Αδύνατη η επιστροφή των αγορών στην ομαλότητα

Οι επενδυτές γνωρίζουν πολύ καλά ότι η επιστροφή των αγορών στην επονομαζόμενη ομαλότητα είναι αδύνατη και κυρίως ανεπιθύμητη. Πολύ απλά γιατί η θεωρούμενη ομαλότητα των αγορών ήταν αυτή που οδήγησε στην πρόσφατη φούσκα στις αγορές πίστης αλλά και στη δευτερογενή αγορά στεγαστικών δανείων των ΗΠΑ.

Δημοσιεύθηκε: 30 Αυγούστου 2007 - 07:57

του John Plender

από τη στήλη ”Market Insight”

Χιλιάδες λέξεις έχουν γραφτεί για την κρίση στις πιστωτικές αγορές. Όμως, γεγονός αρκετά παράξενο, δεν υπάρχει κοινή άποψη για το τι προκάλεσε την κρίση. Την περασμένη εβδομάδα, ο κ. Bob Diamond, επικεφαλής της μονάδας επενδύσεων της Barclays, είπε ότι η κρίση δεν αφορούσε στις αγορές πίστης αλλά στη ρευστότητα και στην επενδυτική εμπιστοσύνη.

Άλλοι, όπως ο κ. Nouriel Roubini, καθηγητής Οικονομικών στο Stem School of Business του Πανεπιστημίου της Ν. Υόρκης, υποστήριξε ότι τα προβλήματα στην αγορά πίστης προέρχονται από τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά, από τους έχοντες παράσχει αφειδώς στεγαστικά δάνεια, από τους κατασκευαστές αλλά και από τις μοχλευμένες εξαγορές.

Προσωπικά είμαι υπέρ της άποψης που εκφράζει ο καθηγητής Roubini και ταυτόχρονα είμαι βέβαιος ότι αρκετοί επιχειρηματικοί πελάτες της Barclays μάλλον χαμογέλασαν ειρωνικά όταν διάβασαν τις απόψεις του κ. Diamond. Το ίδιο θα έπραξαν όταν επίσης διάβασαν την άποψή του ότι τα προβλήματα περιορίζονται στη δευτερογενή αγορά στεγαστικών δανείων των ΗΠΑ. Πρόκειται για λάθος. Τα προβλήματα έχουν επεκταθεί παντού.

Από την πλευρά τους, οι κεντρικές τράπεζες αντέδρασαν λογικά και με μέτρο στο πρόβλημα, προσφέροντας τις απαραίτητες ενέσεις ρευστότητας στις αγορές χρήματος.

Όμως κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί ότι έχουμε να κάνουμε με μία φούσκα. Μία φούσκα που αφορά στις αγορές πίστης. Ως εκ τούτου, κανείς δεν πιστεύει ότι θα επιστρέψουμε στην ομαλότητα, καθώς η κακώς εννοούμενη ομαλότητα ήταν αυτή που οδήγησε στη φούσκα.

Το σύνολο της αμερικανικής στεγαστικής αγοράς είναι η γιγάντια αχίλλειος πτέρνα του παγκόσμιου χρηματοοικονομικού συστήματος, όπως αποδεικνύουν και τα πρόσφατα στοιχεία.

Το πώς μπορεί αυτή η κατάσταση να επηρεάσει όλους τους ”παίκτες” των αγορών παγκοσμίως είναι κάτι που κανείς δεν μπορεί να προβλέψει, εξαιτίας και της πολυπλοκότητας του χρηματοοικονομικού συστήματος.

Κανείς δεν μπορεί να υποδείξει πού σταματά ο κίνδυνος και γιατί η ρευστότητα στέγνωσε. Όμως έχουμε αρκετά δείγματα για τον τρόπο διασποράς των επιπτώσεων, είτε αυτά αφορούν σε αμερικανικά ή σε γαλλικά hedge funds, είτε στις γερμανικές κρατικές τράπεζες.

Παράλληλα, η αμερικανική στεγαστική αγορά αποτέλεσε έναν από τους παράγοντες που έθρεψε την παγκόσμια ανάπτυξη. Επομένως, είναι πολύ δύσκολο να μη σκεφθεί κάποιος ότι ενδεχόμενη πλήρης αντιστροφή των τάσεων θα αφήσει ανεπηρέαστη την πραγματική οικονομία.

Εν τω μέσω όλων των παραπάνω αρκετοί επενδυτές θεωρούν ότι τα χρηματιστήρια δεν έχουν πληγεί και τόσο πολύ όσο κάποιος θα περίμενε.

Μία εκ των αιτιών για αυτή την πορεία είναι το γεγονός ότι η εμπιστοσύνη των επενδυτών προς τις επιχειρήσεις και τη δυνατότητά τους να ξεπεράσουν την κρίση με τις λιγότερες δυνατές απώλειες εξακολουθεί να είναι αρκετά ισχυρή. Μάλιστα, αρκετές εταιρίες ανταποκρίνονται στην κάθετη υποχώρηση των μετοχών τους προχωρώντας απλώς σε επαναγορά τους και μάλιστα σε περισσότερο συμφέρουσες τιμές.

Ένα ακόμη θετικό στοιχείο που βοηθά τις αγορές να κρατηθούν είναι το γεγονός ότι οι insiders-αγοραστές είναι περισσότεροι από τους αντίστοιχους πωλητές.

Όμως, κατά πόσο αυτή η σχετική αισιοδοξία θα διατηρηθεί εάν αρχίσουν να φαίνονται ξεκάθαρα οι επιπτώσεις και στην πραγματική οικονομία μένει να αποδειχτεί.

Επιπρόσθετα, ας μην ξεχνάμε ότι οι κακές ειδήσεις από την έκθεση αρκετών εταιριών στη δευτερογενή αγορά στεγαστικών δανείων των ΗΠΑ δεν έχουν ακόμη τελειώσει. Ως εκ τούτου, είναι ακόμη νωρίς να αναζητούμε τη φωτεινή πλευρά της εξόδου από την κρίση.

© The Financial Times Limited 2007. All rights reserved.
FT and Financial Times are trademarks of the Financial Times Ltd.
Not to be redistributed, copied or modified in any way.
Euro2day.gr is solely responsible for providing this translation and the Financial Times Limited does not accept any liability for the accuracy or quality of the translation