των Ε.Ι. Βάρσου, Α.Ν. Καραλή και Χ. Π. Σκρουμά

Κατά το τελευταίο τρίμηνο ζήσαμε μία ανοδική έξαρση της αγοράς, της τάξεως των 18 περίπου ποσοστιαίων μονάδων με παράλληλη σημαντική αύξηση της συναλλακτικής δραστηριότητας, που δεν μπορεί να εδράζεται μόνο σε θεμελιώδεις λόγους, ούτε όμως και μόνο σε τεχνικούς ή τεχνητούς.

Και αν στην πορεία άλλαξε επί τα βελτίω η φορολογία των επιχειρήσεων, δεν μπορεί ν’ αποδοθεί μονάχα σ’ αυτή την (σημαντικότατη κατά τα άλλα) εξέλιξη η θετική πορεία του χρηματιστηρίου. Ας μην ξεχνάμε πως οι προσδοκίες για ανάπτυξη της οικονομίας παραμένουν αμετάβλητες, όπως ήταν δηλαδή και τρεις μήνες πριν, ενώ πολύς λόγος γίνεται για χειροτέρευση των βασικών μακροοικονομικών μεγεθών.

Από την άλλη πλευρά, ένας άλλος εκ των κινητήριων μοχλών της ανόδου κατά το τελευταίο τρίμηνο ήταν η αναμενόμενη πώληση του 7,5% της Εθνικής Τραπέζης που κατείχε η ΔΕΚΑ σε θεσμικούς επενδυτές. Το μπαράζ αναβαθμίσεων της τιμής στόχου από ξένους οίκους ήταν ομολογουμένως εντυπωσιακό.

Συνέπεσε μάλιστα με τα βελτιωμένα αποτελέσματα 9μήνου, του συνόλου του τραπεζικού κλάδου, με αποτέλεσμα την εκτίναξη των τιμών σε υψηλά τριετίας! Η διάθεση των μετοχών αυτών προσδιοριζόταν προς τις αρχές του νέου έτους δίνοντας έτσι χρονικά περιθώρια για... περαιτέρω αναβαθμίσεις και... περαιτέρω άνοδο.

Η διάθεση του πακέτου της Εθνικής Τράπεζας, ωστόσο, ήρθε αιφνιδίως γρηγορότερα του αναμενομένου και με ταχύτατους χειρισμούς σε τιμές πέριξ των 23 ευρώ. Δημιούργησε δε σε πολλούς την αίσθηση ότι πλέον οι ξένοι θα πάψουν ν’ ασχολούνται με τη μετοχή, επομένως δύσκολα θα συνεχίσει την ανοδική της πορεία. Άρα όλος ο κλάδος θα χάσει το ανοδικό του momentum, άρα ο Γενικός Δείκτης θα πάψει ν’ ανεβαίνει, άρα... χαθήκαμε!

Ψυχραιμία!

Είπαμε ότι η αγορά δεν ανέβηκε μόνο για τα υπέροχα θεμελιώδη της, αλλά δεν ανέβηκε κι επειδή οι ”αουσλέντερς” αποφάσισαν να βγάλουν λεφτά στην πλάτη μας... Πολλοί παράγοντες έπαιξαν τον ρόλο τους: από τις ξένες αγορές και την αποκαθήλωση της τιμής του πετρελαίου, ως την πιεσμένη δική μας μικρομεσαία κεφαλαιοποίηση. Και φτάσαμε εδώ που φτάσαμε...

Η ουσιαστική κόντρα μεταξύ αγοραστών και πωλητών έχει φουντώσει πλέον για τα καλά, καθώς όλο το προηγούμενο διάστημα οι πωλητές είχαν λουφάξει στα χαρακώματα μη δυνάμενοι ν’ αντιδράσουν στην επέλαση των αγοραστών, οι οποίοι μάλιστα ενισχύονταν από ταξιαρχίες ”βαρβάρων” (υπό την έννοια του... πας μη Έλλην...)

Το γεγονός αυτό σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει ότι η αγορά ολοκλήρωσε την ανοδική της φάση, προτού πετύχει τον προορισμό της ο οποίος παραμένει πάντα η περιοχή των 2.800 μονάδων. Εκείνο στο οποίο θα πρέπει να δώσουμε προσοχή είναι ο ρυθμός που θα κινηθούμε από τούδε και στο εξής καθώς νομίζουμε ότι η εκρηκτική άνοδος του τελευταίου μήνα δεν μπορεί να διατηρηθεί.

Διαγραμματικά, η αγορά μας δείχνει ότι συσσωρεύει με μεγάλες διακυμάνσεις –τουλάχιστον η υψηλή κεφαλαιοποίηση- και μετράει δυνάμεις, αντοχές και διαθέσεις. Ο σχηματισμός θα μετεξελιχθεί είτε σε σχηματισμό συνέχισης τάσης, είτε σε σχηματισμό τοπικής κορυφής.

Από ’δώ και πέρα το ευκταίο είναι ο Γενικός Δείκτης να σταθεροποιηθεί στα τωρινά ή σε λίγο πιο χαμηλά επίπεδα με μειωμένους τζίρους, δοκιμάζοντας με επιτυχία ορισμένες υποψήφιες στηρίξεις (2.600-2.550 μονάδες).

Στα επίπεδα των 2640-2650 μονάδων φαίνεται κυριολεκτικά ότι θα μας βγει το λάδι στην προσπάθεια να δούμε υψηλότερες τιμές. Το χειρότερο σενάριο θα είναι να επιβεβαιώσουμε τα ανωτέρω επίπεδα ως αντίσταση με τεχνικό σχηματισμό διπλής κορυφής, εξέλιξη που θα σημάνει άμεση υποχώρηση προς επιβεβαίωση της στήριξης στις 2.550 μονάδες, σε πρώτη φάση.

Βραχυχρόνια, λοιπόν, μπορούμε να περιμένουμε μικρή διόρθωση προκειμένου να επιβεβαιωθούν κάποιες στηρίξεις. Μεσοχρόνια μπορούμε να διατηρήσουμε τις θέσεις μας και την αισιοδοξία μας. Το πετυχημένο πείραμα της Εθνικής Τράπεζας μπορεί να επαναληφθεί στο εγγύς μέλλον από το κράτος, για εισπρακτικούς και όχι μόνον λόγους, οδηγώντας την αγορά μας σε (δικαιολογημένα ή αδικαιολόγητα) υψηλότερα επίπεδα.

* Ο Ε. Ι. Βάρσος είναι διευθύνων σύμβουλος της Merit ΑΧΕΠΕΥ, ο Α.Ν. Καραλής είναι χρηματιστηριακός εκπρόσωπος και ο Χ. Π. Σκρουμάς είναι αναλυτής.