Γράφει ο Ρούσσος Βρανάς (από τα ΝΕΑ) «Είδες η Αργεντινή; Είναι εντυπωσιακό πόσο γρήγορα ανέκαμψε η αργεντίνικη οικονομία. Μετά τη στάση πληρωμών τον Δεκέμβριο του 2001 και την ύφεση, που άγγιξε το 11%, το επόμενο έτος, η οικονομία άρχισε αμέσως να ανακάμπτει, μέχρι την παγκόσμια οικονομική ύφεση το 2008. Σήμερα το ΔΝΤ προβλέπει ανάπτυξη 8% για το 2011. Οι εργασίες των οικονομολόγων Κάρμεν Ράινχαρτ και Κένεθ Ρογκόφ έχουν δείξει πως οι σοβαρές χρηματοπιστωτικές κρίσεις καταλήγουν σε μόνιμη πτώση του βιοτικού επιπέδου. Όμως αυτό δεν συνέβη στην Αργεντινή και όπως εξηγείται σε σχετική μελέτη άλλων οικονομολόγων η επιτυχία δεν στηρίχτηκε στις εξαγωγές της, αλλά στην κατανάλωση και στις επενδύσεις».

Κοντολογίς, η Αργεντινή διέψευσε όσους υποστηρίζουν πως οι κυβερνήσεις των υπερχρεωμένων χωρών πρέπει να ακολουθούν πολιτικές που να ικανοποιούν τις διεθνείς αγορές.

Με δυο λόγια, η ΘΥΣΙΑ της οικονομίας μιας χώρας στα αρπακτικά των ομολόγων δεν είναι και τόσο καλή ιδέα.

Υπάρχει βέβαια ένα μελανό σημείο στην περίπτωση της Αργεντινής: ο πληθωρισμός, που άγγιξε το 31%. Ωστόσο, ούτε αυτό αποδείχτηκε τόσο σημαντικό όσο η πραγματική ανάπτυξη και η διανομή του εισοδήματος για την ευημερία του μεγαλύτερου τμήματος του λαού.

Σύμφωνοι, για τους τοκογλύφους και τους εμπόρους των εθνών η Αργεντινή δεν είναι ένα καλό παράδειγμα. Επειδή βάζει στους λαούς επικίνδυνες γι' αυτούς ιδέες, σημειώνει ο Ρούσσος Βρανάς.

Θα πείτε, διαφορετική περίπτωση η Ελλάδα από την Αργεντινή. Όντως, σε πολλές (και ουσιώδεις) παραμέτρους αλλά και με εξίσου πολλά κοινά χαρακτηριστικά. Σίγουρα, από τις πιο ουσιώδεις διαφορές οι κυβερνήσεις και το πολιτικό προσωπικό, οι άνθρωποι εμείς και εκείνοι.

Η τύχη του Φερνάντο ντε λα Ρούα (ο οποίος τώρα ζητάει ΣΥΓΓΝΩΜΗ για τη χρεοκοπία της χώρας του), η συνέχεια με τον Νέστορα Κίρχνερ (διετέλεσε Πρόεδρος της Αργεντινής από το 2003 έως το 2007) και η θριαμβευτική επανεκλογή της Κριστίνα Φερνάντες ντε Κίρχνερ (χήρα του εκλιπόντος Περονιστή με αριστερά, πατριωτικά ερείσματα ηγέτη, ο οποίος έμεινε στην Ιστορία της χώρας του ως ο Αργεντίνος που… ξαπόστειλε το ΔΝΤ) θα πρέπει να μας προβληματίζουν όλους.

Γιατί, όπως τραγουδά ο Σωκράτης Μάλαμας στο… Αμπέλια και Χρυσές Ελιές…, Μοιάζεις, Ελλάδα μου, όπως θες, φωτιά και αέρας στο φως της μέρας… Μάγισσα, σ' αγάπησα. Ύμνος!