τους υπόλοιπους με μικρές διαφοροποιήσεις.

Η μάχη του σταυρού και οι «κομμένοι» σύνεδροι

Οπως σε κάθε συνέδριο... που σέβεται τον εαυτό του, έτσι και σ' αυτό θα κυριαρχήσει η «μάχη του σταυρού», καθώς πρωτοκλασάτα κομματικά-κυβερνητικά στελέχη θα επιδιώξουν πανηγυρική εκλογή τους στη νέα Κεντρική Επιτροπή.

Εν προκειμένω, δεν έχει οριστικοποιηθεί ούτε ο αριθμός των μελών της νέας Κεντρικής Επιτροπής (201 ή 151), ούτε το ποσοστό που θα αναλογεί σε υπουργούς, βουλευτές και αμειβόμενους κρατικούς αξιωματούχους (25% ή 40%).

Την απόφαση θα πάρουν οι σύνεδροι, ωστόσο τα περισσότερα (κεντρικά) κυβερνητικά στελέχη δεν επιθυμούν χαμηλή ποσόστωση σε μεγάλο αριθμό μελών καθώς, σε μία τέτοια περίπτωση, θα υπερισχύσουν οι «κομματικοί».

Κομματικό στέλεχος διαβεβαιώνει, επιπλέον, ότι θα έχει δικαίωμα να θέσει υποψηφιότητα για τη νέα ΚΕ κάποιος που δεν εξελέγη σύνεδρος. Οπως ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του κόμματος Χρήστος Μαντάς, οι βουλευτές Κώστας Δουζίνας και Ελένη Σταματάκη.

Χθες έμεινε εκτός συνεδριακού σώματος και ο πρωθυπουργικός σύμβουλος Νίκος Καρανίκας, «πληρώνοντας» ίσως κάποιες δηλώσεις του (όπως για την κ. Μενεγάκη) και τον θόρυβο που έχει ξεσπάσει γύρω από το πρόσωπό του.

Τάσεις και... εντάσεις

Ποιες είναι οι «τάσεις» που θα αναμετρηθούν; Καταρχήν, οι σημερινές εσωτερικές διενέξεις δεν έχουν καμία σχέση και βάθος με την εποχή που στον αντίποδα της προεδρικής πλειοψηφίας βρισκόταν η δυναμική μειοψηφία της «Αριστερής Πλατφόρμας» (των «Λαφαζάνηδων»).

Επιπλέον, όλο και μεγαλύτερο τμήμα μελών και στελεχών δυσανασχετεί με την έστω και light δράση των «ομάδων» -και φαίνεται ότι τους εξέφρασε η πρόταση της Ρένας Δούρου και του Γιάννη Δραγασάκη να διαλυθούν και επισήμως όλες οι τάσεις.

Η αριθμητικά μεγαλύτερη «ομάδα» πάντως είναι η Ενωτική Κίνηση, που συσπειρώνει τα ηγετικά στελέχη (με πρώτον τον κ. Τσίπρα), αν και επιμέρους διαφοροποιήσεις.

Οι Πάνος Σκουρλέτης, Νίκος Φίλης και Νίκος Βούτσης, για παράδειγμα, θεωρούνται πιο «κομματικοί» (με ισχυρά ερείσματα στον «παλιό», προ κυβέρνησης, ΣΥΡΙΖΑ), έναντι του Νίκου Παππά και του Δημήτρη Βίτσα που εμφανίζονται πιο «ανοικτοί» -στον πρώτο μάλιστα αποδίδεται η προσπάθεια διεύρυνσης του κόμματος.

Για τον λόγο αυτό, κοντά στον κ. Παππά βρίσκεται η λεγόμενη «Πασοκογενής ομάδα», που αποτελείται από στελέχη του πάλαι ποτέ Κινήματος (σ.σ. ο Αντώνης Κοτσακάς ανήκει στους πρώτους που στράφηκαν στον ΣΥΡΙΖΑ το 2008, ενώ ακολούθησαν ο Παναγιώτης Κουρουμπλής και η Θεοδώρα Τζάκρη).

Πιο αυτονομημένος από την εν λόγω ομάδα είναι ο επίσης προερχόμενος από το ΠΑΣΟΚ Χρήστος Σπίρτζης, ο οποίος «συνομιλεί» με τον κ. Παππά.

Δεν πέρασε καθόλου απαρατήρητη η επιλογή του κ. Τσίπρα, με αφορμή την ομιλία του στη Βουλή προχθές για τη διαπλοκή και τη διαφθορά, να απευθυνθεί στα πρώην μέλη και στελέχη του ΠΑΣΟΚ που στράφηκαν στον ΣΥΡΙΖΑ. Κίνηση που θεωρήθηκε «τιμητικό καλωσόρισμα» σε όσους έχουν ήδη... στραφεί, αλλά και «προσκλητήριο» για τη νέα διεύρυνση.

Οι δυναμικοί «53»

Μικρότερη αλλά... δυναμική ομάδα αποτελούν οι «53», με άτυπο επικεφαλής τον Ευκλείδη Τσακαλώτο. Η ομάδα αποδυναμώθηκε πέρυσι το καλοκαίρι, όταν αποχώρησαν πολλά μέλη και στελέχη της μετά τον συμβιβασμό και το τρίτο μνημόνιο.

Εμφανίζεται πιο ευαίσθητη σε θέματα κοινωνικών δικαιωμάτων (για παράδειγμα έχουν επικρίνει τον Νίκο Τόσκα για αστυνομικές επιχειρήσεις) και αντιδρούν στο «φλερτ» του ΣΥΡΙΖΑ με την ευρωπαϊκή Σοσιαλδημοκρατία.
Λόγω του κ. Τσακαλώτου, δεν εγείρουν (δημοσίως, τουλάχιστον) ζητήματα επί θεμάτων οικονομικής πολιτικής, μάλιστα στους «53» ανήκει και το δεξί χέρι του υπουργού Οικονομικών Θοδωρής Μιχόπουλος.

Μικρή, επίσης, αλλά συνεκτική ομάδα (Πλατφόρμα 2010) συνθέτουν οι Ρένα Δούρου, Δημήτρης Παπαδημούλης, Γιάννης Μπαλάφας, οι οποίοι προέρχονται από τον πυρήνα των πρώην «ανανεωτών» και «συναινετικών» του ΣΥΝ.

Θέμα εκλογής νέου προέδρου του κόμματος δεν τίθεται, βεβαίως, οπότε ο κ. Τσίπρας θα επανεκλεγεί πανηγυρικά την Κυριακή.