Δείτε εδώ την ειδική έκδοση

Το πέρασμα ΣΥΡΙΖΑ από την «μελαγχολία» στην... επίθεση

Υπεράσπιση της διαπραγμάτευσης και του δημοψηφίσματος και «διόρθωση» της εκλογικής τακτικής. Ο αποκλεισμός νέων εκλογών και γιατί μπαίνει στην άκρη η αυτοδυναμία και στο κέντρο οι συνεργασίες «αλλά όχι με ΝΔ». Το δίλημμα «τζάκια και διαπλοκή ή Αριστερά» παίρνει φωτιά.

Το πέρασμα ΣΥΡΙΖΑ από την «μελαγχολία» στην... επίθεση

Η διόρθωση της εκλογικής τακτικής και η ανασύνταξη δυνάμεων ξετυλίγονται μέρα με τη μέρα από τον ΣΥΡΙΖΑ. Οι δημοσκοπήσεις δίνουν... απόλυτη ισοπαλία με τη ΝΔ, με ποσοστά του τύπου 25-25 ή 29,6-29,6 και μόνο μία μέτρηση έδειξε χθες (για δεύτερη ημέρα) τον «γαλάζιο» αντίπαλο να προηγείται με 0,6%.

Στην Κουμουνδούρου μελετούν με προσοχή τα ποιοτικά στοιχεία.

Από τη μια, χαμηλή συσπείρωση (50%) των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ σε σχέση με τις εκλογές του Ιανουαρίου και ελαφρύ προβάδισμα του Βαγγέλη Μεϊμαράκη στη δημοφιλία. Από την άλλη, σαφές προβάδισμα του Αλέξη Τσίπρα στο ερώτημα ποιός είναι ο κατάλληλος πρωθυπουργός να υλοποιήσει τη συμφωνία-μνημόνιο.

Αυτό το τελευταίο δικαιώνει την εκλογική τακτική του επιτελείου του κ.Τσίπρα να θέτει κάθε ημέρα το μεγάλο δίλημμα: ποια κυβέρνηση μπορεί να εφαρμόσει... λιγότερο αιματηρά το μνημόνιο. Φράσεις όπως «με κυβέρνηση Αριστεράς κανένας πολίτης δεν θα κινδυνέψει να χάσει το σπίτι του» ή «η Δεξιά απολύει γιατί το πιστεύει όχι επειδή υποχρεώνεται από τα μνημόνια», θα εμπλουτίζονται καθημερινά με νέα, σχετικά, υπο-διλήμματα.

Σ΄ αυτό άλλωστε βοήθησε και ο ίδιος ο κ. Μεϊμαράκης όταν, μιλώντας στο Ηράκλειο Κρήτης την Τετάρτη, είπε «εμείς διώξαμε τους άχρηστους από το Δημόσιο και εκείνοι τους ξαναπήραν», χαρίζοντας στους δημοσίους υπαλλήλους... την μεγάλη ανατριχίλα.

Από την «μελαγχολία» στην επίθεση

Με καθυστέρηση μία εβδομάδας ο ΣΥΡΙΖΑ πέρασε στην επίθεση εγκαταλείποντας το απολογητικό και... μελαγχολικό ύφος για την έκβαση της διπαραγμάτευσης. Αφενός, υπερασπίζεται το περιεχόμενο της συμφωνίας μετά την «αιματηρή» εξάμηνη διαπραγμάτευση, φροντίζοντας να αναδεικνύει τον καθοριστικό ρόλο που έπαιξε το 62% του «όχι» στο δημοψήφισμα.

Ηδη κυκλοφόρησε προεκλογικό έντυπο όπου αναφέρεται:

Πριν από το δημοψήφισμα - Οι δανειστές πρότειναν στον Τσίπρα μέτρα 8,5 δισ. για δάνειο 7 δισ. και χρηματοδότηση 5 μηνών.

Μετά από το δημοψήφισμα – Ο Τσίπρας συμφώνησε μέτρα 9,7 δισ. για δάνειο 85 δισ. και χρηματοδότηση τριών ετών (συν ρύθμιση χρέους και αναπτυξιακό πακέτο 35 δισ.)

Μαξιμαλιστικός στόχος η αυτοδυναμία

Ωστόσο, η αλλαγή εκλογικής τακτικής αποτυπώθηκε στο άνοιγμα του ΣΥΡΙΖΑ στις μετεκλογικές συνεργασίες.

Από τις αρχές της εβδομάδας κι όλας, έγινε αντιληπτό στο επιτελείο του κ.Τσίπρα ότι:

* Ο στόχος περί αυτοδυναμίας φάνταζε επιεικώς μαξιμαλιστικός.

