Μ. Χατζηδάκης: Οι νέες προκλήσεις του 2008

Προϋποθέσεις μεγαλύτερης και επιθετικότερης συμμετοχής ξένων κεφαλαίων στον ελληνικό επιχειρηματικό στίβο αλλά και μεταβολές στην υφιστάμενη επιχειρηματική κουλτούρα ”κομίζουν” η εφαρμογή στην πράξη του νέου νόμου 2190, όπως επίσης και η λειτουργία της εσωτερικής αγοράς (MIFID). Γράφει ο Μ. Χατζηδάκης.

Μ. Χατζηδάκης: Οι νέες προκλήσεις του 2008
του Μ. Χατζηδάκη*

Αν η έως τώρα χρηματιστηριακή δραστηριότητα μπορεί να θεωρηθεί ότι έχει ”χτυπήσει κόκκινο”, οι επερχόμενες εξελίξεις στη νομοθεσία που επηρεάζουν έμμεσα ή άμεσα την ελληνική αγορά αναμένεται να αλλάξουν μια για πάντα τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβανόμαστε το χρηματιστήριο.

Η φετινή χρονιά είναι μία από τις πιο παραγωγικές σε αντλήσεις κεφαλαίου (μέχρι τώρα 9 δισ. ευρώ), αλλά όχι ανάλογα δυνατή σε εξαγορές και συγχωνεύσεις. Οι έως τώρα επιχειρηματικές συμφωνίες είναι μικρού βεληνεκούς και χαρακτηρίζονται περισσότερο από συμπληρωματικότητα παρά από διεύρυνση.

Δύο από τους πιθανούς λόγους που δεν έχει παρατηρηθεί ένταση στις επιχειρηματικές συμφωνίες είναι η εφαρμογή στην πράξη του νέου νόμου 2190 και ειδικότερα των νέων διατάξεων και η λειτουργία της εσωτερικής αγοράς (MIFID), που αν και θα εφαρμοστεί από τον Ιανουάριο του 2008 η κοινοτική οδηγία επιβάλλει από την 1η Νοεμβρίου την υιοθέτησή της από όλα τα κράτη-μέλη της Ε.Ε.

Η νέα νομοθεσία των Ανωνύμων Εταιριών έρχεται να καλύψει κενά συμβατότητας και προσαρμογής με αντίστοιχες νομοθεσίες του εξωτερικού και έχει δοθεί μεγάλη βαρύτητα στο χρηματιστηριακό κομμάτι που αφορά σε ποσοστά ελέγχου, δικαιώματα μετόχων, υποχρεώσεις Δ.Σ. αλλά και έννοιες αξιών που μπορούν να λειτουργήσουν ως ανταλλάγματα σε εταιρικές πράξεις.

Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι η δημιουργία αξίας δεν περιορίζεται πλέον στους κλασικούς τρόπους ανταλλαγής μετοχών ή χρημάτων, αλλά εισέρχεται η έννοια της εισφοράς σε είδος με αυξημένο ειδικό βάρος του ρόλου του εκτιμητή (ή των εκτιμητών).

Με το νέο 2190 οι μειοψηφίες έχουν ισχυρότερη φωνή, μπορούν να ψηφίζουν από απόσταση και η νέα εταιρική διακυβέρνηση θα μπορούσε να εφαρμοστεί με ακόμη μεγαλύτερη διαφάνεια. Δίνεται ουσιαστικά μεγαλύτερο βάρος στον μέτοχο, καθώς η ψήφος μπορεί να ”συνασπιστεί” ευκολότερα με άλλες, να αποκτήσει έρεισμα, να ”ακουστεί” και να ψηφιστεί στις γενικές συνελεύσεις.

Και αν σε μία από τις πρόσφατες περιπτώσεις η είσοδος στο Δ.Σ. της ΔΕΗ εκπροσώπου από fund είναι γεγονός, ο δρόμος για την είσοδο δυσαρεστημένων ή ενοχλημένων μετόχων στα Δ.Σ. των εταιριών είναι πλέον ανοιχτός, αφού ο τρόπος διεξαγωγής των ψηφοφοριών αλλάζει δίνοντας τη δυνατότητα συμμετοχής ”ανταρτών” ή ”ανήσυχων μειοψηφιών” σε όργανα αποφάσεων.

Σε ό,τι αφορά τη MIFID, λόγω του υψηλού αρχικού κόστους εφαρμογής αφορά περισσότερο σε χρηματοοικονομικούς οργανισμούς με αυξημένη παρουσία σε συναλλαγές σε τίτλους της μεγάλης κεφαλαιοποίησης.

Για να έχει νόημα μια ”εσωτερική συναλλαγή” θα πρέπει να έχει όγκο, υψηλή αξία ή να αντιπροσωπεύει κάποιο ποσοστό επί του μετοχικού κεφαλαίου. Πρακτικά μιλάμε για έναν μηχανισμό συναλλαγής που θεωρητικά θα μπορούσε να συγκεντρώνει καταστατικά ποσοστά ανατρέποντας εν μια νυκτί υφιστάμενες μετοχικές ιδιοκτησίες.

Μέσω αυτής της διαδικασίας μειώνεται ο κύκλος των εμπλεκομένων, αποφεύγονται φαινόμενα front running και περιορίζεται αισθητά το κόστος της συναλλαγής.

Είναι με λίγα λόγια μια πλατφόρμα για ”μεγάλα πορτοφόλια”, που στην προκειμένη περίπτωση θα μπορούσαν να είναι μεγαλομέτοχοι, εφοπλιστές, επενδυτικές εταιρίες, Αμοιβαία Κεφάλια, hedge funds ή private equities.

Λόγω της ευελιξίας και του χαμηλού κόστους, το ενδεχόμενο συχνών αλλαγών ιδιοκτησίας σε εταιρίες με ελκυστικό αντικείμενο υψηλής ζήτησης ή με αντικείμενο υψηλού κινδύνου θα μπορούσε να είναι αυξημένο, καθώς όσο ο μηχανισμός θα αποκτούσε θεσμική εμπειρία (να δοκιμαστεί δηλαδή και σε μια αρνητική χρηματιστηριακή συγκυρία με αυξημένο συστημικό κίνδυνο) η MIFID θα εξελισσόταν ως ο φυσικός χώρος τέτοιων συναλλαγών, καθιστώντας ουσιαστικά τις παραδοσιακές χρηματιστηριακές αγορές υποκείμενες αγορές ή δευτερεύουσας σημασίας μηχανισμούς για τις επιχειρηματικές εξελίξεις.

Τα ανωτέρω είναι ικανά να προκαλέσουν σημαντικές αναταράξεις στα επιχειρηματικά δρώμενα της χώρας. Ανοίγουν τον δρόμο για νέες ζυμώσεις εξαγορών και συγχωνεύσεων σε διασυνοριακό επίπεδο και αλλαγές στην υφιστάμενη επιχειρηματική κουλτούρα. Το κυριότερο όμως είναι ότι φέρνουν πιο κοντά τη νοοτροπία που επικρατεί εδώ και πολλά χρόνια στο εξωτερικό και δημιουργούν προϋποθέσεις μεγαλύτερης και επιθετικότερης συμμετοχής ξένων κεφαλαίων στον ελληνικό επιχειρηματικό στίβο.

* Ο Μάνος Χατζηδάκης είναι Υπεύθυνος Επενδυτικής Στρατηγικής της Πήγασος ΑΧΕΠΕΥ


Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.

ΣΧΟΛΙΑ ΧΡΗΣΤΩΝ

blog comments powered by Disqus
v