Τώρα που είναι πλέον γεγονός η εφαρμογή του νέου κανονισμού της Σοφοκλέους, είναι ίσως ώρα να δούμε και κάποια άλλα θέματα που μπορεί να εμφανίζονται πολύ ”τεχνοκρατικά” ή και χρονικά απομακρυσμένα, πλην όμως θα έχουν βαρύνουσα σημασία τελικά στο αν θα επιβιώσει στα πλαίσια της ”παγκοσμιοποίησης” η περιφερειακή μας αγορά.

Ένα θέμα είναι αν θα επικρατήσει στο εξωτερικό, αλλά και στην Ελλάδα, μια ”χονδρεμπορική” λογική που προσπαθούν να επιβάλουν μεγάλες αμερικανικές τράπεζες μέσω μιας λογικής που έχει ονομαστεί internalization και σε μεγάλο βαθμό απειλεί ίσως την ύπαρξη -τουλάχιστον με τον τρόπο που τα ξέραμε- των χρηματιστηρίων.

Ενδεικτικό της σημασίας του θέματος είναι και το απόσπασμα που δημοσιεύουμε από συνέντευξη που είχε δώσει το 2003, δύο χρόνια πριν, στη ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ, ο αντιπρόεδρος και γενικός διευθυντής του ΧΑ, Σ. Λαζαρίδης:

”Η εμφάνιση των ”εναλλακτικών” χρηματιστηρίων, η απομάκρυνση των προέδρων στα μεγάλα και παραδοσιακά χρηματιστήρια, η εξαγορά των εταιρειών εκκαθάρισης των συναλλαγών στην Ευρώπη από τα χρηματιστήρια και η ανάπτυξη των CCPs είναι προϊόν μιας ευρύτερης διαμάχης για το αν το μοντέλο της ανοικτής παγκόσμιας ενιαίας κεφαλαιαγοράς θα περνάει μέσα από μια λογική χονδρεμπορίου, με βασικούς συμμετέχοντες τις 10 μεγάλες αμερικανικές επενδυτικές τράπεζες, ή μέσα από τη λογική της πρόσβασης στον τελικό επενδυτή με την αξιοποίηση της τεχνολογίας που τη χρυσή εποχή του 1999-2000 φάνηκε να έχει τεράστιες δυνατότητες ανάπτυξης, κυρίως στην Αμερική.

Η αποτελεσματικότητα των αγορών και το όφελος του μικροεπενδυτή θα είναι σαφώς μεγαλύτερα αν επικρατήσει το δεύτερο μοντέλο, η επικράτησή του όμως είναι ιδιαίτερα δύσκολη γιατί απαιτεί το συντονισμό όλων των άλλων παραγόντων της αγοράς πλην των 10.

Στην πραγματικότητα πιστεύω ότι η μόνη περίπτωση για να επικρατήσει, είναι να επιβληθεί από τις ρυθμιστικές αρχές σε Αμερική και Ευρώπη, που φαίνεται να αισθάνονται πιεστικά την ανάγκη για πραγματικά αποτελεσματικές κεφαλαιαγορές με ουσιαστική συμβολή στις οικονομίες τους.

Αυτό λοιπόν που πρέπει να μας απασχολεί είναι η χάραξη μίας στρατηγικής που θα λαμβάνει υπόψη της τους παράγοντες που καθοδηγούν τη μετεξέλιξη. Θα είμαστε τυχεροί αν προλάβουμε να εκμεταλλευτούμε δύο σημαντικά πλεονεκτήματα που έχουμε. Καταρχάς την τεχνολογία.

Φαντάζομαι, δεν έχετε δει κανένα χρηματιστήριο τα τελευταία δέκα χρόνια να κατάφερε να αλλάξει τη θέση του στο παγκόσμιο στερέωμα χωρίς τη χρήση τεχνολογίας. Το δεύτερο πλεονέκτημά μας είναι η θέση μας στην περιοχή των Βαλκανίων”.

Αυτά είχε δηλώσει τότε ο κ. Λαζαρίδης και εξακολουθούν να είναι άκρως επίκαιρα.

Σε αυτά τα σημεία, προσθέτουμε εμείς, βρίσκεται κατά την άποψή μας η πρόκληση του άμεσου μέλλοντος για τη Σοφοκλέους, αλλά και για τις ελληνικές τράπεζες που αποτελούν σήμερα τον βασικό κορμό του μετοχολογίου της ΕΧΑΕ.

Τι θα κάνουν; Θα αφήσουν το χρόνο να κυλάει;