Λίγο ως πολύ γνωστά πολλά από τα στοιχεία και τις λεπτομέρειες της συμφωνίας Alpha Bank - Eurobank. Με επαρκή ενημέρωση τόσο από το euro2day (από το σχετικό άρθρο της Παρασκευής κιόλας…) όσο και από τα υπόλοιπα ιστολόγια, εφημερίδες, δεδομένης δε και της προβολής που είχε και από τα τηλεοπτικά ΜΜΕ μέσα στο σαββατοκύριακο.

Καλά όλα αυτά, από τη στιγμή που σηματοδοτούν εξελίξεις στον κλάδο έστω και στο… και πέντε, ενδιαφέρουσες είναι οι τελευταίες προσεγγίσεις των "Financial Times" -Στον χορό των τραπεζικών συμφωνιών μπαίνει και η Ελλάδα- και της UBS σχετικά με τα κεφάλαια που θα χρειαστούν για το πρόγραμμα ανταλλαγής - μετακύλισης ομολόγων.

Ωστόσο, θα πρέπει να συνεκτιμήσουμε ορισμένα… ψιλά γράμματα, που φαίνεται ότι στάθηκαν καταλυτικά για να προχωρήσει στην τελική φάση της η συνεργασία των δύο ομίλων.

Το κυριότερο -σύμφωνα με έγκυρη πηγή του ομίλου της Alpha Bank- σχετιζόταν μέχρι και την ύστατη στιγμή με την οριστικοποίηση της συμμετοχής του Κατάρ. Αυτό γιατί, πάντα σύμφωνα με την ίδια πηγή- η πλευρά Γ. Κωστόπουλου ήθελε να διασφαλίσει την πλειοψηφούσα παρουσία, θέση στο νέο σχήμα. Εύλογα για ποιους λόγους, καθώς οι εξελίξεις στον κλάδο προβλέπονται εξαιρετικά ενδιαφέρουσες.

Με τη συμμετοχή των επενδυτών του Κατάρ, που θα διαμόρφωναν έναν πυρήνα της τάξης τουλάχιστον του 20% (ενιαία), η πλευρά του προέδρου της Alpha Bank θα είχε -θα έχει δηλαδή- συνολικά το μεγαλύτερο μερίδιο στο νέο σχήμα. Η θεωρούμενη βέβαια σύνθεση του νέου Δ.Σ. -με αριθμητική και ουσιαστική συμμετοχή της πλευράς Alpha Bank- (2 προς 1 στην κορυφαία τριάδα) φαίνεται να ενισχύει την εκτίμηση της πηγής μας.

Επιπρόσθετα, τα ζεστά κεφάλαια που θα μπουν στο νέο σχήμα θα προέλθουν κυρίως από επενδυτική πηγή επιρροής του Γ. Κωστόπουλου, με ό,τι αυτό μπορεί να συνεπάγεται για τον συσχετισμό δυνάμεων. Μένει να φανεί στην πορεία το σύνολο της πραγματικής έκθεσης της κάθε πλευράς σε ελληνικά ομόλογα και επιχειρηματικά δάνεια.

Οι τελευταίες εξελίξεις αναπόφευκτες -παρότι καθυστερημένες κατά την εκτίμηση παραγόντων της αγοράς-, έρχονται να ολοκληρώσουν έναν κύκλο για την αυτόνομη διαδρομή του σχήματος της Eurobank.

Πρακτικά, όπως αυτό δημιουργήθηκε και ισχυροποιήθηκε μέσω αλλεπάλληλων συγχωνεύσεων - εξαγορών (θυμόμαστε Κρήτης, Αθηνών, Interbank, βεβαίως της Εργασίας -με τη συνδρομή της πλευράς Εφραίμογλου- κ.λπ.). Για να φτάσει στην κορύφωση της επέκτασής του στην ελληνική αγορά και στην περιοχή της ΝΑ. Ευρώπης.

Επί της ουσίας, αυτή η αυτόνομη Eurobank παύει να υφίσταται με την επισημοποίηση του σχήματος. Επιπρόσθετα, θα φέρει -κατά πάσα πιθανότητα- στο προσκήνιο τις δύο κύριες τάσεις που εδώ και χρόνια συνυπήρχαν στο εσωτερικό του ομίλου, την παραδοσιακή πετρελαϊκή και την τραπεζικο-χρηματοοικονομική.

Την πρώτη, που δημιούργησε ο πατέρας Γιάννης Λάτσης και συνεχίστηκε μέσω Πετρόλα και ισχυροποίησης της συμμετοχής της PO&IH στα Ελληνικά Πετρέλαια. Και τη δεύτερη, που διαμόρφωσε με βάρος στα χρηματοπιστωτικά ο υιός Σπύρος Λάτσης.

Η διαχρονική παρακολούθηση του ομίλου από τα πέτρινα χρόνια της Πετρόλα μέχρι τις τελευταίες εξελίξεις, τις ευρύτερες πετρελαϊκές ανακατατάξεις, μας δείχνει μία καλύτερη εικόνα όλου αυτού του πλέγματος.

Και ποια τάση βγαίνει -διαχρονικά- ενισχυμένη.