Οι αναδυόμενες αγορές φέρνουν τη νέα ”χρυσή εποχή”

Αντιθέτως με τη συμβατική άποψη, η παγκόσμια οικονομία δεν ”κρέμεται” από τον αμερικανό καταναλωτή. Την κινητήρια δύναμη αποτελούν πλέον η ανάπτυξη και οι ροές επενδυτικών κεφαλαίων μεταξύ των αναδυόμενων κρατών κι αυτές υποδεικνύουν ότι εισερχόμαστε σε έναν νέο ”χρυσό κύκλο” οικονομικής δραστηριότητας.

Δημοσιεύθηκε: 10 Μαρτίου 2005 - 15:14

του Philip Coggan

Οι αισιόδοξοι ”ταύροι” νιώθουν ότι σύντομα θα δικαιωθούν. Μετά από αρκετά χρόνια κατά τα οποία το κλίμα διαμόρφωναν οι απαισιόδοξες ”αρκούδες” και οι ανησυχίες τους για τα αμερικανικά ελλείμματα και τη χαλαρή νομισματική πολιτική, ορισμένοι οικονομολόγοι αρχίζουν και πάλι να μιλούν για ”χρυσή εποχή”.

Ένα βασικό επιχείρημα στο αισιόδοξο αυτό σενάριο είναι το γύρισμα της τύχης των αναδυόμενων αγορών, υπό την καθοδήγηση της Κίνας. Οι αναδυόμενες αγορές δεν είναι πια ο ”ελεύθερος καβαλάρης” στην πλάτη της διεθνούς ανάπτυξης αλλά μετατρέπονται σταθερά σε έναν θετικό παράγοντα με σημαντική επιρροή.

Ο Anais Faraj της Nomura θεωρεί ότι έχει δρομολογηθεί μια διαρθρωτική μεταστροφή στην παγκόσμια οικονομία, η οποία θα οδηγήσει σε υψηλότερη ανάπτυξη και ελεγχόμενο πληθωρισμό. ”Η διεθνής παραγωγικότητα βελτιώνεται καθώς οικονομίες όπως της Βραζιλίας, της Ινδίας και της Κίνας βγαίνουν στο προσκήνιο. Με αυτό τον τρόπο, ο πληθωρισμός στις ανεπτυγμένες αγορές εξακολουθεί να πέφτει. Μοιάζει σαν να επαναλαμβάνεται ο ήπιος κύκλος της ”χρυσής εποχής” που εκδηλώθηκε στην περίοδο 1955-74”.

Ο αναλυτής δηλώνει ότι η παγκόσμια οικονομία δεν ”κρέμεται” από τον αμερικανό καταναλωτή. Αντιθέτως μάλιστα η ανάπτυξη και οι ροές επενδυτικών κεφαλαίων μεταξύ των αναδυόμενων κρατών αποτελούν πλέον την κινητήρια δύναμη.

Ολ’ αυτά, εκτιμά ο Faraj, είναι στοιχεία πολύ ευνοϊκά για τις αγορές. ”Η παγκόσμια ρευστότητα είναι άπλετη, οι επενδύσεις κεφαλαίου και η καταναλωτική ζήτηση αυξάνονται, οι εταιρικοί ισολογισμοί και οι αποδοτικότητες έχουν βελτιωθεί αισθητά και τα επιτόκια είναι χαμηλά”, τονίζει.

Ενας άλλος στρατηγικός αναλυτής που θεωρεί θετική την επίδραση των αναδυόμενων αγορών είναι ο Eric Lonergan της Cazenove. Δηλώνει ότι οι αναδυόμενες αγορές είναι σήμερα πολύ πιο δυνατές απ’ όσο ήταν είτε το 1994 είτε το 1997-98. Εχουν πλεονάσματα στα ισοζύγια τρεχουσών συναλλαγών και φθηνά νομίσματα. Κι αυτό μειώνει τις πιθανότητες να εκδηλωθεί ευρεία κρίση στις αναδυόμενες αγορές, που σημαίνει ότι απομακρύνεται ένας σημαντικός κίνδυνος αστάθειας από τις αγορές.

Ο Lonergan υπογραμμίζει ότι αυτή η βελτίωση καθρεφτίζεται στα spreads των ομολόγων αναδυόμενων αγορών, αλλά όχι ακόμη στις τιμές των μετοχών. Σύμφωνα με τα στοιχεία που διαθέτει, οι μετοχές στις αναδυόμενες αγορές φέρουν μια προμήθεια κινδύνου 3% παραπάνω από τις διεθνείς μετοχές, ενώ στις αρχές της δεκαετίας του ’90 το ποσοστό ήταν μηδενικό.

Για να αποδειχθεί πάντως ότι οι ”ταύροι” έχουν δίκιο, θα πρέπει βέβαια να περάσουμε δύο χρόνια σταθερής διεθνούς ανάπτυξης, χωρίς να εκδηλωθεί κάποια κρίση στις αγορές συναλλάγματος ή ομολόγων, που θα μπορούσε να προκληθεί από την πτώση του δολαρίου ή την αύξηση των αμερικανικών επιτοκίων.

© The Financial Times Limited 2005. All rights reserved.
FT and Financial Times are trademarks of the Financial Times Ltd.
Not to be redistributed, copied or modified in any way.
Euro2day.gr is solely responsible for providing this translation and the Financial Times Limited does not accept any liability for the accuracy or quality of the translation