Ερωτηματικά για την ανάκαμψη των αγορών

Οι αγορές ανακάμπτουν, με τον Dow Jones να κερδίζει 540 μονάδες σε δύο συνεδριάσεις. Διόλου λογική πορεία, υποστηρίζει ο κ. Tony Jackson, αρθρογράφος των ”FT”, όταν η πιστωτική κρίση βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη και οι ”καλές” ειδήσεις είναι σχεδόν ανύπαρκτες.

Δημοσιεύθηκε: 3 Δεκεμβρίου 2007 - 13:32

του Tony Jackson

Αρκετοί επενδυτές αναρωτιούνται γιατί οι αγορές παραμένουν υψηλά και ομολογώ ότι και εγώ είμαι μεταξύ αυτών. Εάν ο Dow Jones μπορεί να ενισχυθεί κατά 540 μονάδες σε δύο συνεδριάσεις, τότε στην αγορά συμβαίνει κάτι παράξενο.

Ας ξεκινήσουμε με το γεγονός ότι οι περισσότερες αγορές βρίσκονται υψηλότερα απ’ ό,τι ήταν στις αρχές του 2007. Στην περίπτωση του FTSE World Index ή του S&P 500 αυτό αποδίδεται στην υποχώρηση του δολαρίου.

Ακόμη, όμως, και στην περίπτωση του ”εξαρτώμενου” από τη στερλίνα FTSE 100, ο δείκτης είναι έστω και οριακά υψηλότερα, γεγονός το οποίο κρίνεται περίεργο, δεδομένης της υποχώρησης τραπεζών, κατασκευαστικών ομίλων και του κλάδου real estate – τριών κλάδων που αντιστοιχούν στο 1/5 της βρετανικής αγοράς.

Λογικά, η παραπάνω πορεία οφείλεται σε δύο λόγους: Είτε η πιστωτική κρίση αποδεικνύεται λιγότερο σοβαρή απ’ ό,τι πιστεύαμε είτε κάποια καλά νέα κατορθώνουν να ”απορροφήσουν” τις επιπτώσεις της.

Ο πρώτος λόγος σε καμία περίπτωση δεν ισχύει. Στο αντίστοιχο διάστημα του περασμένου έτους αρκετοί ήταν αυτοί που έκαναν λόγο για πιστωτική φούσκα. Όμως κανείς δεν προέβλεπε αντίστοιχα προβλήματα στην αγορά επιχειρηματικών ομολόγων. Ούτε κανείς είχε προβλέψει ότι τρεις μήνες μετά το ξέσπασμά της, η κρίση θα γινόταν όλο και χειρότερη.

Ας εξετάσουμε τα ειδικά επενδυτικά προϊόντα – η αξία των οποίων είναι καταγεγραμμένη στους τραπεζικούς ισολογισμούς υπολογίζεται στα 320 δισ. δολάρια σε παγκόσμιο επίπεδο.

Αν και παρακολουθώ στενά τις αγορές πίστης, ομολογώ ότι στην αρχή του έτους δεν είχα ποτέ ακούσει τον όρο ”δομημένα επενδυτικά εργαλεία” ή SIVs. Αν και οι ειδικοί μπορεί να το θεωρήσουν παράξενο, το ίδιο ισχύει και για τους περισσότερους επενδυτές.

Ας εξετάσουμε, λοιπόν, τον δεύτερο λόγο. Ένας τρόπος για να εξετάσουμε την ύπαρξη ”καλών ειδήσεων” θα ήταν να κοιτάξουμε στους κλάδους οι οποίοι ακολουθούν ανοδική πορεία. Ο κυρίαρχος και νικητής σε αυτήν την κατηγορία δεν είναι άλλος από τον μεταλλευτικό κλάδο. Έχει ενισχυθεί 50% σε παγκόσμιο επίπεδο, 44% στις ΗΠΑ και 41% στη Βρετανία.

