Μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ στον τομέα της ενέργειας θα ξεκινούσε από τα πραγματικά συμφέροντα του λαού και του τόπου» σημειώνει σε συνέντευξή της στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Νάντια Βαλαβάνη, υπεύθυνη για την εξωτερική πολιτική στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του κόμματος.
Προσθέτει: «Είμαστε ανοιχτοί σε ό,τι έχει μεγαλύτερο ενδιαφέρον από άποψη οικονομική, περιβαλλοντική, από την άποψη της ανάπτυξης και των εσόδων σε μια Ελλάδα με κατεστραμμένη την πραγματική της οικονομία».
Η βουλευτής αναφέρει ότι «μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, το πρώτο που θα κάνει, θα είναι να τερματίσει την ιστορία των ιδιωτικοποιήσεων, διότι τίποτε από όλα αυτά δεν μπορείς να κάνεις αν δεν έχεις υπό δημόσιο έλεγχο τη ΔΕΠΑ και τη ΔΕΣΦΑ».
Συμπληρώνει: «Σε συζήτηση που είχαμε με τον Πρόεδρο του Αζερμπαϊτζάν, Γκαϊντάρ Αλίεφ, του εξηγήσαμε την άποψή μας ότι τα δίκτυα πρέπει να είναι υπό κρατικό έλεγχο, γι αυτό καταψηφίσαμε στη Βουλή και είμαστε ενάντια στην πώληση της ΔΕΣΦΑ στη Socar. Μας είπε ότι έχει την ίδια άποψη, ότι τα δίκτυα πρέπει να είναι υπό κρατικό έλεγχο, γι αυτό και η Socar είναι κρατική στο Αζερμπαϊτζάν. Η ΔΕΠΑ θα τεθεί σίγουρα υπό κρατικό έλεγχο. Για τη ΔΕΣΦΑ θα πρέπει να αναζητηθούν λύσεις σε μια τέτοια κατεύθυνση, αν είναι δυνατόν σε συνεργασία με το Αζερμπαϊτζάν. Το ελληνικό Δημόσιο θα πρέπει να τις αναπτύξει σε συνεργασία και με διεθνείς επιχειρήσεις».
Η κ. Βαλαβάνη κατέθεσε ερώτηση στη Βουλή και καλεί την κυβέρνηση να πάρει σαφή θέση στις προτάσεις του Ρώσου Προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν για τη δημιουργία σταθμού διανομής του φυσικού αερίου στην Τουρκία κοντά στα σύνορα με την Ελλάδα. Σε ερώτηση για τη στάση που προτίθεται κρατήσει μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ για τον υπό κατασκευή αγωγό ΤΑΡ, ο οποίος θα μεταφέρει αζέρικο πετρέλαιο στην Ευρώπη, μέσω της Ελλάδας, απαντά: «Ο TAP είναι έτσι και αλλιώς μια πραγματικότητα, αλλά για μας είναι πολύ σοβαρό πρόβλημα και πρέπει να ξανακοιταχτεί η συγκεκριμένη συμφωνία βάσει της οποίας διέρχεται ο TAP από εδώ».
Προσθέτει: «Και η υπόθεση του ρωσικού αγωγού South Stream δεν έχει κλείσει οριστικά. Η Ελλάδα είχε πολλές ευκαιρίες να γίνει κέντρο -από το οποίο θα μοιραζόταν φυσικό αέριο σε άλλες χώρες- και από τη μια μεριά θα έλυνε το ενεργειακό της πρόβλημα με πολύ καλύτερο τρόπο, αλλά θα είχε και τα τέλη που συνδέονται με το να έχεις ένα τέτοιο κέντρο. Πρέπει να είμαστε ανοιχτοί, η ελληνική κυβέρνηση δεν ήταν ανοιχτή. Ήταν κλειστή σε ο,τιδήποτε είχε να κάνει με το ρωσικό αέριο, που είναι ο μεγαλύτερος προμηθευτής όλων των χωρών της Ευρώπης.
Αν, λοιπόν, είσαι ανοιχτός ως χώρα, θα πρέπει να μπορείς να ζυγίσεις τα πάντα. Αν τελικά κατασκευαστεί μέσα από κάποιου είδους συμβιβασμούς ο ρωσικός αγωγός South Stream, η Ελλάδα πρέπει να θυμηθεί είναι μεταξύ των οκτώ χωρών από τις οποίες θα περνούσε ο South Stream, εφόσον προχωρούσε το σχέδιο. Πρέπει λοιπόν να ζυγίσεις την ιστορία του αγωγού TAP, που εμείς δεν την καταψηφίσαμε, ψηφίσαμε "παρών", γιατί δεν είχαμε πρόβλημα για το ότι περνάει από τη χώρα, το πρόβλημα που είχαμε είναι ότι η προστιθέμενη αξία είναι σχεδόν μηδαμινή. Είμαστε μια χώρα διέλευσης, η οποία όμως δεν καρπώνεται σχεδόν τίποτε από αυτό...».