Ξετυλίγοντας το κουβάρι της σύγχυσης στις αγορές

”Ένα κουβάρι σύγχυσης, αυτό είναι ο κόσμος σήμερα”, τραγουδούσαν οι Temptations πίσω στη δεκαετία του ’70. Θα μπορούσε να είναι το τραγούδι που χαρακτηρίζει εύστοχα τις διεθνείς αγορές 35 χρόνια μετά. Ο Philip Coggan αναλύει τα ”σήματα” στις αγορές και αναρρωτιέται τι συμβαίνει.

Δημοσιεύθηκε: 25 Φεβρουαρίου 2005 - 11:01

του Philip Coggan, συντάκτη επενδύσεων των FT

”Ένα κουβάρι σύγχυσης, αυτό είναι ο κόσμος σήμερα”, τραγουδούσαν οι Temptations πίσω στη δεκαετία του ’70. Θα μπορούσε να είναι το τραγούδι που χαρακτηρίζει εύστοχα τις αγορές 35 χρόνια μετά.

Αλλά ας τα πάρουμε ένα ένα. Το δολάριο υποχώρησε ύστερα από αναφορές της κεντρικής τράπεζας της Νότιας Κορέας ότι θα προχωρήσει σε διασπορά των συναλλαγματικών της αποθεμάτων. Όμως, την επόμενη ημέρα οι Κορεάτες δήλωσαν ότι αυτός ο σχεδιασμός δεν σημαίνει ότι θα προχωρήσουν σε πωλήσεις δολαρίων.

Εάν αυτό δεν επιφέρει αρκετή σύγχυση, οι επενδυτές έπρεπε να αντιληφθούν και τις αντιδράσεις στις χρηματιστηριακές αγορές. Η Wall Street ”βυθίστηκε” την Τρίτη. Ήταν αντίδραση για την υποχώρηση του δολαρίου; Κάτι τέτοιο θα αποτελούσε έκπληξη, δεδομένου ότι οι μετοχές στις ΗΠΑ τα πήγαν μια χαρά με την υποχώρηση του δολαρίου εντός του 2004 και ότι η υποτίμηση του νομίσματος φαίνεται ότι είναι αυτό που επιθυμεί τόσο η Federal Reserve όσο και οι αμερικανικές βιομηχανίες.

Ίσως οι επενδυτές ανησύχησαν ότι η δήλωση των Κορεατών υποδηλώνει την απροθυμία των ξένων να συνεχίσουν να αγοράζουν αμερικανικά αξιόγραφα, κάτι που θα σήμαινε την κατάρρευση του δολαρίου (και των τιμών των αμερικανικών δεκαετών ομολόγων).

Σε ένα τέτοιο σενάριο οι υψηλότερες αποδόσεις των ομολόγων θα λειτουργούσαν σαν ”φρένο” για την αμερικανική οικονομία, οδηγώντας σε επιβράδυνση του ρυθμού ανάπτυξης της κερδοφορίας, που σημαίνει άσχημα νέα για τις μετοχές. Αυτοί που αναζητούν ενδείξεις παγκόσμιας επιβράδυνσης θα μπορούσαν να επισημάνουν και την αδυναμία του δείκτη Ifo της επιχειρηματικής εμπιστοσύνης στη Γερμανία, καθώς και την έντονη υποχώρηση του δείκτη επιχειρηματικής εμπιστοσύνης στην Ιταλία.

Όμως, εάν οι αγορές πιστεύουν σε παγκόσμια οικονομική επιβράδυνση, γιατί είναι ακόμη τόσο ψηλά οι τιμές των εμπορευμάτων; Η τιμή του χαλκού ”σκαρφάλωσε” σε επίπεδα-ρεκόρ την Τρίτη, ενώ η τιμή του αλουμινίου διαμορφώνεται στα υψηλότερα επίπεδα από το 1995. Το πιο σημαντικό εμπόρευμα, το πετρέλαιο, ξεπέρασε και πάλι τα 51 δολάρια το βαρέλι.

Η πιο αληθοφανής λογική είναι ότι οι επενδυτές ανησυχούν για στασιμοπληθωρισμό (ταχύτερο πληθωρισμό και επιβραδυμένη ανάπτυξη). Αυτή είναι και η άποψη του Joachim Fels της Morgan Stanley, ο οποίος εξηγεί: ”Οι κίνδυνοι για την παγκόσμια ανάπτυξη μειώνονται. Όμως υπάρχουν κίνδυνοι για ενίσχυση του πληθωρισμού, ιδίως στις ΗΠΑ. Εάν αυτά τα δύο συμβαίνουν παράλληλα, έχουμε στασιμοπληθωρισμό, που είναι άσχημα νέα για τα ομόλογα, καθώς και για πιο επικίνδυνες επενδυτικές επιλογές, όπως οι μετοχές και τα ομόλογα υψηλής απόδοσης των αναδυόμενων αγορών”.

Ωστόσο, εάν ο στασιμοπληθωρισμός έχει αναρριχηθεί στην πρώτη θέση της λίστας με τις επενδυτικές ανησυχίες, η ανακοίνωση του πληθωρισμού στις ΗΠΑ την Τετάρτη θα έπρεπε να τον ρίξει από εκεί. Η μηνιαία μεταβολή κατά 0,1% δείχνει αρκετά ήπια. Όλα τα ανωτέρω κάνουν τους επενδυτές να τραγουδούν μια ακόμη κλασική επιτυχία των ’70s, το ”What’s going on?”.

© The Financial Times Limited 2005. All rights reserved.
FT and Financial Times are trademarks of the Financial Times Ltd.
Not to be redistributed, copied or modified in any way.
Euro2day.gr is solely responsible for providing this translation and the Financial Times Limited does not accept any liability for the accuracy or quality of the translation