Η άνοδος και η πτώση του Alessandro Profumo

Η επιθετική επεκτατική πολιτική, η ριψοκίνδυνη έκθεση στις αγορές της ανατολικής Ευρώπης και η στροφή προς τα κεφάλαια της Λιβύης οδήγησαν στην έξοδο του ισχυρού τραπεζίτη ύστερα από 15 χρόνια στο τιμόνι της Unicredit.

Δημοσιεύθηκε: 22 Σεπτεμβρίου 2010 - 14:00

Rachel Sanderson και Patrick Jenkins

Η άνοδος και η πτώση του Alessandro Profumo

Ο κ. Alessandro Profumo παραιτήθηκε από τη θέση του διευθύνοντος συμβούλου της Unicredit έπειτα από μία έντονη μάχη ισχύος με κάποια μέλη του διοικητικού συμβουλίου, αφήνοντας ακέφαλη την ιταλική τράπεζα, χωρίς άμεσο διάδοχο.

Σύμφωνα με πηγές προσκείμενες στις εξελίξεις, ο κ. Profumo, ο οποίος κρατούσε τα ηνία της Unicredit επί 15 έτη και ήταν ένας από τους ισχυρότερους τραπεζίτες της Ιταλίας, παραιτήθηκε από τη θέση του μετά τη ρήξη των σχέσεών του με ορισμένα μέλη του διοικητικού συμβουλίου.

Ο κ. Dieter Rampl, πρόεδρος της Unicredit, αναμένεται να αναλάβει προσωρινά και καθήκοντα διευθύνοντος συμβούλου, μέχρις ότου βρεθεί ο διάδοχος του κ. Profumo. Όπως δηλώνει η ίδια η τράπεζα, το όνομα του νέου διευθύνοντος συμβούλου αναμένεται να ανακοινωθεί πριν από τα Χριστούγεννα.

Η παραίτηση του κ. Profumo έρχεται εν μέσω εντονότατης κριτικής στην Ιταλία, ειδικότερα από το δεξιό κόμμα της Λίγκας του Βορρά, μετά τη στήριξη που παρείχε στην απόκτηση μεριδίου 7,5% του μετοχικού κεφαλαίου της Unicredit από τη Λιβύη.

Ο κ. Profumo, πρώην σύμβουλος της McKinsey, έχασε επίσης σημαντικό μέρος της στήριξης που είχε, κατά τη διάρκεια της χρηματοοικονομικής κρίσης, όταν η Unicredit αναγκάστηκε να προχωρήσει σε ανακεφαλαίωση 6,6 δισ. δολ. παρουσιάζοντας χαμηλό ποσοστό κεφαλαιακής επάρκειας στο 5,8%, που σε μεγάλο βαθμό ήταν αποτέλεσμα της επεκτατικής πολιτικής που ακολούθησε ο κ. Profumo.

Την περίοδο 2004 - 2007, ο κ. Profumo προχώρησε σε 53 εξαγορές στην Ευρώπη συνολικής αξίας 60 δισ. ευρώ, εκ των οποίων η εξαγορά της γερμανικής HVB Group και της ιταλικής Capitalia. Με τις εξαγορές αυτές μετέτρεψε ένα τοπικό πιστωτικό ίδρυμα, την Credito Italiano, σε πολυεθνική τράπεζα 20 χωρών και με ισχυρή παρουσία στην Ιταλία, στη Γερμανία και στην Πολωνία.

Κατά την κρίση, το φάντασμα της έκθεσης στην ανατολική Ευρώπη επέστρεψε για να κυνηγήσει τον κ. Profumo. Στις αρχές του 2009, οι μετοχές της Unicredit είχαν χάσει περίπου το 80% της αξίας τους.

Ο κ. Profumo έχει παραδεχτεί λάθη στην εκτίμηση "της διάρκειας και του βάθους" της χρηματοοικονομικής κρίσης αλλά και στην εξαγορά ανταγωνιστών.

Η μετοχή της Unicredit υποχώρησε κατά 4% την Τρίτη, καθώς αναμενόταν η παραίτηση του κ. Profumo, γεγονός που οδήγησε τη χρηματιστηριακή αξία της τράπεζας στα 40 δισ. ευρώ.

