Ζημιογόνο -όπως αναμενόταν- ήταν το περυσινό αποτέλεσμα που παρουσίασε η Βιοχάλκο, επομένως η μετοχή δεν μπορεί να αξιολογηθεί με βάση το P/E.

Ωστόσο, υπάρχουν και αρκετές άλλες επενδυτικές προσεγγίσεις, δύο εκ των οποίων προσπαθούμε σήμερα να προσεγγίσουμε, παίρνοντας χαρτί και μολύβι.

Σχέση με τη λογιστική της αξία: Με βάση τη λογιστική κατάσταση της 31ης Δεκεμβρίου 2012, τα ίδια κεφάλαια που αντιστοιχούν στους μετόχους είχαν διαμορφωθεί σε 1,058 δισ. ευρώ, όταν η τρέχουσα αποτίμηση στο ταμπλό προσεγγίζει τα 770 εκατ. ευρώ.

Επιπλέον, μάλλον το discount έναντι της λογιστικής της αξίας θα ήταν ακόμη μεγαλύτερο, σε περίπτωση όπου ο όμιλος αποτιμούσε σε «εύλογες αξίες» τα επενδυτικά του ακίνητα.

Discount ή Premium: Ένα δεύτερο ζήτημα είναι το εάν η Βιοχάλκο τελεί υπό διαπραγμάτευση με discount ή με premium σε σύγκριση με τις αποτιμήσεις των θυγατρικών της.

Η Βιοχάλκο κατέχει το 68,5% της ΕΛΒΑΛ, το 74,5% της Σιδενόρ, το 60,04% της Χαλκόρ, και μια σειρά μικρότερης αξίας συμμετοχές (οι τοποθετήσεις σε Ελληνικά Καλώδια, Σωληνουργεία Κορίνθου και ΕΤΕΜ γίνονται σχεδόν αποκλειστικά μέσω των τριών θυγατρικών που προαναφέρθηκαν).

Επιπλέον, η μητρική Βιοχάλκο έχει μηδενικό τραπεζικό δανεισμό, ταμείο 12,6 εκατ. ευρώ, «χρηματοοικονομικά στοιχεία διαθέσιμα προς πώληση» 27 εκατ. ευρώ, καθώς και μια σειρά ακινήτων που είναι καταγεγραμμένα στις λογιστικές της καταστάσεις έναντι 139,5 εκατ. ευρώ.

Μεταξύ των συγκεκριμένων ακινήτων, συγκαταλέγονται εκείνο στον Κηφισσό (ΙΚΕΑ-εμπορικό κέντρο River West), το πρώην ξενοδοχείο Imperial στην Πλατεία Καραϊσκάκη και πολλά άλλα.

Παίρνοντας λοιπόν χαρτί και μολύβι, βρίσκουμε ότι: α) Οι συμμετοχές σε ΕΛΒΑΛ, Χαλκόρ και Σιδενόρ -με βάση το κλείσιμο τιμών της Παρασκευής- αποτιμώνται αθροιστικά γύρω στα 330 εκατ. ευρώ, όταν η τρέχουσα χρηματιστηριακή αξία της Βιοχάλκο είναι (με βάση πάντοτε το κλείσιμο της Παρασκευής) 770 εκατ. ευρώ.

Μιλάμε δηλαδή για ένα «άνοιγμα» της τάξεως των 440 εκατ. ευρώ.

Από αυτά, αν αφαιρέσουμε το ταμείο και τα διαθέσιμα περιουσιακά στοιχεία προς πώληση, τότε το «άνοιγμα» περιορίζεται στα 400 εκατ. ευρώ, τα οποία καλούνται να αντιστοιχήσουν στην αξία των μικρότερων θυγατρικών και των ακινήτων, τα οποία στις καλές εποχές κάποιοι τα ανέβαζαν κοντά στα 500 εκατ. ευρώ.

Στο ερώτημα, δηλαδή, αν υπάρχει premium ή discount στη μετοχή της Βιοχάλκο, δεν φαίνεται να προκύπτει σαφής απάντηση.

Φυσικά, ο κυριότερος τρόπος αποτίμησης είναι αυτός της προεξόφλησης των ταμειακών ροών, η οποία φυσικά δεν μπορεί να προβλεφθεί με ασφάλεια, ιδίως σε μια τόσο αβέβαιη συγκυρία για την ελληνική (και όχι μόνο) οικονομία, όπως η τρέχουσα.

Με μια πρώτη ματιά, κάποιοι θα μπορούσαν να υποστηρίξουν πως μια αποτίμηση 770 εκατ. ευρώ για έναν βιομηχανικό γίγαντα μέσω του οποίου υλοποιείται γύρω στο 12% των ελληνικών εξαγωγών είναι αστεία.

Από την άλλη πλευρά, κάποιοι άλλοι αντιπαραθέτουν τον καθαρό δανεισμό που υπερβαίνει το 1 δισ. ευρώ, την αναιμική εγχώρια ζήτηση και το αυξημένο κόστος καυσίμων.