Η προχθεσινή προειδοποίηση του Σπύρου Θεοδωρόπουλου πως «... δεν είναι αισιόδοξος στο πόσο σύντομα θα υπάρξει μείωση πληθωρισμού στα τρόφιμα...», με τον (και) αντιπρόεδρο του ΣΕΒ να συμπληρώνει ότι «... καμία επιχείρηση δεν μπορεί να μειώσει τα κέρδη, πολύ δε περισσότερο μία εισηγμένη...» έρχεται να αναδείξει μία από τις γενεσιουργούς αιτίες (και όχι αφορμές) δημιουργίας του λεγόμενου «πληθωρισμού της απληστίας» (greedflation).
Ωστόσο, είναι αυτή η συγκυρία (μετά τις εκλογές) που η Σκλαβενίτης επιβάλλει χρεώσεις στις διανομές κατ' οίκον με 5 ευρώ για παραγγελίες χαμηλότερες των 30 και με 2,5 ευρώ για e-παραγγελίες από 30-100 ευρώ.
Εύλογα θα πει κάποιος, εν πρώτοις, αφού κόστη, έξοδα κ.λπ. για τη λειτουργία της συγκεκριμένης υπηρεσίας μόνο αμελητέα δεν είναι. Ομως πρόκειται για υπηρεσία που «εκτοξεύτηκε» την περίοδο της καραντίνας λόγω Covid-19, καθιερώθηκε ως συνήθεια και τάση. Περίοδο που οι αλυσίδες σούπερ μάρκετ έγραψαν πολύ υψηλά κέρδη και δη οι μεγαλύτερες, με τη Σκλαβενίτης μία εξ αυτών, πλέον και η Μασούτης (η τελευταία, με δωρεάν την παροχή της συγκεκριμένης υπηρεσίας) να το ξανασκέφτεται. Ετσι όμως το «καλάθι της καθημερινότητας» μόνο ελαφρύτερο δεν γίνεται, και αυτό είναι ένα ζήτημα.
Ερχεται αποπληθωρισμός προειδοποιεί ο Απόστολος Βακάκης, με τον sui generis επιχειρηματία και βασικό μέτοχο της Jumbo να αναφέρεται στο προφανές, την ανισορροπία τιμών-εισοδημάτων, για να θυμίσει πως καθημερινά μειώνει τις τιμές σε 100-150 κωδικούς.
Το ενδιαφέρον; Ο μεν Σκλαβενίτης (και οι άλλοι του κλάδου) δεν είναι εισηγμένος, σε αντίθεση με την Jumbo (σε αντιδιαστολή της προσέγγισης Θεοδωρόπουλου).