Μετά τις καταγγελίες της Ζωής Γεωργαντά για σκόπιμη διόγκωση του ελλείμματος του 2009 με στόχο τη λήψη δυσβάστακτων μέτρων σε βάρος της ελληνικής κοινωνίας - οικονομίας, έρχεται η σειρά του Κώστα Σκορδά να περιγράψει με κάθε λεπτομέρεια ως αυθαίρετο τον χωρίς επεξεργασία τρόπο ένταξης των ΔΕΚΟ στο έλλειμμα, από τον πρόεδρο της ΕΛΣΤΑΤ Ανδρέα Γεωργίου.

Ο οικονομολόγος και μέλος του Δ.Σ. της κατά τα άλλα… ανεξάρτητης αρχής σημειώνει πως "…το αναθεωρημένο κατ' αυτόν τον τρόπο έλλειμμα του 2009 διαβιβάστηκε από τον πρόεδρο της Αρχής στη Eurostat" .

Σημειωτέον ότι η τελευταία προέβη στην υιοθέτηση και ανακοίνωσή του, όπως αναφέρεται σε υπόμνημα προς τη Διαρκή Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων της Βουλής, στην οποία καταθέτει σήμερα ο Ανδρέας Γεωργίου. Τα υπόλοιπα έξι μέλη δεν έχουν κληθεί να παραστούν, ενώ από χθες "τρέχει" η σχετική νομική διαδικασία με αφορμή τις καταγγελίες της κ. Γεωργαντά.

Εύλογα τις τελευταίες ημέρες τα ερωτήματα γιατί από το Δ.Σ. της Αρχής απομακρύνονται όλα τα μέλη πλην του κ. Γεωργίου και σε ποιον βαθμό μπορεί να είναι βάσιμες οι καταγγελίες για μεθόδευση.

Ορισμένοι, μάλιστα, φτάνουν μέχρι την ακραία άποψη πως ο πρόεδρος της ΕΛΣΤΑΤ -προσωπική επιλογή του πρώην υπουργού Οικονομικών- δεν επελέγη τυχαία γι' αυτήν τη θέση και πως οι ενέργειές του κατέτειναν στο να οδηγηθούν τα πράγματα εδώ που οδηγήθηκαν.

Επ' αυτών των εικασιών και υποθέσεων θέλουμε να πιστεύουμε πως θα αποφανθεί η Δικαιοσύνη, προκειμένου να μην αιωρούνται αστήρικτα ερωτήματα και δηλητηριώδη σενάρια.

Ωστόσο, θα πρέπει να θυμηθούμε ορισμένες λεπτομέρειες για τον ισχυρό άνδρα της Αρχής, ο οποίος και μένει ακλόνητος στη θέση του. Λίγο ως πολύ είναι γνωστό πως ο Ανδρέας Γεωργίου είναι υπάλληλος του ΔΝΤ και της Eurostat.

Είναι δε προσωπικός φίλος του Γ. Παπακωνσταντίνου, αλλά όχι μόνον αυτού. Ανατρέχοντας παλιότερα στα φοιτητικά χρόνια των πολιτικών ηγετών μας βρίσκουμε τον πρόεδρο της Αρχής να φοιτά στο ίδιο πανεπιστήμιο και στο ίδιο σχολείο με τον πρωθυπουργό αλλά και τον Αντώνη Σαμαρά.

Συγκεκριμένα, είναι απόφοιτος του Κολλεγίου Αθηνών και του Άμχερστ της Μασαχουσέτης.

Ασήμαντες λεπτομέρειες, θα πείτε, και μακάρι να είναι έτσι. Ωστόσο, καθημερινά πληθαίνουν οι ενδείξεις, τα στοιχεία και το…παρασκήνιο πως τελικά η κατάληξη της χώρας στις αγκάλες του ΔΝΤ, των δανειστών, της τρόικας κατ' αυτόν τον τρόπο ενδέχεται να μην ήταν και τόσο αθώα ή τυχαία, συμπτωματική.