Ούτε το χθεσινό πάθημα φαίνεται πως θα μας γίνει μάθημα. Και το… σαράκι θα συνεχίσει να «κατατρώει» αυτό που κάποτε ήταν ο μάγκας Παναθηναϊκός της Ευρώπης.

Δεν θα πρέπει να υπάρχει εχέφρων οπαδός (επαναλαμβάνω, ΟΠΑΔΟΣ) του Παναθηναϊκού που να μην παραδέχεται πως η ομάδα έχασε δίκαια από τον ψυχωμένο Ολυμπιακό. Και το δικαίωμα αυτό το έδωσαν οι πράσινοι, που κατέβηκαν φοβισμένοι σε ένα κολασμένο Καραϊσκάκη (μπράβο στα παιδιά και στους… επιστήμονες της 7, μαγκιά τους!) και μαγκωμένοι όπως τότε που πήγαινε να παίξει το πρωτάθλημα στην Ξάνθη και με το που έβγαινε από τα αποδυτήρια μετρούσε τρία γκολάκια.

Φαίνεται πως από τότε δεν έχουν αλλάξει και πολλά σε αυτή την ομάδα, που κάποτε περνούσε ΟΡΘΙΑ από τα… Ντε Λε Άλπι και τα… Καμπ Νου. Από την κεφαλή μέχρι τον τελευταίο παίκτη. Από τον αμετροεπή προπονητή, που θεωρούσε το χθεσινό παιχνίδι ευκαιρία (λόγω των τραυματισμών των παικτών του γαύρου, λόγω κούρασής τους κ.λπ., κ.λπ.), από την άνευρη και άχρωμη τακτική που ακολούθησε στο παιχνίδι, από την άμυνα… μπαλέτο με τους βυντροσαριέγκηδες και τα 5 ή 7 μπακ, που έχει πληρώσει η διοίκηση τα τελευταία χρόνια και μέχρι τώρα εξακολουθούν να είναι πηγές κινδύνου για την ομάδα μας. Και… παιδική χαρά για τους αντιπάλους, με τον Μαροκινό να κάνει πάρτι χθες.

Ωστόσο, το χθεσινό παιχνίδι είχε χαθεί από το Χ με τον Αστέρα Τρίπολης. Από τότε που αντί η διαφορά να πάει στο συν 4 κόλλησε στο 2ποντο. Και αποδείχτηκε για ακόμη μία φορά πως όταν πιέζεται η ομάδα, η διοίκηση, ο προπονητής, οι παίκτες μοιάζουμε να πηγαίνουμε σαν… πρόβατα σε Πάσχα.

σ.σ. η προσωπική μου θέση για το μερίδιο ευθύνης του (βοηθού απ' όπου κι αν πέρασε) προπονητή Τεν Κάτε γνωστή και ευθαρσώς καταγεγραμμένη. Αλλά ο (βοηθός απ' όπου κι αν πέρασε) προπονητής δεν είναι ο μόνος υπαίτιος (και) της χθεσινής εμφάνισης. Και, πολύ φοβούμαι, ούτε όσων θα ακολουθήσουν.

ΣΗΜ. Θα πουν πολλοί… ρε Γελαντάλι, εδώ ο κόσμος χάνεται και συ… ακκίζεσαι με την μπάλα και τον Παναθηναϊκό σας. Όμως, ακόμη και αυτά μικρογραφία και… καθρέφτης νοοτροπιών, αντιλήψεων και γενικότερης φιλοσοφίας ζωής είναι.