Ακόμη κι αυτά τα τελευταία χρόνια, ο ανταγωνισμός των τραπεζών περιορίζεται κυρίως σε θέματα marketing και ”κινήσεις εντύπωσης” σε ορισμένα επίπεδα, χωρίς καμία εκ των μεγάλων τραπεζών να αποπειράται στα σοβαρά τον περιορισμό του περιθωρίου μεταξύ επιτοκίων καταθέσεων και χορηγήσεων, του λεγόμενου spread.

Φαίνεται όμως ότι τα πράγματα αλλάζουν και μάλιστα… ταχύτατα. Κάποια πρόσφατα δημοσιεύματα περί ”αθέμιτου ανταγωνισμού” (για χαμηλά ή μηδενικά επιτόκια στις πιστωτικές κάρτες), αλλά και για ενδεχόμενο ”αποχωρήσεων” από την Ένωση Τραπεζών είναι στην καλύτερη περίπτωση… πρώιμα.

Πρόκειται για.. ”προειδοποιητικές βολές”, λένε με νόημα οι γνωρίζοντες...

Ωστόσο, απηχούν την κατάσταση που έρχεται, ιδίως όσο αυξάνουν οι πιθανότητες εμφάνισης μεγάλων ξένων παικτών στην αγορά.

Κι ας μην το λησμονούμε, έχουμε ήδη ξένους παίκτες, όπως η Citibank και η Societe Generale, ασχέτως αν ως τώρα παίζουν το παιχνίδι των υπολοίπων και κοιτούν το υψηλό περιθώριο κέρδους και όχι τον ”όγκο” της πελατειακής βάσης.

Κάποιοι τραπεζίτες συνειδητοποιούν ότι ο χρόνος μετράει αντίστροφα. Κι ότι μόλις ένας (1) μεγάλος παίκτης –ξένος ή εγχώριος- κάνει την αρχή, η... ”ζημία” θα είναι αμετάκλητη…

Ας μην το ξεχνάμε, στην Ευρώπη τα επιτόκια δανεισμού των ιδιωτών είναι χαμηλότερα, κι αυτό δεν το λέμε εμείς αλλά (συχνά πυκνά και με… διπλωματία) η Τράπεζα της Ελλάδος.