Παροδική νηνεμία στις εξαγορές & συγχωνεύσεις

Στα μέσα Ιουλίου έρευνα που πραγματοποίησε η KPMG σε 1.000 κορυφαίες εταιρίες για τις παγκόσμιες εξαγορές και συγχωνεύσεις κατέληγε στο συμπέρασμα ότι, αν και η ρευστότητα παραμένει σε υψηλά επίπεδα, έχουμε φτάσει στην ”κορυφή του κύκλου” των εξαγορών και συγχωνεύσεων. Δεν ενστερνίζονται όμως όλοι αυτήν την άποψη.

Δημοσιεύθηκε: 18 Οκτωβρίου 2007 - 11:22

του Simon Collins, διευθύνοντος συμβούλου της KPMG Corporate Finance

από τη στήλη ”Market Insight”

Στα μέσα Ιουλίου έρευνα που πραγματοποίησε η KPMG σε 1.000 κορυφαίες εταιρίες για τις παγκόσμιες εξαγορές και συγχωνεύσεις κατέληγε στο συμπέρασμα ότι, αν και η ρευστότητα παραμένει σε υψηλά επίπεδα, έχουμε φτάσει στην ”κορυφή του κύκλου” των εξαγορών και συγχωνεύσεων. Δεν ενστερνίζονται όμως όλοι αυτήν την άποψη.

Μόλις πριν από τρεις μήνες οι δανειοδότες ”σφάζονταν” για να προωθήσουν ακόμα υψηλότερους πολλαπλασιαστές χρέους με λιγότερα και χαμηλότερου ύψους συμβόλαια. Η ”διαχωριστική γραμμή” μεταξύ χρέους και κεφαλαίων είχε γίνει ακαθόριστη.

Οι τράπεζες ανακαλύπτουν (εις βάρος τους) ότι διαθέτουν σημαντικές ανεπιθύμητες θέσεις αναδοχής. Και ακόμα χειρότερα, σε ορισμένες περιπτώσεις διαθέτουν πλέον κεφάλαια τα οποία κάποτε θεωρούσαν χρέος.

Έτσι, η πρόσφατη κρίση ρευστότητας εμπεριέχει μερικά ανεπιθύμητα σοκ, παράλληλα όμως σηματοδοτεί την έναρξη μιας απαραίτητης διόρθωσης στις συνθήκες δανεισμού, προκειμένου να επανέλθει βιώσιμη ισορροπία.

Οι αγορές χρέους δεν μένουν ποτέ κλειστές για μεγάλο διάστημα. Έτσι, θα δούμε επιστροφή στον δανεισμό, καθώς κυκλοφορεί πολύ χρήμα, ενώ υπάρχουν και πολλές ανάγκες για την κάλυψη των οποίων απαιτείται δανεισμός.

Όμως, θα δούμε επιστροφή στον δανεισμό η οποία θα χαρακτηρίζεται από λογικότερες μελέτες όσον αφορά στους κινδύνους και στις ανταμοιβές, που θα οδηγήσει σε υψηλότερα περιθώρια και σε πιο αυστηρές προϋποθέσεις. Τους μήνες που θα προηγηθούν της επανεμφάνισης της διαύγειας και της σταθερότητας ενδέχεται να παρατηρήσουμε κάποια στασιμότητα στις εξαγορές και συγχωνεύσεις.

Ένα πράγμα είναι σίγουρο: ο παράγοντας ”μετοχικά κεφάλαια” στις συναλλαγές θα αποκτήσει και πάλι σημαντικό ρόλο. Η απόδοση των κεφαλαίων θα βασίζεται περισσότερο στη δημιουργία θεμελιώδους αξίας και λιγότερο στη χρηματοοικονομική μόχλευση. Αυτό σε κάθε περίπτωση μπορεί να αποτελεί μια πιο υγιή και διατηρήσιμη κατάσταση.

Έτσι, αν τα κεφάλαια είναι το κλειδί, τότε έχει έρθει η ώρα να αρχίσουμε να ψάχνουμε για το ποιος θα κατέχει αυτές τις μετοχές, τι θέλει να κάνει και πού μπορεί να βρεθεί αξία.

