Διχασμένη η Ευρώπη πριν τη Σύνοδο Κορυφής στις 24-25 Μαρτίου.
Αυτή τη φορά αίτιο και αφορμή η κρίση λόγω ενεργειακού, που υπό το βάρος και της ουκρανικής κρίσης
διευρύνει το χάσμα μεταξύ Βορρά-Νότου, με χώρες του πρώτου «στρατοπέδου» να απορρίπτουν το αίτημα
χωρών του δεύτερου για καθορισμό ανώτατης τιμής για το φυσικό αέριο.
Σε μία συγκυρία που η τιμή πετρελαίου, φυσικού αερίου ακριβαίνει εκ νέου σε απαγορευτικά επίπεδα.
Εντονες οι διεργασίες ενόψει Πέμπτης-Παρασκευής για ενέργεια-ασφάλεια, με τον Φίλιππο Πανταζή να αναφέρεται και στη γραμμή Μαξίμου.
Το ενθαρρυντικό (για εμάς) ότι η πρωτοβουλία της Ρώμης είχε θετικό αποτέλεσμα.
Ανασταλτικό το γεγονός πως το Βερολίνο κλείνει -ήδη- συμφωνίες μονομερώς, λ.χ. με Κατάρ.
Για ενέργεια-ασφάλεια η Σύνοδος της 24-25ης Μαρτίου, με τον Βορρά να έχει φροντίσει να βάλει «πάγο» σε ανάλογο αίτημα του Νότου για χρηματοδότηση/κάλυψη των συνεπειών μέσω κοινής/ενιαίας έκδοσης χρέους.
Οπως και προ 2ετίας, λόγω Covid-19, ευτυχώς τότε πέρασε (όπως πέρασε) το NGeu, ευτυχώς τότε βγήκε μπροστά η ΕΚΤ, η πλευρά Λαγκάρντ.
Σήμερα, που και η Κεντρική Τράπεζα είναι σε πιο δυσχερή θέση; που πληθωριστικά «φαντάσματα» γυρίζουν την Ευρώπη 50 χρόνια πριν;
«Η ώρα της Ευρώπης να σηκώσει το γάντι, είναι ή τώρα ή ποτέ...» ανέλυε ο Γιώργος Παπανικολάου στο New Deal.
Είμαστε στο... τώρα ή στο... ποτέ... δυστυχώς.