Η Ε.Ε. "αγόρασε" χρόνο, αλλά όχι οριστικές λύσεις

Η Ευρώπη έπραξε αυτό που έπρεπε. Ξεπέρασε τους φόβους και προχώρησε. "Αγόρασε" αρκετό χρόνο για τον εαυτό της. Όμως αυτό δεν φτάνει. Οφείλει να προχωρήσει σε δομικές μεταρρυθμίσεις, όσο έχει ακόμη τη δύναμη.

Δημοσιεύθηκε: 10 Μαΐου 2010 - 13:04

Wolfgang Munchau

Η Ε.Ε. αγόρασε χρόνο, αλλά όχι οριστικές λύσεις

Στο τέλος δεν υπήρχε άλλη επιλογή. Αντιμέτωπη με έναν υπαρκτό κίνδυνο, η Ε.Ε. απέδειξε ότι μπορεί να δράσει με ταχύτητα όταν αυτό είναι απαραίτητο. Οι Ευρωπαίοι ηγέτες αξίζουν τον σεβασμό μας αφού κατόρθωσαν να ξεπεράσουν τον εαυτό τους και τις καταστάσεις.

Όμως, την ίδια στιγμή θα πρέπει να παραδεχτούμε ότι "ρίχνοντας" λεφτά, ώστε να αντιμετωπίσει το πρόβλημα, η Ευρώπη απλώς κερδίζει, "αγοράζει" χρόνο. Το πραγματικό τεστ δεν έχει ακόμη έρθει.

Υπάρχουν κοινά σημεία με την απόφαση της Ε.Ε. να στηρίξει τον τραπεζικό της κλάδο τον Οκτώβριο του 2008, λίγο μετά την κατάρρευση της Lehman Brothers. Εκείνη η απόφαση, η οποία επίσης ελήφθη ύστερα από ένα δραματικό σαββατοκύριακο, είχε στόχο να αντιμετωπίσει τα προβλήματα ρευστότητας στον ευρωπαϊκό τραπεζικό κλάδο, ο οποίος βρισκόταν στα πρόθυρα της κατάρρευσης. Όμως, η λύση δεν κατόρθωσε, ούτε θα μπορούσε, να λύσει τα προβλήματα του αξιόχρεου του κλάδου, τα οποία δύο χρόνια μετά εξακολουθούν να υπάρχουν.

Το ίδιο ισχύει και στην τρέχουσα περίπτωση. Σήμερα γνωρίζουμε ότι η Ελλάδα, η Πορτογαλία και η Ισπανία θα έχουν πρόσβαση ανά πάσα στιγμή σε κεφάλαια εάν χρειαστεί να δανειστούν. Όμως, το μακροχρόνιο πρόβλημα του αξιόχρεου της Ισπανίας δεν έχει λυθεί. Ο ιδιωτικός τομέας της Ισπανίας έχει τεράστια χρέη. Οι τιμές των assets που χρησιμοποιούνται ως εγγυήσεις εξακολουθούν να υποχωρούν. Η ισπανική κυβέρνηση, ο εγγυητής του τραπεζικού κλάδου, θα βρεθεί αντιμέτωπη με τεράστια χρέη τη στιγμή όπου η οικονομία συρρικνώνεται. Θα πρέπει να θυμόμαστε ότι το αξιόχρεο δεν εξαρτάται από τη διάθεση των αγορών να σε δανείσουν. Από αυτό εξαρτάται η ρευστότητα. Είσαι αξιόχρεος όταν μπορείς να σταθεροποιήσεις το χρέος σου σε ένα συγκεκριμένο επίπεδο των εισοδημάτων. Ως εκ τούτου, η προσφορά των δισ. ευρώ δεν λύνει το πρόβλημα του αξιόχρεου στον ευρωπαϊκό Νότο.

Επομένως, αυτή η συμφωνία θα είναι άχρηστη σε μακροπρόθεσμο ορίζοντα εάν δεν την ακολουθήσουν ορισμένες ακόμη κινήσεις: έκδοση ευρωομολόγου, μία ατζέντα συγκεκριμένων δομικών μεταρρυθμίσεων που θα αφορούν στο σύνολο της νομισματικής ένωσης, εφαρμογή πολιτικών για αποκατάσταση των ανισορροπιών, περισσότερο σκληρή εποπτεία των δημοσιονομικών των κρατών-μελών και, κατά τη γνώμη μου, η επίτευξη δημοσιονομικής ένωσης. Δηλαδή, όλα αυτά τα οποία η Ευρώπη εξακολουθεί να αρνείται.

Φοβάμαι ότι τίποτε από τα παραπάνω δεν θα συμβεί. Ως εκ τούτου, παραμένω σκεπτικός σε ό,τι αφορά τις μακροπρόθεσμες προοπτικές του "πακέτου" στήριξης. Η κρίσιμη στιγμή θα φτάσει όταν τα προβλήματα δεν θα μπορούν να αντιμετωπιστούν μόνο με χρήματα, αλλά θα είναι απαραίτητες και οι δομικές μεταρρυθμίσεις. Η κρίσιμη στιγμή θα φτάσει όταν το "πακέτο" θα πάψει να εντυπωσιάζει με το μέγεθός του.

© The Financial Times Limited 2010. All rights reserved.
FT and Financial Times are trademarks of the Financial Times Ltd.
Not to be redistributed, copied or modified in any way.
Euro2day.gr is solely responsible for providing this translation and the Financial Times Limited does not accept any liability for the accuracy or quality of the translation