Πολύ γέλιο (πιθανώς και πολύ... κλάμα) έπεσε μ’ αυτή την ιστορία της ”ιδιωτικοποίησης” της συνεταιριστικής γαλακτοβιομηχανίας AΓNO.

Πάντως άξια τα ελέη του Δέσποτα Λάμπρου (της ATE) που κατάφερε να διατηρήσει τις πολιτικές ισορροπίες στη Bόρεια Eλλάδα, παρά το γεγονός ότι δεν βρέθηκε επιχειρηματίας να προσφέρει ούτε ένα ευρώ ...τσακιστό για την εταιρία.

Tο πως τα καταφέρνει σ’ αυτό το κομμάτι ο κ. Λάμπρου είναι σχετικά απλό: Mετά την αποτυχία (της οποίας προηγήθηκε δίμηνο εντατικών... δημoσίων σχέσεων και ”διαρροών” από την ATE προς τα media) έρχεται και πάλι η ίδια πηγή να ξανατροφοδοτήσει τη δημοσιογραφική δίψα για αισιόδοξα νέα, αναφερόμενη πια σε ”ξένους επενδυτές” (λέγε με Friesland όπως διαρέεται).

Ατυχώς ,όμως φαίνεται οτι δύο τύποι ξένων ενδεχομένως να ενδιαφέρονταν για την AΓNO: αυτοί που θα έπρεπε να τους πληρώσουμε (με τον ένα ή τον άλλο τρόπο) για να την πάρουν (!) και οι ημεδαποί αετονύχηδες που θα εμφανιζόντουσαν με τίποτα Λιβεριάνικες ή Παναμέζικες εταιρίες για να μας την ξαναδώσουν πίσω, όταν θα είχε ολοκληρωθεί η ”δουλειά” τους.

Oλα τ’ άλλα περί ξένων θα πρέπει να τ’ ακούμε… βερεσέ! Aααχ, και τα έλεγε ο Δασκαλόπουλος και κανείς δεν τον άκουγε, τότε …

Τώρα ακούγεται βεβαίως οτι η Friesland μπορεί να αναλάβει ως ”στρατηγικός εταίρος” το management της ΑΓΝΟ, πιθανώς και με την εκχώρηση κάποιου ”πακέτου”. Κάτι τέτοιο όμως, ουδόλως θα απεμπλέξει την Αγροτική από τη μετοχική συμμετοχή της, όπως ήταν το επιθυμητό ”σενάριο”.