Η επιτυχής πώληση του 33% του ΟΠΑΠ και των ΔΕΠΑ-ΔΕΣΦΑ είναι αναμφίβολα ορόσημο για τη φετινή πορεία του προγράμματος ιδιωτικοποιήσεων.

Από την ολοκλήρωσή του και τα τιμήματα που θα εισπράξει το ΤΑΙΠΕΔ θα κριθεί, εν πολλοίς, αν θα επιτευχθεί ο στόχος για έσοδα 2,6 δισ. ευρώ φέτος.

Σε επίπεδο, όμως, θετικού απόηχου, το project του Ελληνικού έχει άλλη βαρύτητα για την ελληνική οικονομία. Κατ' αρχάς, πρόκειται για καθαρή άμεση ξένη επένδυση. Ο πλειοδότης, εφόσον υπάρξει, θα πάρει ένα χωράφι και θα επενδύσει εκατομμύρια για να το μετατρέψει σε αποδοτική επένδυση.

Θα δημιουργήσει χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας στο στάδιο της κατασκευής και θα δώσει ανάσα σε πολλές εγχώριους προμηθευτές ή εργολάβους.

Πέραν, όμως, όλων αυτών, η επιτυχής πώληση του Ελληνικού θα αποτελέσει το πιο ηχηρό μήνυμα αποκατάστασης της εμπιστοσύνης προς την ελληνική οικονομία.

Και αυτό λόγω του μεγέθους και της πολυπλοκότητας του deal. Ο αγοραστής (εκμισθωτής στην πραγματικότητα), ακόμη και αν είναι οι βαθύπλουτοι εμίρηδες, θα θέσει σε κίνηση ένα ολόκληρο σύστημα για το έργο.

Θα λάβει, για παράδειγμα, εγγυητικές από ξένες τράπεζες. Εγγυητικές που θα αποτελούν έμπρακτη ψήφο εμπιστοσύνης και για τη χώρα.

Άλλωστε, μεγάλες αμερικανικές και γερμανικές τράπεζες έχουν ξεκινήσει ήδη την προεργασία για να έχουν συμμετοχή στη χρηματοδότηση του έργου στο μεγαλύτερο «φιλέτο» της Ευρώπης.

Γι' αυτό και το Ελληνικό είναι uber alles μεταξύ των ιδιωτικοποιήσεων που έχει προγραμματίσει το ΤΑΙΠΕΔ. Εν τω μεταξύ, καλείται, πέραν όλων των άλλων, να υπερβεί και τους σκοπέλους που δημιουργούν οι προσφυγές στο ΣτΕ από κατοίκους της περιοχής...