* Οι πολίτες «κουράστηκαν» να πηγαίνουν από εκλογές σε εκλογές και άρχισαν με εντεινόμενη πίεση να ζητούν (μέσω των δημοσκοπήσεων) σταθερή κυβέρνηση, πόσο μάλλον που το μνημόνιο-αντιμνημόνιο πέρασε στο παρελθόν.

Ο συνδυασμός των δύο οδήγησε σε μία εικόνα (που προκάλεσε και άφθονες σατυρικές αναρτήσεις στα social media) που έδειχνε τον ΣΥΡΙΖΑ να οδηγεί τη χώρα σε εκλογές ανά δίμηνο – ή που «παρέδιδε τα όπλα της διακυβέρνησης». Επιπλέον, η Κουμουνδούρου αποδίδει τη δημοσκοπική ισοπαλία στα «συστήματα» (βλέπε: διαπλοκή) και σε κύκλους των εταίρων που προωθούν με πείσμα τον μεγάλο συνασπισμό, δηλαδή την συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΝΔ.

Οχι με ΝΔ, συζητάμε με τους άλλους

Συνεπεία των παραπάνω, η «διόρθωση» έγινε αμέσως και ολοκληρώνεται μέρα με τη μέρα. Η κεντρική ιδέα:

1. Ο ΣΥΡΙΖΑ αποκλείει νέες εκλογές (σ.σ. το υπερ-τόνισε χθες και ο Γιάννης Δραγασάκης) αλλά σταθερή κυβέρνηση τετραετίας.

2. Δεν υπάρχει καμία περίπτωση κυβερνητικής συνεργασίας με τη ΝΔ.

3. Ζητά καθαρή εντολή όχι για να κυβερνήσει μόνος του, αλλά για να ηγηθεί «της δικαιότερης εφαρμογής των μνημονιακών υποχρεώσεων» με βελτιώσεις, ισοδύναμα κλπ.

4. Συνεπώς, βλέπει θετικά την σύμπραξη με τις πλην ΝΔ ευρωπαϊκές δυνάμεις: ενώ μέχρι την Πέμπτη «φωτογράφιζε» το Ποτάμι και το ΠΑΣΟΚ, πλέον αναφέρεται σ΄ αυτά τα κόμματα, βάζοντας veto όμως σε πρόσωπα που έχουν αρνητικό πρόσημο στο ευρύ κοινό. Η φράση «δεν δέχομαι κυβέρνηση κουρελού, κυβέρνηση ζόμπι, με Σαμαρά, Βενιζέλο, Αδωνι, Πάγκαλο, Ψωμιάδη» αφενός έδωσε το πλαίσιο και, αφετέρου, «υπενθύμισε» στο εκλογικό σώμα ... «ποιοι θα ξανακυβερνήσουν αν χάσουμε εμείς», όπως λένε συνεργάτες του.

Ισοπαλία για συσπείρωση

Πάντως, η δημοσκοπική ισοπαλία (εκτιμάται ότι) δεν προκαλεί ακόμη ζημιά στον ΣΥΡΙΖΑ και στον κ. Τσίπρα. Υπό την προϋπόθεση ότι θα λειτουργήσει συσπειρωτικά και θα «φέρει» στις κάλπες ένα μεγάλο ποσοστό ψηφοφόρων, περίπου 20%, που είχε ψηφίσει το κόμμα τον Ιανουάριο αλλά τώρα αντιδρά (στη συμφωνία) λέγοντας ότι θα προτιμήσει την αποχή.

Κατά τους αναλυτές, αυτό είναι το κρίσιμο κοινό που θα δώσει «την άνετη νίκη στον ΣΥΡΙΖΑ ή την οριακή επικράτηση στη ΝΔ». Σ΄ αυτό απευθύνεται η πρόσκληση για «δεύτερη ευκαιρία», η εικόνα «του παλιού που επιστρέφει» και το δίλημμα «ποιος θα εγγυηθεί τη όσο γίνεται λιγότερο οδυνηρή συμφωνία».

Δεν είναι τυχαίο το ερώτημα που έθεσε (από το Αιγάλεω) ο κ.Τσίπρας: «θα εμπιστευθείτε την απελευθέρωση της χώρας (από την κρίση) στους δεσμοφύλακες και στα πολιτικά σόγια της διαπλοκής ή στην Αριστερά των αγώνων;»...

ΣΧΟΛΙΑ ΧΡΗΣΤΩΝ

blog comments powered by Disqus
v