Στην περίπτωσή μας το σοφό γνωμικό "…δρυός πεσούσης" δεν ισχύει.

Ο λόγος για τον απερχόμενο υπουργό Οικονομίας και τη στάση που τήρησαν στα έργα και στις ημέρες του συνολικά το euro2day και μεμονωμένα συνάδελφοι και… στήλες του δικτύου. Γι' αυτό και δικαιούνται να μιλούν.

Η ουσία της… εξόδου Γιώργου Αλογοσκούφη έγκειται -μεταξύ των άλλων- στην επιβάρυνση που αφήνει στον κάθε κάτοικο αυτής της χώρας. Από τον φορολογούμενο γονιό μέχρι το νεογέννητο παιδάκι, θα έχουμε να πληρώνουμε σε βάθος χρόνου τις συνέπειες μιας διαχείρισης που τις περισσότερες φορές αντέβη των στοιχειωδών κανόνων της οικονομικής πολιτικής.

Το γεγονός και μόνο πως οι χειρισμοί Αλογοσκούφη πρόκειται να στοιχίσουν στην οικονομία μας -δηλαδή σε όλους εμάς- πρωτόγνωρα επίπεδα δανεισμού, με όρους αποικιοκρατικούς, υποθηκεύοντας πιθανόν μέχρι και το πολιτικό - εθνικό υπόβαθρο του τόπου, είναι άξιον κριτικής, τουλάχιστον.

Όσα αναφέρονται εκτενώς στο σχετικό θέμα της Έλενας Λάσκαρη για… έλλειμμα που καταβρόχθισε τον Αλογοσκούφη και σπρώχνουν όλους εμάς στο στόμα του… φιδιού του μαύρου θα μπορούσαν να θεωρηθούν επιεική ως προς τον πραγματικό κίνδυνο που επικρέμαται πλέον.

Όσα σημειώνει ο Χαμαιλέων (για πολλοστή φορά, βέβαια) είναι παρωνυχίδα μπροστά στην…παρακαταθήκη, που αφήνει ο εκπεσών "τσάρος"(*) καθώς από τα φορολογικά μέτρα, τα πακέτα στήριξης των τραπεζών, την αναλγησία απέναντι στην κοινωνία μέχρι τον ετσιθελικό αποκλεισμό της MIG από τον ΟΤΕ όλες οι κινήσεις και οι ενέργειες του απερχόμενου αναδίδουν μίαν εμπάθεια προς τα ευρύτερα στρώματα του πόπολου.

Και όπως σημειώνει χαρακτηριστικά πάλι ο Χαμαιλέων "ο ίδιος ουδόλως είχε προβλέψει την εξέλιξη της κρίσης και τις συνέπειές της στην ελληνική οικονομία, ακόμη και όταν εγχώριοι και διεθνείς παράγοντες έκρουαν δημοσίως τον κώδωνα του κινδύνου".

Δυστυχώς για εμάς, θα συμπληρώσουμε (μένουμε πίσω γιατί για την τύχη του απερχόμενου είχαμε υποστηρίξει πλειστάκις από αυτήν εδώ την στήλη πως επιδιώκεται ήδη να υπάρξει ευρωπαική προοπτική και συνέχεια). Στο… χαλιφάτο των Βρυξελλών και σε κάποια από τις 2 - 3 θέσεις, επιτρόπου που βολιδοσκοπούνται εδώ και καιρό. Και δεν λένε κάτι καινούργιο όσα κυκλοφορούν στην αγορά εδώ και εβδομάδες αναπαράγουμε και μόνο.

(*) Για την ιστορία, η αντίστροφη μέτρηση για τον τελευταίο τσάρο της ρωσικής δυναστείας Νικόλαο Β΄ Αλεξάνδροβιτς Ρομανόφ (1868 - 1918) άρχισε από την οργή που προκάλεσε η επιβολή δυσβάστακτων φόρων στο πόπολο, ενώ (πέραν των άλλων) απέτυχε να βελτιώσει την οργάνωση του κράτους του σε βασικούς τομείς όπως γεωργία, βιομηχανία, συγκοινωνίες που πήγαιναν από το κακό στο χειρότερο.