ΕΚΤ: Η "ατάκα" που έκανε την διαφορά στις αγορές

Η δήλωση Ντράγκι για αρνητικά επιτόκια καταθέσεων «μέτρησε» στις αγορές περισσότερο από την μείωση επιτοκίου στο 0,5%. Τι βάζει στο τραπέζι η κεντρική τράπεζα. Τα ρίσκα και η "εμπλοκή" ΕΚΤ στο νομισματικό πόλεμο.

ΕΚΤ: Η ατάκα που έκανε την διαφορά στις αγορές
Μόνο ένα πράγμα από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα είχε σημασία για τους traders την Πέμπτη, και αυτό δεν ήταν η μείωση των επιτοκίων. Δεν ήταν καν η δηλωμένη δημοσίως προθυμία του Μάριο Ντράγκι να μειώσει ακόμα περισσότερο τα επιτόκια. Αυτό που είχε σημασία ήταν το σχόλιό του ότι τεχνικά η ΕΚΤ είναι έτοιμη για αρνητικό επιτόκιο καταθέσεων.

Ο κ. Ντράγκι δεν έδωσε καμία ένδειξη ότι περιμένει ισχυρή αντίδραση από την αγορά, όμως αυτό ακριβώς πέτυχε. Το ευρώ έκανε αμέσως «βουτιά» 1,5% έναντι του δολαρίου, οι μετοχές των τραπεζών της ευρωζώνης υποχώρησαν κατά 4% (προτού ανακάμψουν μερικώς) και οι αποδόσεις των Γερμανικών, Γαλλικών, Φινλανδικών και Βελγικών ομολόγων έκλεισαν σε χαμηλά-ρεκόρ. Η απόδοση του γερμανικού 10ετούς είναι μόλις 1,165%.

Η ΕΚΤ και το μεγαλύτερο μέρος της Ευρώπης επικεντρώνουν την προσοχή τους στο επιτόκιο αναχρηματοδότησης, που μειώθηκε κατά 25 μονάδες βάσης στο 0,5%. Όμως αυτό δεν είναι πλέον κεντρικής σημασίας για το κόστος του χρήματος στην Ευρώπη. Αντιθέτως, το οριακό κόστος καθορίζεται από αυτό που πληρώνει η ΕΚΤ για την υπερβάλλουσα ρευστότητά της ύψους 121 δις. ευρώ, η οποία πρέπει να εισρεύσει πίσω στην κεντρική τράπεζα κάθε βράδυ. Αυτό το επιτόκιο – που είναι μηδενικό από τα μέσα του περασμένου έτους- είναι που έχει σημασία για τις τράπεζες, στο να επιλέξουν εάν θα δανείσουν χρήματα ή εάν θα τα ξαναβάλουν στην ΕΚΤ.

Μια κίνηση προς ένα μηδενικό επιτόκιο θα ήταν η μείωση που θα είχε σημασία, όπως δείχνει και η αντίδραση των αγορών στα σχόλια του Ντράγκι. Αντιθέτως, η μείωση του βασικού επιτοκίου ήταν απλώς συμβολική.

Όμως τα αρνητικά επιτόκια έχουν και μειονεκτήματα. Το μεγαλύτερο μειονέκτημα μπορεί να είναι ιδιαίτερα «δημοφιλές» για τους ευρωπαίους πολιτικούς: τα αρνητικά επιτόκια αντιστοιχούν σε συλλογικό φόρο στις τράπεζες διότι τα υπερβάλλοντα ευρώ πρέπει να καταλήξουν είτε σε φυσικό χρήμα ή πίσω στην ΕΚΤ. Το άλλο βασικό ρίσκο είναι οι τράπεζες να επιλέξουν να συσσωρεύσουν 500ευρα στα θησαυροφυλάκιά τους παρά να αποδεχθούν ένα αρνητικό επιτόκιο.

Η εμπειρία της Δανίας δείχνει πως τα μικρά αρνητικά επιτόκια μπορεί να μην οδηγούν σε συσσώρευση, όμως πλήττουν τις τράπεζες.

Απέτρεψαν επίσης της ξένες εισροές, αποδυναμώνοντας έτσι την κορώνα. Αν ο κ. Ντράγκι ακολουθούσε αυτόν τον δρόμο, το ευρώ θα έμπαινε επιτέλους στον νομισματικό πόλεμο.

Όμως, με τις τράπεζες της ευρωζώνης ήδη να έχουν έλλειψη κεφαλαίων, το να πληγούν τα συλλογικά τους κέρδη θα ήταν μια επικίνδυνη πολιτική.
© The Financial Times Limited 2013. All rights reserved.
FT and Financial Times are trademarks of the Financial Times Ltd.
Not to be redistributed, copied or modified in any way.
Euro2day.gr is solely responsible for providing this translation and the Financial Times Limited does not accept any liability for the accuracy or quality of the translation

ΣΧΟΛΙΑ ΧΡΗΣΤΩΝ

blog comments powered by Disqus
v