Υπάρχουν οι στρατηγικοί επενδυτές: για παράδειγμα ”παίκτες” από τη Μέση Ανατολή που προσπαθούν να μετατρέψουν τα πετροδολάριά τους σε επενδύσεις με διεθνή ροή κερδών. Αυτοί μπορεί να δείχνουν ιδιαίτερη ευελιξία όσον αφορά στις απαιτήσεις τους για τις βραχυπρόθεσμες αποδόσεις και μπορούν να επικεντρωθούν στη μακροπρόθεσμη στρατηγική. Για τη σωστή στρατηγική επένδυση μπορούν να προσπεράσουν τελείως τις πιστωτικές αγορές κι έχουν την ιδανική θέση ώστε να εντοπίζουν την αξία και να κινούνται με ταχύτητα.

Επίσης, υπάρχουν οι εταιρικοί επενδυτές. Πολλοί από αυτούς παρακολουθούν με απογοήτευση τους τομείς στους οποίους επενδύουν να συγχωνεύονται από επενδυτές που έχουν τη δυνατότητα να καταβάλλουν πολύ υψηλά ποσά για την απόκτηση επιχειρήσεων. Ίσως πλέον να έχει έρθει η σειρά τους.

Στήριξη ως προς αυτήν την άποψη έρχεται από δύο πλευρές: Πρώτον, οι εταιρίες ενδέχεται να χρειαστεί να παλέψουν πιο σκληρά για οργανική ανάπτυξη τα επόμενα χρόνια και, ως αποτέλεσμα, θα πρέπει να ακολουθήσουν τον δρόμο των εξαγορών. Δεύτερον, πολλές από αυτές διαθέτουν ισχυρούς ισολογισμούς χάρη στις πιστωτικές συμφωνίες που υπέγραψαν σε ευνοϊκές περιόδους. Ίσως τώρα να υπάρχουν ευκαιρίες για συγκέντρωση, οι οποίες παρουσιάζονται από την ανικανότητα των χρηματοοικονομικών επενδυτών να προσελκύσουν σημαντική ”μόχλευση” για εξαγορές.

Ο τελευταίος ”τύπος” επενδυτή θα μπορούσε να ονομαστεί ”καιροσκόπος”. Στους επενδυτές αυτούς θα μπορούσαν να συμπεριληφθούν πολλοί –όχι όμως όλοι- επενδυτές private equity και hedge fund, οι οποίοι είναι πιο ευαίσθητοι στη χρηματοοικονομική δομή των συμφωνιών που συνάπτουν. Αν και πολλοί από αυτούς διαθέτουν πολύ ρευστό, περιμένουν πτώση των τιμών των ακινήτων και ομαλοποίηση στις συνθήκες δανεισμού, πριν επιστρέψουν στην αγορά.

Όλοι αυτοί οι τύποι επενδυτών μοιράζονται την άποψη ότι οι τιμές των ακινήτων θα πρέπει να (και θα) πέσουν. Κι έχουν δίκιο: ο εύκολος δανεισμός έχει οδηγήσει σε μη ρεαλιστικές αποτιμήσεις.

Όμως, για πόσο θα χρειαστεί να περιμένουν; Η απάντηση θα δοθεί όταν ξεκαθαριστεί αν βρισκόμαστε στα πρόθυρα παγκόσμιας επιβράδυνσης ή αν απλώς διανύουμε φάση διόρθωσης.

Πιστεύω ότι θα υπάρξει στασιμότητα βραχυπρόθεσμα, την οποία θα ακολουθήσει δραστηριοποίηση σε μειωμένες τιμές.

Πρώτοι θα επιστρέψουν οι στρατηγικοί επενδυτές, οι οποίοι απλώς περιμένουν για επιστροφή της εμπιστοσύνης στην αγορά και για αύξηση των ευκαιριών. Οι εταιρικοί επενδυτές, οι οποίοι αναζητούν ευκαιρίες για συγχωνεύσεις, θα ακολουθήσουν και τέλος θα έρθουν οι ”καιροσκόποι” επενδυτές, οι οποίοι ενδέχεται να αναγκαστούν να αποδεχτούν ότι οι ημέρες κατά τις οποίες διπλασίαζαν τα λεφτά τους μέσα σε τρία χρόνια έχουν περάσει.

Μπορεί μέχρι το τέλος του χρόνου να επικρατήσει ησυχία από το μέτωπο των εξαγορών και συγχωνεύσεων, η ησυχία όμως αυτή δεν θα κρατήσει για πολύ.

© The Financial Times Limited 2007. All rights reserved.
FT and Financial Times are trademarks of the Financial Times Ltd.
Not to be redistributed, copied or modified in any way.
Euro2day.gr is solely responsible for providing this translation and the Financial Times Limited does not accept any liability for the accuracy or quality of the translation