Oπως θα διαβάσατε στις ειδήσεις του euro2day, σήμερα εκδικάζεται στο Εφετείο Πειραιά η αίτηση της Αγροτικής για υπαγωγή της ΑΛΤΕ στο άρθρο 46.

Με δεδομένο όμως ότι η διοίκηση της εταιρίας έκανε στην προχθεσινή συνέλευση λόγο για ”προχωρημένες συζητήσεις” με στρατηγικό επενδυτή, το πιθανότερο είναι ότι θα δοθεί μια μικρή πίστωση χρόνου μήπως και βρεθεί λύση.

Στην πράξη είναι βέβαιον ότι οι πιστωτές της εταιρίας δεν γίνεται να ικανοποιηθούν ”στο ακέραιο”. Αν πάλι η εταιρία υπαχθεί στο άρθρο 46, τότε ”κλείνουν τα φώτα” για όλους.

Όχι μόνο για την ίδια την εταιρία, αλλά και για τις πιθανότητες των μεγαλοπιστωτών να εισπράξουν έστω κι ένα μέρος των απαιτήσεών τους.

Συν το γεγονός ότι αναμένεται να προκύψουν σοβαρά προβλήματα για κάποιες τράπεζες σε ό,τι αφορά εγγυητικές επιστολές που έχουν εκδώσει για την εκτέλεση έργων που κατακυρώθηκαν στην εταιρία.

Ούτως εχόντων των πραγμάτων το... μπαλάκι βρίσκεται στο ”τερέν” των τραπεζών. Εκείνες πρέπει να συμφωνήσουν πόσα θα... χάσουν μήπως και βρεθεί λύση για να συνεχίσει -υπό άλλο ιδιοκτησιακό καθεστώς βέβαια- η εταιρία.

Κάτι φαίνεται ότι ξέρουν αυτοί που λένε ”στην Ελλάδα πρόβλημα έχουν αυτοί που χρωστούν λίγα στις τράπεζες και δεν έχουν να τις πληρώσουν. Διότι όταν χρωστάς πολλά το πρόβλημα πλέον το έχουν οι... τράπεζες κι όχι εσύ”!!!

Από την άλλη πλευρά να ξέρετε ότι δεν είναι καθόλου εύκολο για τις τράπεζες να συμφωνήσουν μεταξύ τους.

Διότι άλλες έχουν μεγαλύτερες απαιτήσεις κι άλλες μικρότερες, ενώ κάποιες έχουν περισσότερα ”καλύμματα” από κάποιες άλλες.

Σε τέτοιες περιπτώσεις, αυτός που έχει καλύμματα... χορεύει τους υπόλοιπους, για να διασφαλίσει ότι θα πάρει μεγαλύτερο μέρος της απαίτησής του στο πλαίσιο της γενικής συμφωνίας.