Πίστωση χρόνου και ρευστότητα θα ζητήσει η Ελλάδα

Ο Γερούν Ντάισελμπλουμ έριξε χθες σαφείς προειδοποιητικές βολές. Μετά τις σημερινές του επαφές με τον Αλέξη Τσίπρα, το Γιάννη Δραγασάκη και τον Γιάννη Βαρουφάκη όμως υπάρχει η προσδοκία στο κυβερνητικό στρατόπεδο ότι θα βγει λευκός καπνός. Όχι πως θα τελειώσει τίποτα και θα κλειδώσουν αποφάσεις.

Ενα σήμα επικείμενης συνεννόησης, όμως, με πίστωση χρόνου στην ελληνική πλευρά και πιστώσεις επαρκείς για να μην υπάρξει ασφυξία μέχρι τις τελικές αποφάσεις θα είναι ένα πρώτο «πολύ καλό σημάδι».

Αυτά σε επίπεδο προσδοκιών. Η πραγματικότητα θα φανεί το απόγευμα καθώς έχουν προγραμματιστεί κοινές δηλώσεις των κ. Ντάισελμπλουμ και Βαρουφάκη.

Η ελληνική πλευρά φαίνεται να κατεβαίνει σε αυτό τον πρώτο γύρο άτυπης διαπραγμάτευσης (διότι ο ισχυρός άντρας του Eurogroup δεν έρχεται για εθιμοτυπική επίσκεψη) με δύο στόχους: χρόνο και χρήμα μέχρι την τελική συμφωνία.

Τα ταμειακά διαθέσιμα είναι σε οικτρή κατάσταση – κάτω από 2 δισ. ευρώ αναφέρουν πληροφορίες και το Μάρτιο περνάμε στα κόκκινα-, ενώ το μνημόνιο όπως το ξέραμε μέχρι σήμερα τελειώνει στις 28 Φεβρουαρίου.

Με τα σημερινά δεδομένα, την 1η Μαρτίου, χωρίς πρόγραμμα ο Μάριο Ντράγκι θα πρέπει να κλείσει τη στρόφιγγα της ρευστότητας παρ' εκτός κι αν υπάρξει παράταση. Παράταση η ελληνική κυβέρνηση δεν θέλει να πάρει, διότι θα σήμαινε ότι σε κάποια χρονική στιγμή θα έρθει η τρόικα για να ολοκληρώσει την αξιολόγηση. Αυτή η αξιολόγηση, με τους όρους που είχε συνάψει η προηγούμενη κυβέρνηση για τη νέα είναι «νεκρή» και την τρόικα δεν θέλει να τη δει ούτε ζωγραφιστή.

Έτσι λοιπόν πρέπει να δοθεί μια ενδιάμεση λύση -η «γέφυρα» που έλεγε προχθές ο Γ. Βαρουφάκης- για να μην υπάρξει χρηματοδοτική ασφυξία. Στη διαπραγμάτευση η Ελλάδα θα δώσει ένα νέο μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα με ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς, αλλά χωρίς εξωφρενικά όπως χαρακτηρίζονται πρωτογενή πλεονάσματα, ένα ευρύ πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων και απόλυτο σεβασμό της νέας συμφωνίας και θα ζητήσει σε πρώτη φάση διασφάλιση της απαιτούμενης ρευστότητας (χωρίς όμως νέα δάνεια) μέχρι να μορφοποιηθεί η τελική συμφωνία και η διευθέτηση του χρέους χωρίς μονομερείς ενέργειες.

Το άδειο ταμείο

Το χρηματοδοτικό είναι ο υπ' αριθμόν ένα πονοκέφαλος. Τα ζόρια τα οποία επικαλέστηκε ο νέος γραμματέας κοινωνικών ασφαλίσεων Γ. Ρωμανιάς, είναι αληθινά πέρα ως πέρα, παρότι έσπευσαν οι «πυροσβέστες» υπουργοί να σβήσουν τη φωτιά πριν πάρει διαστάσεις με κατηγορηματικές διαβεβαιώσεις για την εγγύηση των συντάξεων έως το τελευταίο ευρώ.

Πληροφορίες αναφέρουν ότι τα ταμειακά διαθέσιμα του κράτους είναι χαμηλότερα από 2 δισ. ευρώ, ποσό το οποίο μας βγάζει μέχρι τα τέλη Φεβρουαρίου, υπό την προϋπόθεση βεβαίως ότι θα αναχρηματοδοτηθούν χωρίς προβλήματα οι εκδόσεις εντόκων γραμματίων.

Το Φεβρουάριο οι υποχρεώσεις του Δημοσίου φθάνουν στα 4,36 δισ. ευρώ και το Μάρτιο έρχονται άλλα 7,27 δισ. ευρώ.

Συγκεκριμένα, το Φεβρουάριο έχουμε και λέμε:
· 2,4 δισ. ευρώ αναχρηματοδότηση εντόκων γραμματίων (η πρώτη στις 6 Φεβρουαρίου 1 δισ. ευρώ και στις 13 επιπλέον 1,4 δισ. ευρώ)
· 900 εκατ. ευρώ τόκοι και επιπλέον
· 1 δισ. για τόκους και χρεολύσια στο ΔΝΤ (την 1η Φεβρουαρίου 280 εκατ. ευρώ και επιπλέον 780 εκατ. ευρώ στις 12 του μήνα).

Τον Μάρτιο απαιτούν αναχρηματοδότηση τρια έντοκα γραμμάτια και πληρωμή δανείων του ΔΝΤ ύψους 1,6 δισ. ευρώ. Επιπλέον, το Δημόσιο θα πρέπει να καταβάλει τόκους της τάξης των 800 εκατ. ευρώ και άλλες υποχρεώσεις ύψους περίπου 200 εκατ. ευρώ, ενώ λήγει και ένα ομόλογο που δεν είχε ενταχθεί στο PSI (78 εκατ. ευρώ).