Τον… μπαμπούλα της εξόδου από το ευρώ επικαλέστηκαν χθες οι κυβερνητικοί, αυτήν τη φορά με την υπουργό Παιδείας να κινδυνολογεί μιλώντας στον Βήμα 99,5 FM.

Κινδυνολογία συγχρονισμένη με ανάλογα φοβικές δηλώσεις του προέδρου του ΣΕΒ, ο οποίος μάλιστα έκανε λόγο για επιστροφή στη δεκαετία του '50(*). Ούτε συνεννοημένοι να ήταν, αλλά τέλος πάντων…

Το θέμα μου -και αυτήν τη φορά- είναι καθαρά προσωπικό, και ευχαριστώ το euro2day που καταχρώμαι τον φιλόξενο χώρο του, αλλά αισθάνομαι πως η χθεσινή παρέμβαση της κ. Άννας Διαμαντοπούλου ξεπερνά το κοινά αποδεκτό μέτρο πρόκλησης.

Η υπουργός Παιδείας, αφού "καθάρισε" με ένα 3λεπτο συγγνώμη(**) για τα πρωτοφανή αίσχη που διαδραματίζονται στον χώρο της παιδείας, ασχολήθηκε για πολλαπλάσιο χρόνο με τα προσφιλή (απωθημένα θα τα έχει η γυναίκα) θέματα οικονομικού χαρακτήρα.

Η παρατηρήτρια αρκετών συνάξεων της περιβόητης λέσχης Μπίλντερμπεργκ μας νουθετεί χωρίς να αισχύνεται που για πρώτη φορά, από όσο θυμάμαι, ξεκινά σχολική χρονιά χωρίς βιβλία για τα δημόσια σχολεία.

Ακόμη και τη νοσταλγία του προέδρου του ΣΕΒ για τη δεκαετία του '50 να δεχτώ, θα θυμηθώ πως στη γενιά μου με τον αγιασμό μας το υπουργείο Εθνικής Παιδείας (τότε) μας μοίραζε βιβλία.

Ακόμη και στη χαρακτηρισμένη Καισαριανή, τότε, βιβλία διένεμαν απρόσκοπτα.

Όμως, η κοροϊδία δεν έχει σταματημό, ακόμη και όταν μιλά για διδακτέα ύλη μέσω φωτοτυπιών. Απαντούν στη σχετική εντολή της Άννας Διαμαντοπούλου οι δάσκαλοι, καθηγητές πως τα σχολεία δεν έχουν χρήματα για φωτοτυπίες και dvd, πολλά δεν έχουν καν μηχανήματα για να τυπώσουν τις χιλιάδες των σελίδων που τους ζητούν. Τρίτη σήμερα και τη Δευτέρα 12 του μήνα ξεκινούν τα μαθήματα, αλλά, όσο και αν προσπαθήσω να θυμηθώ, από το '63 που πρωτοπήγα σχολείο ανάλογο σύμπτωμα διάλυσης και αναξιοπρέπειας δεν θυμάμαι.

(*) Τουλάχιστον τη δεκαετία του '50 ο πατέρας του προέδρου του ΣΕΒ, Αριστείδης Δασκαλόπουλος, ξεκινούσε το 1952 την οικογενειακή επιχείρηση με 20 υπαλλήλους και 10 αυτοκίνητα που μοίραζαν γάλα στις γειτονιές της Αθήνας. Το '50 όμως ήταν και περίοδος μεγάλων ευεργετών, επιφανών επιχειρηματιών, ομογενών και ανθρώπων που είχαν διαφορετική αντίληψη για το χρήμα και τα κοινά.

(**) Από τότε που βρέθηκε η συγγνώμη χάθηκε το φιλότιμο, έλεγαν θυμόσοφα οι παλιότεροι. Και προφανώς κάτι παραπάνω από εμάς θα ήξεραν.