ΣΥΡΙΖΑ: Κίνητρα σε επενδυτές για επαναλειτουργία αργουσών βιομηχανιών

Την παροχή κινήτρων για την επανάχρηση αργουσών βιομηχανιών και βιομηχανικών κτιρίων και τη διάθεσή τους για νέες επενδύσεις μέσω του επενδυτικού νόμου προβλέπει το Πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ για τη βιομηχανία.

Απώτερος στόχος μέσω αυτού του μέτρου αλλά και ακόμη 9 που παρουσιάζονται στις προγραμματικές δεσμεύσεις του ΣΥΡΙΖΑ για τη βιομηχανία είναι η αύξηση της συμμετοχής της μεταποίησης στο ΑΕΠ από 9% που είναι σήμερα στο 14,5%-15% σε βάθος 7ετίας.

Σύμφωνα με τον ΣΥΡΙΖΑ, η αύξηση της συμμετοχής της μεταποίησης στο ΑΕΠ εκτιμάται ότι θα οδηγήσει πολλαπλασιαστικά σε αύξηση του συνολικού ΑΕΠ σε ποσοστό 1,5 -2% ανά έτος. Συγχρόνως, όμως, η αυξημένη συμμετοχή της μεταποίησης στο ΑΕΠ εκτιμάται ότι θα έχει ως θετική συνέπεια τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας στη μεταποίηση της τάξης των 200.000 και της συνολικής απασχόλησης (λόγω του πολλαπλασιαστικού παράγοντα) κατά περίπου 500.000 νέες θέσεις εργασίας (η ΕΕ έχει θέσει ως κύριο στόχο την αύξηση της συμμετοχής της βιομηχανίας στο ΑΕΠ στο 20%, μέχρι το 2020, από 16% που είναι σήμερα).

Για την υλοποίηση αυτής της πολιτικής και τη δημιουργία σε μια επταετία 200.000 νέων θέσεων εργασίας στη βιομηχανία, εκτιμάται ότι θα απαιτηθούν συνολικά επενδυτικά κεφάλαια της τάξης των 20 δισ. ευρώ περίπου, δηλαδή περίπου 3 δις. ευρώ ετησίως. Η εξεύρεση των αναγκαίων επενδυτικών κεφαλαίων θα προέλθει από ιδιωτικά επενδυτικά κεφάλαια (ξένα και ελληνικά), από αξιοποίηση ευρωπαϊκών κονδυλίων (ΕΣΠΑ, πρόγραμμα Γιούνγκερ) και από κεφάλαια δημοσίων επενδύσεων.

Οι προγραμματικές δεσμεύσεις του ΣΥΡΙΖΑ

Το κυβερνητικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ δίνει έμφαση:

1. Στα πεδία παραγωγής που δημιουργούν σταθερές θέσεις απασχόλησης, αυξάνουν την εγχώρια προστιθέμενη αξία και περιορίζουν την εξωτερική εξάρτηση της οικονομίας (π.χ. τρόφιμα, εξειδικευμένες καλλιέργειες, οικονομικά βιώσιμη αξιοποίηση ορυκτού πλούτου).

2. Στην αξιοποίηση των ορυκτών πρώτων υλών που διαθέτει η χώρα μας (μεταλλικά ορυκτά, βιομηχανικά ορυκτά και ενεργειακά κοιτάσματα).

3. Στην ενίσχυση των στοιχείων της αλυσίδας “Γνώσεις για ανταγωνιστική παραγωγή-ποιότητα-τεχνολογία-έρευνα”, με την προώθηση κινήτρων και μηχανισμών ενίσχυσης της ικανότητας των επιχειρήσεων να στηρίξουν την οργάνωση μορφών παραγωγής τέτοιων που να αξιοποιούν περισσότερες γνώσεις, τεχνολογίες, ποιοτικά στοιχεία κ.λ.π.

4. Στην προώθηση της καινοτομίας σε προϊόντα και παραγωγικές διαδικασίες, με αύξηση της συνολικής δαπάνης (δημόσιας και ιδιωτικής) για Ε+Α και επενδύσεις σε νέες τεχνολογίες, καινοτόμο επιχειρηματικότητα, ανθρώπινο δυναμικό και δεξιότητες.

5. Στη δημιουργία κέντρου (φυτώριο) καινοτομίας και επιχειρηματικότητας στις νέες τεχνολογίες έτσι ώστε να επιλύονται κεντρικά από εξειδικευμένα στελέχη-συμβούλους, σημαντικά ζητήματα, όπως έλλειψη επιχειρηματικού περιβάλλοντος, έλλειψη εξειδικευμένου προσωπικού, έλλειψη χρηματοδότησης και επένδυσης σε νέες τεχνολογίες, έλλειψη σταθερότητας νομοθετικού και φορολογικού πλαισίου.

6. Στην ενίσχυση των Μικρομεσαίων Επιχειρήσεων που αποτελούν τη ραχοκοκαλιά του εγχώριου παραγωγικού δυναμικού με στόχο την παραγωγή προϊόντων υψηλής αξίας (κοινωνικής και οικονομικής) με περιβαλλοντικό πρόσημο που τελικά ενισχύουν τη διεθνή ανταγωνιστικότητας της χώρας.

7. Στη δημιουργία “Σήματος Ελληνικού Προϊόντος (ΣΕΠ)”, με αξιολογούμενα χαρακτηριστικά: την εγχώρια παραγόμενη προστιθέμενη αξία, την προέλευση Α΄υλών, Β΄υλών και υλικών συσκευασίας, την εντοπιότητα της παραγωγικής μονάδας, την προέλευση πιθανών ενδιάμεσων υλών (ημιέτοιμο προϊόν), τη νομιμότητα της επιχείρησης σε σχέση με την εργατική νομοθεσία, την ύπαρξη συμφωνίας δικαιωμάτων (royalties) με τη μητρική εταιρία (σε περίπτωση ξένης μητρικής εταιρίας).

8. Στην προσέλκυση ξένων άμεσων επενδύσεων, με αμοιβαία επωφελείς όρους σε τομείς με ισχυρό τεχνολογικό χαρακτήρα και αυξανόμενη ζήτηση στις παγκόσμιες αγορές, με την αξιοποίηση όλων των διαθέσιμων εργαλείων οικονομικής πολιτικής.

9. Στην αξιοποίηση του πιστωτικού συστήματος και δημιουργία κατάλληλου θεσμικού πλαισίου για την ενίσχυση των προσπαθειών παραγωγικής ανασυγκρότησης.

10. Στη διαμόρφωση κινήτρων με κύριο στόχο την επανάχρηση (στον βαθμό που είναι δυνατόν) αργουσών βιομηχανιών και βιομηχανικών κτιρίων. Απαιτείται άμεσα η καταγραφή τους, η απελευθέρωσή τους από διάφορες δεσμεύσεις (ο κύριος όγκος ανήκει σε τράπεζες) και η διάθεσή τους για την ανάπτυξη νέων επενδύσεων με ιδιαίτερα κίνητρα μέσω του επενδυτικού νόμου, και στο πλαίσιο της κατεύθυνσης ανάπτυξης της κοινωνικής οικονομίας (συνεργατικά/συνεταιριστικά σχήματα εργαζομένων).