Η επιστροφή των μεγάλων τραπεζών

Οι κορυφαίοι τραπεζικοί όμιλοι της υφηλίου καλούνται να ανακαλύψουν εκ νέου τη δύναμή τους και ταυτόχρονα να αναλάβουν τον παραδοσιακό τους ρόλο: να μετατραπούν εκ νέου στην ”καρδιά” του παγκόσμιου χρηματοοικονομικού συστήματος. Μέχρι πρότινος τον ρόλο αυτό είχαν αναλάβει αγορές και hedge funds, με οδυνηρά, όπως όλοι είδαμε, αποτελέσματα.

Δημοσιεύθηκε: 27 Αυγούστου 2007 - 12:43

του John Authers, από τη στήλη ”The Long View”

”Εάν δεν κάνω λάθος, η ύφεση του 1857 προήλθε από έναν εχθρό πολύ πιο σκληρό από αυτούς που μας απειλούν από το εξωτερικό. Από ένα μικρόβιο πολύ πιο οξύ από αυτό της πανούκλας. Από ένα ”κύμα” πολύ πιο καυτό από τους καύσωνες του καλοκαιριού. Ποιος είναι αυτός; Η ύπαρξη πραγματικών βουνών από δάνεια”.

Δεν υπάρχει τίποτε καινόν υπό τον ήλιο. Το παραπάνω απόσπασμα προέρχεται από το βιβλίο του T.E. Burton ”Crises and Depressions of 1917”.

Ευχαριστώ πάρα πολύ τον αναγνώστη που μου θύμισε αυτό το βιβλίο. Περιγράφει με τον καλύτερο τρόπο τα προβλήματα τα οποία αντιμετώπισαν αγορές και επενδυτές κατά τη διάρκεια των τελευταίων εβδομάδων. Οι καλές εποχές για την οικονομία ξεκινούν με την εμφάνιση έντονης απληστίας, ακολουθεί παροχή δανείων με μεγάλη ευκολία και καταλήγουμε στην κατάρρευση όταν ο οικονομικός κύκλος αλλάζει φορά.

Μοιάζουμε ικανοί να ξεπεράσουμε την κρίση. Βέβαια, η πιστωτική κρίση του 2007 δεν έχει ακόμη ολοκληρωθεί. Μπορούμε όμως από τώρα να εξετάσουμε πώς θα αλλάξει τη μορφή των αγορών στο άμεσο μέλλον.

Για αρκετές δεκαετίες οι κλασικές τράπεζες έχαναν τον ρόλο τους, τον οποίο αναλάμβαναν οι αγορές, μετατρεπόμενες στην καρδιά του χρηματοοικονομικού συστήματος.

Ένα κλασικό παράδειγμα αποτελεί η ”μετοχοποίηση” στην αγορά στέγης. Η αγορά ”μάζευε” μια σειρά από στεγαστικά δάνεια, τα μετέτρεπε σε ομόλογα και τα διοχέτευε στους επενδυτές. Αυτή τη στιγμή τα αμοιβαία κεφάλαια διαθέτουν μεγαλύτερα αποθέματα ακόμη και από τις πλέον ισχυρές τράπεζες. Τα hedge funds κυριαρχούν στις αγορές, μετατρεπόμενα σε πιστωτές και ”κλέβοντας” μερίδιο από τις τράπεζες.

Όμως, αυτή η τάση δεν φαίνεται να επιζεί. Οι μεγάλες τράπεζες εμφανίζονται έτοιμες να επιστρέψουν και να αναλάβουν εκ νέου τον ρόλο που τους αξίζει. Άλλωστε, ο μεγαλύτερος κίνδυνος αλλά και οι ανησυχίες έχουν προέλθει από τα προβλήματα που καταγράφονται τόσο στις αγορές χρήματος όσο και στη δευτερογενή αγορά ενυπόθηκων δανείων των ΗΠΑ.

Η BNP Paribas ήταν μία από τις πρώτες τράπεζες που σκόρπισε τον πανικό προχωρώντας στο πάγωμα κεφαλαίων της. ’Υστερα και από τη δική της κίνηση, οι αγορές χρήματος φρόντισαν να στραφούν στην ασφάλεια των κρατικών ομολόγων, σε ένα σχετικά παραδοσιακό καταφύγιο.

Παράλληλα, όταν η Fed αποφάσισε να παρέμβει, δεν το έπραξε μειώνοντας το βασικό της επιτόκιο, αλλά το προεξοφλητικό, αυτό δηλαδή με το οποίο δανείζει τους τραπεζικούς ομίλους.

Όμως, οι μεγάλες τράπεζες ή τουλάχιστον οι περισσότερες εξ αυτών αδιαφόρησαν για την κίνηση της Fed. Για παράδειγμα, η Bank of America όχι μόνο δεν έτρεξε να δανειστεί χρήματα από τη Fed, αλλά φρόντισε η ίδια να στηρίξει την Countrywide Financial –τον μεγαλύτερο όμιλο παροχής στεγαστικών δανείων των ΗΠΑ– παρέχοντάς της δάνειο ύψους δύο δισ. δολαρίων.

Είναι λοιπόν ολοφάνερο ότι οι μεγάλες τράπεζες ανακαλύπτουν εκ νέου τη δύναμή τους και ταυτόχρονα είναι αυτές που καλούνται να φέρουν εις πέρας ”τη βρόμικη δουλειά”.

© The Financial Times Limited 2007. All rights reserved.
FT and Financial Times are trademarks of the Financial Times Ltd.
Not to be redistributed, copied or modified in any way.
Euro2day.gr is solely responsible for providing this translation and the Financial Times Limited does not accept any liability for the accuracy or quality of the translation