Δεν έχουν τελειωμό τα παράδοξα στον χώρο της υγείας και του ΕΟΠΥΥ! Αυτήν τη φορά, το νέο επεισόδιο του σίριαλ των παραλογισμών αφορά τα φάρμακα υψηλής τιμής, που μπορεί να ξεκινούν από τα 200 ευρώ και να φτάνουν έως και τα 2.000 ευρώ. Προφανώς πρόκειται για φάρμακα σοβαρών παθήσεων, ό,τι αυτό μπορεί να σημαίνει για τους ασθενείς και τους οικείους τους.

Τα φάρμακα αυτά, λοιπόν, κανονικά θα έπρεπε να παρέχονται από τα φαρμακεία των νοσοκομείων. Συχνότατα, όμως, τα νοσοκομεία δεν τα διαθέτουν γιατί απλώς δεν έχουν το... απαιτούμενο «σάλιο» (που θα έλεγε και ο Α. Λοβέρδος) να τα αγοράσουν.

Οι ασθενείς, λοιπόν, παραπέμπονται στο φαρμακείο του ΕΟΠΥΥ, το οποίο όμως προσφέρει τα συγκεκριμένα φάρμακα μόνο όταν αυτοί (οι ασθενείς) πηγαίνουν στις ιδιωτικές κλινικές!

Όποιος λοιπόν επιλέγει κρατικό νοσοκομείο και πρέπει να πάρει κάποιο από τα «ακριβά φάρμακα» δεν έχει παρά να απευθυνθεί ως τελευταία του επιλογή στα ιδιωτικά φαρμακεία, όπου όμως και εκεί τα πράγματα είναι εξίσου δύσκολα... Ούτε και εκεί υπάρχουν τα συγκεκριμένα φάρμακα!

Ο λόγος είναι πως λίγα φαρμακεία έχουν τόσο υψηλή ρευστότητα για να αποκτήσουν τοις μετρητοίς ένα φάρμακο αξίας π.χ. 2.000 ευρώ. Και επιπλέον, στη συγκεκριμένη κατηγορία φαρμάκων το μικτό κέρδος του φαρμακοποιού δεν είναι ποσοστιαίο, αλλά σταθερό ποσό.

Το οποίο οδηγεί σε ποσοστό μικτού κέρδους, που είναι πολύ χαμηλότερο από το κόστος δανεισμού του φαρμακείου, σε μια περίοδο όπου οι υποχρεώσεις του ελληνικού δημοσίου προς τα φαρμακεία έχουν φτάσει στα ύψη.