Σειρά από αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου αναμένονται μέσα στο δεύτερο φετινό εξάμηνο από υπερχρεωμένους εισηγμένους ομίλους, υπό την προϋπόθεση ότι θα αποκατασταθεί το κλίμα σταθερότητας στην οικονομία και οι τράπεζες θα «βάλουν πλάτη» στην προσπάθεια των μετόχων να σώσουν τις εταιρείες τους.
Το Euro2day.gr γνωρίζει τα σχέδια για αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου τουλάχιστον πέντε εισηγμένων εταιρειών, που διακρίνονται για τον υψηλό τους τραπεζικό δανεισμό και τα αρνητικά ίδια κεφάλαιά τους.
«Οι περιπτώσεις αυτού του είδους είναι πολύ περισσότερες» δηλώνει γνωστός παράγοντας της αγοράς συμπληρώνοντας πως «πρόκειται για εταιρείες που παρά την πολυετή κρίση εξακολουθούν να διαθέτουν συγκριτικά πλεονεκτήματα και που οι ιδιοκτήτες τους θέλουν να τις διασώσουν είτε με δικά τους κεφάλαια, είτε με χρήματα τρίτων.
Όμως, για να μετουσιωθεί σε πράξη η πρόθεση των ιδιοκτητών να βάλουν το χέρι στην τσέπη, θα πρέπει προηγουμένως να πειστούν ότι η συγκεκριμένη επένδυσή τους δεν θα αποδειχτεί βαρέλι δίχως πάτο. Αναμφίβολα λοιπόν θα πρέπει αφενός να ολοκληρωθεί η αξιολόγηση της Ελλάδας από τους δανειστές της και να καμφθεί η υπάρχουσα αβεβαιότητα και αφ' ετέρου να συνδράμουν και οι πιστώτριες τράπεζες».
Πώς όμως θα μπορούσαν να συμβάλουν οι τράπεζες και κάτω από ποιες προϋποθέσεις; Σύμφωνα με παράγοντες της αγοράς, «οι δύο βασικότερες προϋποθέσεις είναι η ύπαρξη θετικού λειτουργικού αποτελέσματος (EBITDA) και η διάθεση συνεργασίας των βασικών μετόχων. Αν οι συγκεκριμένες εταιρείες δεν οφείλουν σε δημόσιο και ασφαλιστικά ταμεία, τόσο το καλύτερο. Το θετικό είναι πως οι τράπεζες μετά την ολοκλήρωσή της επανακεφαλαιοποίησής τους έχουν αρχίσει να δείχνουν περισσότερο ευέλικτη στάση και φαίνεται πως η διάθεση για ουσιαστική διαχείριση των κόκκινων επιχειρηματικών δανείων θα λάβει πολύ πιο σαφή και ενεργή μορφή, μετά την αξιολόγηση της Ελλάδας από τους θεσμούς».
Και ποια μορφή θα μπορούσε να λάβει η στήριξη των τραπεζών; Σύμφωνα με την ίδια πηγή, η συμφωνία θα περιλαμβάνει πιθανότατα ένα ή περισσότερα από τα παρακάτω:
• Μετατροπές βραχυπρόθεσμων υποχρεώσεων σε μακροπρόθεσμες, ενδεχομένως και με ύπαρξη περιόδου χάριτος.
• Ψαλίδισμα επιτοκίων, έτσι ώστε να περιοριστεί το κόστος χρηματοδότησης.
• Συμβολή των τραπεζών στη μείωση της δανειακής έκθεσης των εταιρειών, είτε με τη μορφή κουρέματος τόκων, είτε με την αγορά ακινήτων από τις εταιρείες.
Το βέβαιο είναι πως κάθε περίπτωση θα εξεταστεί ξεχωριστά, καθώς θα συνεκτιμηθούν παράγοντες όπως π.χ. η βιωσιμότητα κάθε εταιρείας, η συμβολή της στην τοπική και την εθνική οικονομία, η μέχρι τώρα στάση και οι οικονομικές δυνατότητες των βασικών μετόχων, καθώς επίσης η δύναμη και η αξιοπιστία πιθανών νέων επενδυτών.
Η συμμετοχή των τραπεζών στο μετοχικό κεφάλαιο εταιρειών μέσα από την κεφαλαιοποίηση χρεών θα γίνει με φειδώ και μόνο σε περιπτώσεις που δεν μπορεί να βρεθεί εναλλακτική λύση.
Το σκεπτικό των τραπεζών είναι ότι μέσα από τη μείωση του δανειακού βάρους των εταιρειών και την αύξηση μετοχικού κεφαλαίου που θα ακολουθήσει, θα λάβουν «εδώ και τώρα» ένα ποσοστό των απαιτήσεών τους και θα δημιουργήσουν ρεαλιστικές προϋποθέσεις έτσι ώστε να εισπράξουν ένα ακόμη σημαντικό τμήμα αυτών σε βάθος χρόνου.
Αν κάποιος συνεκτιμήσει ότι περίπου το 40% των δανείων στις επιχειρήσεις αυτές έχει προέλθει από τόκους και ήδη έχει διαγραφεί από τα λογιστικά βιβλία των τραπεζών, τότε η διάσωση του άλλου 60% θα μπορούσε να αποτελέσει μια θετική εξέλιξη για όλους.