Το πρώτο «σήμα» για τις διαθέσεις των ευρωπαϊκών θεσμών απέναντι στα μείζονα της ελληνικής διαπραγμάτευσης θα δοθεί στην Μπρατισλάβα.
Αυτό εκτιμούν κυβερνητικές πηγές, ένα 24ωρο πριν από τη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ, που συγκαλείται ατύπως για να ανοίξει τη συζήτηση του τεράστιου θέματος «Η Ευρώπη μετά το Brexit».
O Aλέξης Τσίπρας θα προσέλθει σ' αυτήν με όπλα τη «Διακήρυξη της Αθήνας» (σ.σ. του Med Club) και τη χθεσινή παρέμβαση του Ζαν Κλοντ Γιούνκερ υπέρ της ευελιξίας στο Σύμφωνο Σταθερότητας και του διπλασιασμού του αναπτυξιακού «πακέτου» που φέρει το όνομά του (σ.σ. παρότι στην Ελλάδα η αξιοποίησή του προχωρά με αργούς ρυθμούς).
Το Μαξίμου δίνει μεγάλη έμφαση στην παρέμβαση του προέδρου της Κομισιόν, ακριβώς επειδή φάνηκε να «υιοθετεί» δύο από τις θέσεις στις οποίες κατέληξε η Ευρωμεσογειακή Σύνοδος των «επτά». Γεγονός που οδηγεί πολλές πλευρές, εντός κι εκτός συνόρων, να εκτιμούν ότι ο κ. Γιούνκερ ήταν «ενήμερος» για την πρωτοβουλία Τσίπρα να καλέσει στην Αθήνα τους έξι ηγέτες του Νότου, σε μία προσπάθεια διαμόρφωσης κοινής «αντι-λιτότητας» στάσης στα ευρωπαϊκά όργανα.
Στην Μπρατισλάβα θα φανεί εάν η Διακήρυξη της Αθήνας καταλήξει στα συρτάρια, ή εάν οι «επτά» θα προβάλουν συντεταγμένα τη θέση «ανάπτυξη αντί λιτότητα» -χωρίς βεβαίως να επιχειρήσουν... «αντάρτικο» στην πρεμιέρα τους.
Δηλώσεις όπως του υπουργού Οικονομικών της Μάλτας «η λιτότητα τελείωσε», ή το «καρφί» του Ιταλού πρωθυπουργού Ματέο Ρέντσι για το εκτός ορίων Μάαστριχτ υψηλό πλεόνασμα της Γερμανίας, θεωρήθηκαν ενθαρρυντικές για την τύχη του Ευρωμεσογειακού εγχειρήματος.
Εν τω μεταξύ πάντως και ενόψει της Συνόδου Κορυφής, ο πρωθυπουργός είχε τηλεφωνική επικοινωνία με την Ανγκελα Μέρκελ κατά την οποία, όπως έγινε γνωστό από ελληνικές πηγές, ανέλυσε τα αποτελέσματα της πρόσφατης Συνόδου των Μεσογειακών Χωρών της ΕΕ, τονίζοντας τη θετική συμβολή της συγκεκριμένης πρωτοβουλίας στον διάλογο για το μέλλον της ΕΕ.
«Μαχαίρι» στα συνδικαλιστικά κεκτημένα
Πέραν αυτών, ο πρωθυπουργός αναμένεται να θέσει στη Σύνοδο και ζητήματα που αφορούν στην ελληνική διαπραγμάτευση, όπως το χρέος και το «ευρωπαϊκό κοινωνικό κεκτημένο» (σ.σ. τις συλλογικές διαπραγματεύσεις). Και τα δύο έχουν πέσει ήδη στο τραπέζι των επαφών με τους δανειστές καθώς βρίσκονται στην κορυφή της δεύτερης αξιολόγησης.
Η κυβέρνηση ποντάρει πολλά στην επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων/συμβάσεων και για να τις κερδίσει, εμφανίζεται έτοιμη να αλλάξει εκ βάθρων τα συνδικαλιστικά «κεκτημένα» των τελευταίων δεκαετιών.
Προς τούτο, δεν πέρασαν απαρατήρητες οι δημόσιες δηλώσεις δύο υπουργών το τελευταίο τριήμερο:
* Του Γιώργου Κατρούγκαλου, ο οποίος (προ τεσσάρων ημερών) εξέφρασε «προβληματισμό» για την αδύναμη εκπροσώπηση των εργαζομένων, τονίζοντας ότι «η κυβέρνηση θέλει τα συνδικάτα να είναι δυνατά» και να διαμαρτύρονται όπου νομίζουν ότι η εξουσία τα αδικεί.
* Του αναπληρωτή υπουργού Διοικητικής Μεταρρύθμισης Χριστόφορου Βερναρδάκη, ο οποίος χθες, μέσω επιστολής που απέστειλε στην ηγεσία της ΑΔΕΔΥ, προανήγγειλε σχεδόν την κατάργηση της χρηματοδότησής της από το υπουργείο.
«Πιστεύω χρόνια τώρα στην αυτονομία των συνδικάτων από το κράτος και την εργοδοσία. Αφού θεωρείτε λοιπόν το κράτος (και εμένα!!) εργοδότη σας, ο οποίος μάλιστα ακολουθεί «νεοφιλελεύθερη» πολιτική και «συγκυβερνά με τον ΣΕΒ», θα συμφωνήσετε ασφαλώς ότι κάθε είδους οικονομική σχέση μεταξύ του κράτους και των συνδικάτων θα πρέπει να διαρραγεί. Με διευκολύνετε με την επιστολή σας και τη σχετική τοποθέτησή σας να εφαρμόσω μια πάγια θεωρητική μου θέση περί κατάργησης κάθε είδους κρατικής χρηματοδότησης σε φορείς της κοινωνικής αντιπροσώπευσης, όπως τα συνδικάτα, για οποιαδήποτε δραστηριότητά τους», σημείωσε.
Οι κυβερνητικές πηγές επιμένουν ότι ο νέος συνδικαλιστικός νόμος «δεν θα θυμίζει σε τίποτα τον σημερινό» ως προς τα προνόμια και τις επιχορηγήσεις, «όχι επειδή το ζητούν οι δανειστές αλλά διότι το προβάλλει η κυβέρνηση».