Τα νούμερα του τίτλου μας είναι σε εκατ. ευρώ και αφορούν στα καθαρά κέρδη μετά από φόρους (και δικαιώματα μειοψηφίας) του ομίλου Μυτιληναίος, ενώ πρέπει να σημειώσουμε και την αύξηση των λειτουργικών κερδών (ΕΒΙΤ) στα 138 εκατ. ευρώ, από 35 και την (σχεδόν) αντίστοιχη ποσοστιαία αύξηση του EBITDA!

H καθαρή κερδοφορία (χωρίς δηλαδή να υπολογιστούν οι υπεραξίες από την εξαγορά του ΑτΕ), διαμορφώθηκε σε 74 εκατ. ευρώ, δηλαδή ποσοστιαία αύξηση 512%!!!

Και όλα αυτά όχι απλώς χωρίς αύξηση των δανειακών κεφαλαίων, αλλά και με μείωση του ”καθαρού δανεισμού” (δανεισμός – ταμειακά διαθέσιμα και ισοδύναμα) στα 66 εκατ. ευρώ. Τα δε καθαρά ίδια κεφάλαια (άνευ υπεραξιών από το ΑτΕ) ανέρχονται σε 708 εκατ. ευρώ.

”Εκρηκτική” η αύξηση και στη ΜΕΤΚΑ (άνοδος των καθαρών κερδών μετά από φόρους κατά …89,3%, σε 37 εκατ. ευρώ), ενώ σημαντική αύξηση κατέγραψε και το Αλουμίνιον της Ελλάδος, με αύξηση 56,4% στα κέρδη μετά από φόρους και δικαιώματα μειοψηφίας, τα οποία προσδιορίστηκαν σε 54 εκατ. ευρώ.

Με τέτοια ανάπτυξη (σε μέγεθος, αλλά και εύρος) και τέτοια άνοδο κερδοφορίας είναι μάλλον εύλογο το γιατί ο όμιλος δείχνει να έχει αποκτήσει ”εχθρούς”.

Διότι συγκαταλέγεται πλέον μεταξύ των κορυφαίων ”παικτών” σε μια στιγμή που πολλά.. παίζονται.

Ιδίως στην ενέργεια και την άμυνα, το παιχνίδι μεταξύ ισχυρών και… ”ισχυρών” (ναι, υπάρχουν και τέτοιοι, ολίγον… μουσαντένιοι) γίνεται… ”ντέρμπι”.

Βλέπετε, το κακό (για ορισμένους ”ισχυρούς” σε εισαγωγικά) είναι ότι ΔΕΝ ξεκινούν όλοι από την ίδια αφετηρία, ούτε από πλευράς ”εγκατεστημένης παραγωγικής βάσης” ούτε και από πλευράς τεχνογνωσίας - τεχνολογίας.