RTRS: Γιατί η Ευρώπη πρέπει να δείξει «γενναιοδωρία»

Η ευρωζώνη και το ΔΝΤ θα πρέπει να επιχειρήσουν μια νέα ιδέα, στην προσπάθειά τους να δημιουργήσουν ένα τρίτο πακέτο διάσωσης για την Ελλάδα, τη γενναιοδωρία, τονίζει ο αρθρογράφος του Reuters, George Hay.

Όπως αναφέρει, οι πιστωτές συζητούν το πόσο να ελαφρύνουν το βάρος του ελληνικού χρέους χωρίς να παραδέχονται ότι θα ήταν καλύτερο ένα απλό «κούρεμα». Μέχρι στιγμής, η ιδέα είναι να προχωρήσουν σε «μπαλώματα» μέσω μειώσεων επιτοκίων και επιμηκύνσεων. Ακόμη και σε αυτήν την περίπτωση, οι πιστωτές της χώρας δεν θα έπρεπε να περιορίζονται σε πενταροδεκάρες.

Εάν ο ελληνικός προϋπολογισμός δείξει πρωτογενές πλεόνασμα τον Απρίλιο, η Κομισιόν, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το ΔΝΤ έχουν δεσμευτεί να εξετάσουν κάποιου είδους νέα ελάφρυνση του χρέους. Η πρόταση που βρίσκεται στο τραπέζι, σύμφωνα με τα διεθνή μέσα ενημέρωσης, είναι μείωση των επιτοκίων στα δάνεια της χώρας κατά 50 μονάδες βάσης (από επιτόκιο που κατά μέσο όρο διαμορφώνεται στο 2,5%), η επιμήκυνση της ωρίμανσης των τίτλων από τα 30 στα 50 χρόνια και ένα νέο δάνειο ύψους 15 δισ. ευρώ.

Αυτό ακούγεται γενναιόδωρο. Ωστόσο, είναι κρίσιμο εάν αυτό θα παράσχει μια ελάφρυνση χρέους ύψους 3% με 4% του ΑΕΠ που χρειάζεται η Ελλάδα, επιπλέον των δικών της προσπαθειών, για να μειωθεί το χρέος από επίπεδα άνω του 170% του ΑΕΠ, στο 124% του ΑΕΠ έως το 2020. Εάν η λύση φανεί πειστική, η ελπίδα είναι ότι οι ξένοι επενδυτές θα ξεκινήσουν να τοποθετούνται και πάλι στα ελληνικά ομόλογα.

Όμως μια τέτοια λύση θα είναι επαρκής εάν εφαρμοστεί σε μεγάλο μέρος του τρέχοντος χρέους της χώρας. Πρόσφατη ανάλυση της Eurobank έδειξε ότι η χώρα θα μπορούσε να φτάσει στον στόχο του 2020 εάν τα μέτρα, μεταξύ των οποίων και η μείωση στο κόστος εξυπηρέτησης των δανείων κατά 150 μονάδες βάσης, εφαρμόζονταν στα δάνεια ύψους 52,9 δισ. ευρώ από το αρχικό πακέτο διάσωσης του 2010. Όμως αυτό σημαίνει ότι εάν τα επιτόκια μειωθούν κατά μόλις 50 μονάδες βάσης, θα πρέπει να εφαρμοστεί και στα 144 δισ. ευρώ των δανείων από το EFSF.

Είναι γεγονός πως οι δανειστές της Ελλάδας δεν ρέπουν προς τη γενναιοδωρία. Από τον Σεπτέμβριο διαπραγματεύονται με την Αθήνα για την τελευταία δόση του πακέτου διάσωσης. Οι πιστώτριες χώρες έχουν στο μυαλό τους και τις ευρωεκλογές του Μαΐου, που θα μπορούσαν να ευνοήσουν τους ευρωσκεπτικιστές, και συνεχίζουν να ζητούν περισσότερες δομικές μεταρρυθμίσεις. Επιπλέον, δεν επιθυμούν να ενθαρρύνουν και άλλες χώρες που βρίσκονται σε μνημόνιο,να ζητήσουν αντίστοιχες υποχωρήσεις.

Ωστόσο, οι Έλληνες αισθάνονται ότι η μείωση του ελλείμματος κατά 9 ποσοστιαίες μονάδες, εν μέσω σκληρής λιτότητας, αξίζει κάποιες παραχωρήσεις.

Επίσης, εάν γίνει εμφανές ότι το χρέος ξεφεύγει εκτός ελέγχου, η αριστερή αντιπολίτευση, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, θα ενισχυθεί. Ο Αλέξης Τσίπρας, ο επικεφαλής του κόμματος, έχει μιλήσει ανοιχτά για την ανάγκη άμεσου μονομερούς «κουρέματος» του χρέους. Με άλλα λόγια, η εναλλακτική στη γενναιότητα ίσως είναι περισσότερο μακροπρόθεσμος πόνος.