«Δυναμικές λύσεις» ζητά τώρα η αγορά

Η συγκυρία ήταν έτσι κι αλλιώς ευαίσθητη, καθώς η αναβολή στην κατάθεση του νέου νόμου περί ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών (που οδηγεί και σε μετάθεση της αύξησης μετοχικού κεφαλαίου της Eurobank) φαίνεται να αναζωπυρώνει τις ανησυχίες της αγοράς για πολιτική κόπωση της κυβέρνησης, αλλά και το ενδεχόμενο εισόδου σε παρατεταμένη προεκλογική περίοδο, στην οποία οι πραγματικές ανάγκες της οικονομίας της χώρας θα περάσουν στο περιθώριο.

Όπως ήταν αναμενόμενο, η ανησυχία αυτή δεν εκφράστηκε στις επίσημες τοποθετήσεις των υψηλόβαθμων στελεχών, κυριαρχούσε όμως στα πηγαδάκια που έγιναν στο περιθώριο των ομιλιών, δημιουργώντας τον φόντο στη διατύπωση των αιτημάτων της αγοράς.

Οι προτάσεις που έγιναν ήταν πολλές, τόσο σε στρατηγικό όσο και σε τεχνοκρατικό επίπεδο, ωστόσο από το περιεχόμενο των ομιλιών και των τοποθετήσεων προκύπτουν τέσσερα βασικά αιτήματα, γύρω από τα οποία δείχνει να συντάσσεται ο τραπεζικός, αλλά και ο επιχειρηματικός κόσμος, προκειμένου να ενισχυθεί η ρευστότητα και να ξεκινήσει η διαδικασία ανάπτυξης:

1. Επιτάχυνση της διαδικασίας επιστροφής των τραπεζών στον ιδιωτικό τομέα. Όπως χαρακτηριστικά ανέφερε ο Μιχάλης Σάλλας, έχει εκδηλωθεί μεγάλο ενδιαφέρον από ξένα κεφάλαια να επενδύσουν στις τράπεζες. Όπως είπε, πρόκειται για κεφάλαια μονιμότερου χαρακτήρα, που θα πρέπει να αξιοποιηθούν έγκαιρα διότι πέρα από το άμεσο οικονομικό όφελος κάτι τέτοιο θα έχει ευρύτερες θετικές επιδράσεις. Θα πείσει για τις προοπτικές της ελληνικής οικονομίας, θα επιταχύνει την αναβάθμιση του ελληνικού τραπεζικού συστήματος και θα εξασφαλίσει φθηνότερη χρηματοδότηση για την οικονομία.

2. Υιοθέτηση φορολογικών διατάξεων (μεταβατικές τις χαρακτήρισε στην ομιλία του ο Αρτέμης Θεοδωρίδης της Alpha Bank), που θα διευκολύνουν τον επαναπατρισμό και γενικότερα την αύξηση των καταθέσεων, αλλά και την καταγραφή περιουσίας, δίνοντας κίνητρα. Ένα βήμα παραπέρα προχώρησε ο Μιχάλης Σάλλας μιλώντας για «οριστική φορολογική περαίωση περιουσίας», προς ιδιώτες και εταιρίες, έναντι καταβολής ενός περιορισμένου ποσού».

Σημειώνεται ότι ανεπίσημα διάφοροι παράγοντες επικρίνουν την επικοινωνιακά επιθετική πολιτική που ασκείται σήμερα επί του θέματος, χωρίς όμως να παράγει αποτελέσματα, υπογραμμίζοντας ότι μέχρι στιγμής, αντί να μειώνονται η παραοικονομία και η φοροδιαφυγή, απλώς αυξάνεται το προϊόν αυτών που κινείται εκτός τραπεζικού συστήματος, στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό, με δυσμενείς συνέπειες για τα κρατικά έσοδα και τη λειτουργία της οικονομίας. Ωστόσο, οι ίδιοι θεωρούν ότι για να επιτύχουν κινήσεις όπως αυτές που προτείνουν προαπαιτούμενο είναι η καλλιέργεια ενός κλίματος εμπιστοσύνης και σταθερότητας στην ευρύτερη φορολογική πολιτική. Με άλλα λόγια, ένα σταθερό για πολλά χρόνια φορολογικό σύστημα.

3. Διαμόρφωση θεσμικού πλαισίου που θα προωθήσει άμεσα και αποτελεσματικά την αναδιάρθρωση και εξυγίανση των μεγάλων και των μεσαίων κυρίως επιχειρήσεων, θέμα άμεσης προτεραιότητας για τη λειτουργία του ιδιωτικού τομέα της οικονομίας. Το αίτημα αυτό εν μέρει υποκινείται από τον φόβο των τραπεζικών στελεχών ως προς το ενδεχόμενο κατηγοριών για απιστία, περιλαμβάνει όμως και άλλες παραμέτρους, όπως η παροχή φορολογικών κινήτρων σε περιπτώσεις συγχωνεύσεων, εξαγορών και αποσχίσεων, καθώς επίσης και τη θέσπιση ειδικού φορολογικού καθεστώτος για οργανωμένους επενδυτές που συμμετέχουν στη χρηματοδότηση-εξυγίανση επιχειρήσεων.

4. Ενίσχυση της αγοράς εταιρικών ομολόγων. Κοινός τόπος στο συνέδριο ήταν ότι μία από τις διεξόδους που διαθέτουν σήμερα οι ελληνικές επιχειρήσεις είναι τα εταιρικά ομόλογα, τα οποία όμως σήμερα αφορούν κυρίως μεγάλες επιχειρήσεις. Λύση στο πρόβλημα, για εταιρίες μικρότερου μεγέθους θα ήταν η εγκαθίδρυση μιας ελληνικής αγοράς «σταθερού εισοδήματος», από την οποία θα μπορούσαν να αντλήσουν κεφάλαια επιχειρήσεις μικρότερου μεγέθους.