Η έξοδος του κ. Profumo από την τράπεζα την οποία διηύθυνε τα τελευταία 15 χρόνια είναι το αποκορύφωμα της σκληρής εκστρατείας εναντίον του, την οποία ένας από τους συμμάχους του παρομοίασε με κυνήγι αλεπούς με κυνηγόσκυλα.

Ο κ. Profumo ήταν ένας από τους ισχυρότερους και πλέον προβεβλημένους τραπεζίτες της Ιταλίας και έχαιρε εκτίμησης σε διεθνή χρηματοοικονομικά κέντρα όπως το Λονδίνο επειδή κατόρθωσε να μετατρέψει ένα από τα πολλά τοπικά πιστωτικά ιδρύματα της Ιταλίας σε ευρωπαϊκό πρωταθλητή με περιουσιακά στοιχεία της τάξεως του 1 τρισ. ευρώ.

Η επιθετική και ριψοκίνδυνη επεκτατική του πολιτική στην ανατολική Ευρώπη κατά την τελευταία δεκαετία, όμως, δημιούργησε αρκετούς εχθρούς στην Ιταλία, ειδικότερα όταν ξέσπασε η χρηματοοικονομική κρίση.

Το 2009 η έκθεση σε χώρες όπως το Καζακστάν και η Λιθουανία οδήγησε στην κατάρρευση της μετοχής της Unicredit κατά 85%. Το πλήγμα ήταν πολύ μεγαλύτερο για την τράπεζα απ' ό,τι για ανταγωνιστές της, οι οποίοι ακολούθησαν πιο συντηρητική πολιτική, όπως η Intesa Sanpolo.

Οι αποκαλύψεις που προέκυψαν αυτήν την εβδομάδα, ότι ο κ. Profumo δεν ενημέρωσε το διοικητικό συμβούλιο για την αύξηση του μεριδίου της Λιβύης, επιδείνωσαν τις ήδη κακές σχέσεις με κάποια μέλη του διοικητικού συμβουλίου σε σημείο ρήξης, σύμφωνα με πηγές προσκείμενες στην τράπεζα.

Ο κ. Profumo κάλεσε τα επενδυτικά κεφάλαια της Λιβύης, όταν οι τοπικοί επενδυτές αποφάσισαν να μη συμμετάσχουν στην αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου που διεξήχθη εν μέσω της χρηματοοικονομικής κρίσης.

Ο κ. Flavio Tosi, δήμαρχος της Βερόνας, που πρόσκειται στη Λίγκα του Βορρά, και σημαντικός μέτοχος, δήλωσε τη Δευτέρα ότι ο κ. Profumo "έπαιζε το παιχνίδι μόνος του, τώρα το συμβούλιο πρέπει να αναλάβει δράση λαμβάνοντας υπόψη τη συμπεριφορά του".

Παρ' όλα αυτά, το θέμα της Λιβύης κρύβει μία βαθύτερη δυσκολία στις σχέσεις του κ. Profumo με το διοικητικό συμβούλιο. Εξέχον στέλεχος του ιταλικού τραπεζικού κλάδου χαρακτήρισε το θέμα της Λιβύης "υπόθεση δευτερεύουσας σημασίας", η οποία θα πρέπει να εξεταστεί στο πλαίσιο της χρηματοοικονομικής κρίσης και της δομής της Unicredit.

Κρίσιμη στιγμή ήταν το φθινόπωρο του 2008, όταν ο κ. Profumo προχώρησε σε ντροπιαστική επιτόπια στροφή της πολιτικής του, ζητώντας ανακεφαλαίωση 6,6 δισ. ευρώ, ενώ μόλις 4 ημέρες νωρίτερα είχε διαψεύσει ότι κάτι τέτοιο ήταν απαραίτητο.

Το τελειωτικό χτύπημα, κατά τους συμμάχους του, όμως, ήταν η πεισματική του άρνηση να υποκλιθεί στις διαφορετικές κουλτούρες και στα διαφορετικά συμφέροντα εντός της Unicredit.

© The Financial Times Limited 2010. All rights reserved.
FT and Financial Times are trademarks of the Financial Times Ltd.
Not to be redistributed, copied or modified in any way.
Euro2day.gr is solely responsible for providing this translation and the Financial Times Limited does not accept any liability for the accuracy or quality of the translation