Πληθαίνουν ολοένα και περισσότερο οι αναφορές στην ψαλίδα των επιτοκίων, με την οποία λειτουργούν οι ελληνικές τράπεζες, ενώ τα δημοσιεύματα συνδυάζονται πολλάκις και με αναφορές στην αύξηση των ποσών που οφείλουν τα ελληνικά νοικοκυριά.

Πολύ πιο ”πλάγιες” είναι οι αναφορές στο θέμα των επισφαλειών, καθώς η Τράπεζα της Ελλάδος βαράει μεν… καμπανάκια, πλην όμως δεν φαίνεται μέχρι στιγμής αποφασισμένη να ”πατήσει πόδι” για ένα θέμα το οποίο προς το παρόν απλώς… ”έρπει” σε πολύ στενό κύκλο.

Οι τιμές (των μετοχών) ανεβαίνουν, και ακόμη όλοι είναι χαρούμενοι.

Για τις ίδιες τις τράπεζες άλλωστε, τα υπερκέρδη δημιουργούν ”λίπος” το οποίο μπορεί να… καεί σε ώρα ανάγκης. Ωστόσο, με τα επιτόκια να παίρνουν την άγουσα, και τη Βασιλεία ΙΙ (που θα αλλάξει τον τρόπο καθορισμού της κεφαλαιακής επάρκειας) προ των πυλών, πολλά θα αλλάξουν στο εγγύς μέλλον.

Υ.Γ.: Αλήθεια, έχει γίνει κάποια μελέτη για το θέμα των προμηθειών που χρεώνουν πλέον οι τράπεζες, ακόμη και για την απλούστερη (ακόμη και… ηλεκτρονική!) συναλλαγή;

Έχει γίνει κάποια σύγκριση ανάμεσα στις προμήθειες που πληρώνουμε εμείς και αυτές που πληρώνουν οι λοιποί Ευρωπαίοι;