του Στέφανου Κοτζαμάνη

H τελευταία τετραετία δεν ήταν καλή ούτε για την αγορά των ομολόγων, ούτε και για το αμερικανικό νόμισμα. Τα ομόλογα, έπειτα από ένα πολυετές ράλι, άρχισαν να κλονίζονται κυρίως από το 2003 και μετά, όταν φάνηκε ότι η οικονομία των ΗΠΑ αρχίζει να ανακάμπτει σημαντικά και όταν η αγορά πίστεψε ότι ο κύκλος της πτώσης των επιτοκίων είχε περάσει για τα καλά.

Από το 2002, επίσης, το δολάριο έχασε σημαντικό έδαφος σε σχέση με το ευρώ, το οποίο μέσα στο τελευταίο τρίμηνο του 2006 κατέγραψε την ιστορικά υψηλή του τιμή σε σχέση με το αμερικανικό νόμισμα.

Ο συνδυασμός των δύο αυτών παραπάνω εξελίξεων ήταν ό,τι χειρότερο για το A/K Alpha Δολαρίου Ομολογιακό Εξωτερικού, με αποτέλεσμα κατά την τελευταία πενταετία η αθροιστική απόδοση να είναι αρκετά πτωτική.

Παρά το δύσκολο αυτό σκηνικό, μήπως είναι τώρα η εποχή για τοποθετήσεις σε χαρτοφυλάκια αυτού του είδους;

Οι μέχρι τώρα προβλέψεις των περισσότερων αναλυτών μιλούν για:

1. Μια ”προσγειωμένη” διεθνή οικονομία το 2007, χωρίς όμως να παρατηρούνται φαινόμενα ύφεσης. Απλώς το 2007 θεωρείται περισσότερο ως μια ”πρόσκαιρη κοιλιά” σε έναν μάλλον ανοδικό κύκλο.

2. Μια υποχώρηση των επιτοκίων του δολαρίου, σε αντίθεση με μια νέα άνοδο κατά 0,25%-0,5% των επιτοκίων στην ευρωζώνη.

3. Μια μικρή ”ανάκτηση δυνάμεων” του δολαρίου απέναντι στο ευρώ.

Με βάση τα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία (30ή Σεπτεμβρίου), σε καταθέσεις εσωτερικού ήταν τοποθετημένο το 6,4% του συνολικού χαρτοφυλακίου, σε εγχώριους τίτλους ομολόγων, ομολογιών και εντόκων γραμματίων του Δημοσίου το 17,11%, σε καταθέσεις εξωτερικού το 3,23%, ενώ σε ομόλογα και έντοκα γραμμάτια εξωτερικού το 72,46%.

Δείκτης αναφοράς (benchmark) του συγκεκριμένου Α/Κ είναι ο SBUSL Citigroup US GBI, ο Δείκτης Συνολικών Εξόδων ήταν για το 2005 1,171% και ο Δείκτης Εναλλαγής Χαρτοφυλακίου για το ίδιο έτος -5,03%. Οι τίτλοι που περιλαμβάνονται στο χαρτοφυλάκιο του Α/Κ έχουν χαρακτηριστεί από τη Standard & Poor’s είτε ως BBB-, είτε καλύτεροι.