Η Ευρώπη δεν... φταρνίζεται με τη γρίπη των ΗΠΑ

Από πολλές, σημαντικές, απόψεις η ευρωζώνη διαφέρει από τις ΗΠΑ και τη Βρετανία. Δεν πέφτουν οι τιμές των ακινήτων. Δεν υπάρχει κρίση subprime. Δεν υπάρχουν ασφαλιστές ομολόγων και χρεογράφων. Δεν υπάρχει πανδημία χρεωμένων δανειοληπτών. Ο ευρωπαϊκός τραπεζικός κλάδος παραμένει εύρωστος – ακόμη και μετά τη ζημία του απατεώνα trader της SocGen.

Δημοσιεύθηκε: 28 Ιανουαρίου 2008 - 11:28

του Wolfgang Munchau

Μέσα σε λίγα λεπτά μετά την έκτακτη μείωση των επιτοκίων από τη Federal Reserve την περασμένη εβδομάδα, οι αναλυτές άρχισαν να προβλέπουν ότι η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα θα υποχρεωθεί να κάνει κάτι ανάλογο. Όλοι γνωρίζουμε τι παθαίνει η Ευρώπη όταν η Αμερική συναχώνεται...

Δεν είναι απαραίτητο ότι θα γίνει έτσι. Η ΕΚΤ μπορεί να μειώσει τα επιτόκια κάποια στιγμή, αλλά προσωπικά δεν το θεωρώ πάρα πολύ πιθανό. Ιστορικά ένας από τους σημαντικότερους λόγους για τη νομισματική ενοποίηση στην Ευρώπη ήταν να μειωθεί η εξάρτηση από τις ΗΠΑ. Σήμερα, η νομισματική πολιτική στην Ευρώπη έχει μεγαλύτερη επαφή με τους εσωτερικούς στόχους της. Εάν η ΕΚΤ μειώσει, αυτό θα γίνει εξαιτίας σίγουρων ενδείξεων αποκλιμάκωσης των πληθωριστικών πιέσεων.

Ορισμένοι κεντρικοί τραπεζίτες θέλουν ακόμη και αυξήσεις επιτοκίων. Εάν αποδειχτεί ότι η πρόσφατη άνοδος του πληθωρισμού μεταφράζεται σε υψηλότερους μισθούς, δεν αποκλείεται αυτό. Το πιο πιθανό είναι ότι δεν θα γίνει – αλλά η προοπτική μείωσης των επιτοκίων είναι σίγουρα πολύ μακρινή.

Όταν λαμβάνει τις αποφάσεις της, η ΕΚΤ στηρίζεται σε δύο στοιχεία. Το πρώτο προέρχεται από τις τριμηνιαίες προβλέψεις των οικονομολόγων της για την ανάπτυξη και τον πληθωρισμό. Η πρόβλεψη της ΕΚΤ για τον Δεκέμβριο είναι μια κλίμακα μεταξύ 1,2% και 2,4% στο 2009, μια κλίμακα ευθυγραμμισμένη με τον στόχο πληθωρισμού κάτω ή κοντά στο 2%.

Το δεύτερο στοιχείο προέρχεται από την τριμηνιαία ανάλυση νομισματικών συνθηκών, που είναι ένα μίγμα στατιστικής μελέτης και ανάλυσης εκτιμήσεων. Εχει επηρεάσει τις αποφάσεις της ΕΚΤ άλλες φορές, για παράδειγμα στα τέλη του 2005, όταν η ΕΚΤ άρχισε να επιβάλλει αυστηρότερη πολιτική σε μια περίοδο όπου οι εκτιμήσεις δεν έδειχναν ότι ήταν απαραίτητη. Τώρα δεν φαίνεται να είναι μία από αυτές τις φορές. Σήμερα η νομισματική ανάλυση δείχνει ξεκάθαρα ότι έχουν δημιουργηθεί πληθωριστικές πιέσεις στην οικονομία.

Η περίοδος μέχρι το β’ τρίμηνο του περασμένου έτους χαρακτηρίστηκε από μη βιώσιμη άνθηση των πιστώσεων. Η επιβολή αυστηρότερων δανειστικών στάνταρ δεν είναι μόνο αναπόφευκτη αλλά και ευπρόσδεκτη. Το στοιχείο που έχει ουσιαστική σημασία για την οικονομία συνολικά είναι οι πραγματικές χρηματοοικονομικές κινήσεις, που δεν δείχνουν καμία ένδειξη υποχώρησης. Και, όσο εξακολουθεί το χρήμα να ρέει, μην περιμένετε από την ΕΚΤ ούτε να σκεφτεί μείωση επιτοκίων.

Από πολλές, σημαντικές, απόψεις η ευρωζώνη διαφέρει από τις ΗΠΑ και τη Βρετανία. Δεν πέφτουν οι τιμές των ακινήτων. Δεν υπάρχει κρίση subprime. Δεν υπάρχουν ασφαλιστές ομολόγων και χρεογράφων. Δεν υπάρχει πανδημία χρεωμένων δανειοληπτών. Αν και οπωσδήποτε υπάρχουν κάποιες πιεσμένες τράπεζες, ο ευρωπαϊκός τραπεζικός κλάδος παραμένει εύρωστος – ακόμη και μετά τη ζημία του απατεώνα trader της SocGen. Επιπλέον, η ευρωζώνη δημοσιονομικά είναι σε θέση να αντιμετωπίσει μια διολίσθηση.

Οπωσδήποτε, οι διατλαντικές χρηματοοικονομικές αγορές είναι βαθιά ενωμένες, όπως είδαμε και την περασμένη εβδομάδα. Μια βαθιά και μακρά ύφεση στις ΗΠΑ θα επηρεάσει και την ευρωζώνη. Αλλά η πολυχρησιμοποιημένη μεταφορά του ευρωπαϊκού φταρνίσματος εξαιτίας του κρυολογήματος των ΗΠΑ δεν περιγράφει πλέον σωστά τις περίπλοκες σχέσεις που υπάρχουν στην παγκόσμια οικονομία.

© The Financial Times Limited 2008. All rights reserved.
FT and Financial Times are trademarks of the Financial Times Ltd.
Not to be redistributed, copied or modified in any way.
Euro2day.gr is solely responsible for providing this translation and the Financial Times Limited does not accept any liability for the accuracy or quality of the translation