Βάσει του παραπάνω συλλογισμού, υποτίθεται ότι οι χώρες με ταχεία ανάπτυξη, όπως η Κίνα, όχι μόνο δεν επηρεάζονται από την πιστωτική κρίση, αλλά εξακολουθούν να έχουν εντυπωσιακές προοπτικές. Ομολογώ ότι αυτό δεν αποτελεί πιστεύω μου.

Μία ακόμη απάντηση είναι ότι οι αγορές βρίσκονται σε φάση discount, η οποία χρειάζεται από δύο έως τρία χρόνια. Επιπρόσθετα οι αρνητικές ειδήσεις για φέτος είχαν ήδη προεξοφληθεί και οι επενδυτές στρέφουν πλέον το ενδιαφέρον τους στις ”φωτεινές” προοπτικές του… 2010.

Η παραπάνω άποψη ”ακούστηκε” πρόσφατα από ομάδα αναλυτών της Morgan Stanley. Όπως σημείωναν, φανταστείτε πριν από τρία χρόνια να σας έλεγαν ότι τον Νοέμβριο του 2007 θα ίσχυαν τα εξής: Το πετρέλαιο κοντά στα 100 δολάρια, το ευρώ κοντά στο 1,50 δολάριο, τα περιθώρια λειτουργικού κέρδους των επιχειρήσεων σε ιστορικό υψηλό αλλά με σαφή τάση να υποχωρήσουν, πτώση των τιμών κατοικιών σε ΗΠΑ και Βρετανία και το παγκόσμιο τραπεζικό σύστημα σε χάος.

Θα πιστεύατε ποτέ ότι οι ευρωπαϊκές μετοχές θα είχαν υποχωρήσει μόλις 6% σε σύγκριση με το υψηλότερο επίπεδό τους;

Ένας ακόμη παραδοσιακός τρόπος για να ”εξετάσει” κάποιος τις μετοχές είναι η σύγκριση των yields των κερδών με τα αντίστοιχα των αμερικανικών 10ετών ομολόγων. Βάσει αυτής της σύγκρισης, οι μετοχές σε Βρετανία και ΗΠΑ έχουν τις χαμηλότερες αποτιμήσεις αρκετών ετών.

Ας εξετάσουμε ακόμη τι ακριβώς συνέβη με τον Dow Jones, ο οποίος σημείωσε άνοδο 540 μονάδων σε δύο ημέρες. Ένας λόγος ήταν ότι υπήρξαν σαφείς ενδείξεις για νέα μείωση επιτοκίων από τη Fed. Όμως αυτό είχε ήδη προεξοφληθεί από τις αγορές futures.

Ο δεύτερος λόγος ήταν η ”ένεση ρευστότητας” ύψους 7,5 δισ. δολαρίων από το Abu Dhabi στη Citigroup. Αυτό επανέφερε στο προσκήνιο ότι τα πλούσια επενδυτικά κεφάλαια των αναδυόμενων αγορών θα ”σώσουν” το τραπεζικό σύστημα του ανεπτυγμένου κόσμου.

Όμως ένας περισσότερο συντηρητικός παρατηρητής μπορεί να θέσει διαφορετικά ερωτήματα. Εάν είναι τόσο καλή η συμφωνία για τη Citigroup, η οποία καλείται να συγκεντρώσει κεφάλαια με κουπόνι 11%, τότε τι θα χρειαστεί να πληρώσει κατόπιν;

Εν γένει, το ”κατσούφικο” συμπέρασμα είναι ότι οι επενδύτες εξακολουθούν να αρνούνται το προφανές. Όπως υποστήριξε πρόσφατα ο επικεφαλής της Τράπεζας της Αγγλίας, η προοπτική ”βύθισης” των μετοχών είναι τόσο ανησυχητική όσο και η πιστωτική κρίση. Δεν μπορώ να διαφωνήσω με αυτήν την άποψη.

© The Financial Times Limited 2007. All rights reserved.
FT and Financial Times are trademarks of the Financial Times Ltd.
Not to be redistributed, copied or modified in any way.
Euro2day.gr is solely responsible for providing this translation and the Financial Times Limited does not accept any liability for the accuracy or quality of the translation