Οι φωνές που ακούγονται τις τελευταίες ημέρες περί ξεπουλήματος του ΟΠΑΠ θυμίζουν την περίπτωση του δολοφόνου που αφού σκότωσε και τους δύο γονείς του ζήτησε την επιείκια του δικαστηρίου επειδή έμεινε... ορφανό!

Η Πολιτεία, μέσω της επιβολής φόρου 30% επί των μικτών κερδών του ΟΠΑΠ, φρόντισε να συρρικνώσει την κερδοφορία του, με στόχο να λαμβάνει μέσω της φορολογίας τα έσοδα που έπαιρνε μέχρι τώρα από τα μερίσματα. Αυτό όμως όσοι φωνάζουν κάνουν ότι... δεν το κατάλαβαν.

Είχε προηγηθεί επίσης η πολυετής οικονομική κρίση, που δεν άφησε ανεπηρεάστη ούτε την αγορά τυχερών παιχνιδιών, η οποία εμφανίζει μεγάλη συρρίκνωση (ειδικά σε τομείς όπως τα καζίνο). Το κερασάκι στην τούρτα είναι οι συνεχείς απειλές της αξιωματικής αντιπολίτευσης σύμφωνα με τις οποίες θα επανακρατικοποιήσει όσους οργανισμούς πωλεί τώρα η κυβέρνηση μέσω του Ταμείου Ιδιωτικοποιήσεων!

Έτσι, ενώ κάποιοι κάνουν ό,τι μπορούν για να επιβαρύνουν το επενδυτικό κλίμα και να μειώσουν την αξία των υπό ιδιωτικοποίηση εταιρειών, έρχονται στη συνέχεια και ζητούν τα ρέστα!

Στην περίπτωση του ΟΠΑΠ, ο ΣΥΡΙΖΑ υποστηρίζει πως ένα τίμημα στη ζώνη των 700 - 750 εκατ. ευρώ για το 33% είναι χαμηλό, παραβλέποντας κατ' αρχάς το γεγονός ότι ο διαγωνισμός ήταν επί μήνες στο προσκήνιο της διεθνούς επικαιρότητας, ότι ασχολήθηκαν με αυτόν διεθνείς κολοσοί του χώρου αλλά και μεγάλα funds έως και από τη μακρινή Κίνα, κι ότι υπήρξαν έξι σοβαροί ενδιαφερόμενοι, για να φτάσουμε στις δύο δεσμευτικές προσφορές.

Πέραν αυτού, αν τα αρμόδια στελέχη της αξιωματικής αντιπολίτευσης έριχναν μια ματιά στις δυσμενείς εκθέσεις των διεθνών επενδυτικών οίκων (που δεν έχουν κανέναν λόγο να πωληθεί φθηνά ο ΟΠΑΠ γιατί θα χάσουν χρήματα οι πελάτες τους), θα είχαν καλύτερη εικόνα για τη σημερινή κατάσταση του οργανισμού.

Η ίδια εικόνα άλλωστε προκύπτει και από το επιχειρησιακό σχέδιο που παρουσίασε η ίδια η διοίκηση του ΟΠΑΠ στους υποψήφιους επενδυτές.

Κατά πληροφορίες, δε, το πρώτο τρίμηνο του ΟΠΑΠ είναι αρκετά άσχημο ώστε να επιβεβαιώνει, για να μην πούμε ότι ξεπερνά, τις δυσμενέστατες προβλέψεις της διοίκησης για τα καθαρά κέρδη του 2013, τα οποία υπολογίζει κοντά στα 115 εκατ. ευρώ.

Για λόγους σύγκρισης, τα καθαρά κέρδη του 2008 (δηλαδή πριν αρχίσει η κρίση) ήταν 729 εκατ. ευρώ, μέγεθος που δεν πρόκειται να προσεγγίσουν ούτε και το... 2022, με βάση την παρουσίαση της ίδιας της ΟΠΑΠ Α.Ε.

Τα καθαρά κέρδη του 2012 (πριν επιβληθεί ο φόρος 30% επί των μικτών κερδών) είναι περί τα 500 εκατ. ευρώ. Αλλά και τα έσοδα του ΟΠΑΠ συνεχίζουν να πέφτουν και φέτος κι εκτιμώνται στα 3,6 δισ. από 5,52 δισ. το 2008, ενώ τα μικτά κέρδη που ήταν 1,16 δισ. το 2008 φέτος θα είναι μόλις 322 εκατ. ευρώ.

Αρνητικά λειτουργούν σύμφωνα με τις εκθέσεις των διεθνών οίκων και οι καθυστερήσεις στα νέα παιχνίδια όπως τα VLTs και οι προβλέψεις για περιορισμένη διείσδυση του ΟΠΑΠ στο Διαδικτυακό Στοίχημα. Το μίγμα των δυσμενών προβλέψεων και των καθυστερήσεων (ενίοτε προς όφελος ορισμένων «εθνικών» προμηθευτών), συν την αβεβαιότητα για τον χαρακτήρα που θα λάβει τελικά το «μονοπώλιο» είναι αυτα που οδήγησαν στη σημερινή εικόνα για τον οργανισμό.

Τώρα όλοι δίνουν -εκ των υστέρων βεβαίως- «μάχη για να μην υπάρξει χαμηλό τίμημα», παρότι, εκτός όλων των άλλων ουδόλως ασχολήθηκαν με την παράδοξη απόφαση του Οργανισμού να δεσμευτεί με την Intralot για 3+2 χρόνια, λίγες μέρες πριν από την υποβολή δεσμευτικών προσφορών!

Διότι αυτό που ενδιαφέρει τους περισσότερους, που χύνουν κορκοδείλια δάκρυα, είναι απλώς να μην προχωρήσουν οι ιδιωτικοποιήσεις. Να μείνει το μαγαζί γωνία στο δημόσιο για να το νέμονται οι έχοντες την πολιτική εξουσία και οι παρατρεχάμενοί τους, όπως γίνεται όλα αυτά τα χρόνια.

Απόψε θα γνωρίζουμε πόσο αποτίμησε τον ΟΠΑΠ η αγορά, μέσω των δύο προσφορών για το 33%. Αυτό είναι που έχει σημασία. Τα υπόλοιπα είναι αυτό που οι παλαιότεροι έλεγαν «προφάσεις εν αμαρτίαις».