Εντύπωση σε ανθρώπους του χώρου έχει προκαλέσει το γεγονός ότι σε ένα από τα ενδιαφερόμενα σχήματα για τον ΟΠΑΠ μετέχει η γνωστή εταιρεία Playtech. Η συγκεκριμένη εταιρεία συμμετέχει με ποσοστό 41% σε κοινοπραξία με τη γερμανική Gauzelmann AG (που έχει μερίδιο 55%) και τη Helvason ltd. συμφερόντων Κοπελούζου (που έχει 4%).

Το σχόλιο των παραγόντων αυτών μπορεί να συμπυκνωθεί στο παλαιόθεν γνωστό λαϊκό ερώτημα: «Τι δουλειά έχει η αλεπού στο παζάρι;».

Κι αυτό διότι η Playtech είναι ένα από τα ισχυρά μέλη της RGA (Remote Gaming Association), της ένωσης δηλαδή που αντιπροσωπεύει διαδικτυακούς παρόχους οι δραστηριότητες των όποιων δεν στηρίζονται αποκλειστικά σε τοπικά συστήματα αδειοδότησης και φορολόγησης των δραστηριοτήτων, ούτε σε τοπικό ρυθμιστικό και κανονιστικό πλαίσιο, και οι οποίοι επίσης σε πολλές περιπτώσεις δεν αποδίδουν δικαιώματα, φόρους ή άλλα οικονομικά οφέλη στα αντίστοιχα κράτη ή στις επίσημες τοπικές αρχές.

To σημαντικότερο όμως στην περίπτωσή μας είναι ότι η RGA έχει αμφισβητήσει το πρόσφατο νομικό, κανονιστικό και ρυθμιστικό πλαίσιο αδειοδότησης και λειτουργίας τυχερών παιχνιδιών στην Ελλάδα, όπως επίσης αμφισβητεί και το ίδιο το… μονοπώλιο του ΟΠΑΠ!

Δεν είναι τυχαίο ότι ο ΟΠΑΠ ως επίσημη λοταρία μετέχει σε άλλες ενώσεις όπως η European Lotteries (EL) και η World Lotteries Association (WLA), που εκπροσωπούν και προάγουν τα συμφέροντα των κρατικών λοταριών και των operators που λειτουργούν λοταρίες, στοιχήματα και άλλα παιχνίδια με βάση τοπικά συστήματα αδειοδότησης και φορολόγησης και με βάση συγκεκριμένο κανονιστικό και ρυθμιστικό πλαίσιο.

Είναι εύλογο ότι σε πολλές περιπτώσεις τα συμφέροντα των μελών της RGA αντιστρατεύονται ουσιωδώς τα συμφέροντα και τις επιδιώξεις των μελών των άλλων ενώσεων. Είναι δε χαρακτηριστικό ότι σφοδρές ανακοινώσεις, που εναντιώνονται στο ελληνικό ρυθμιστικό πλαίσιο, έβγαλε η RGA, και πολύ πρόσφατα, μόλις την περασμένη Παρασκευή!

Το θέμα δεν είναι καθόλου θεωρητικό. Έχει πρακτικές διαστάσεις, με ιδιαίτερη σημασία.

Τι θα συμβεί αν ο ΟΠΑΠ βρεθεί ελεγχόμενος από σχήματα που έχουν ξεκάθαρα εναντιωθεί στο πολυτιμότερο περιουσιακό του στοιχείο (που είναι ασφαλώς το μονοπώλιο επίγειου στοιχηματισμού) κι εντελώς διαφορετική οπτική ως προς το πώς πρέπει να λειτουργεί η αγορά του τζόγου στην Ελλάδα;

Θα περάσει η χώρα μέσα από την κερκόπορτα της ιδιωτικοποίησης του κυρίαρχου παράγοντα της αγοράς σε ένα άλλο καθεστώς λειτουργίας του τζόγου, με μια πλημμυρίδα διαδικτυακών και επίγειων operators; Θα γίνουν προσεχώς αποδεκτές οι ρυθμίσεις που έχει επιβάλει το ελληνικό δημόσιο, ή μήπως όχι;

Ίσως αυτά να φαίνονται λεπτομέρειες, αλλά δεν είναι.

Εν όψει του ανοίγματος της αγοράς του διαδικτύου στις ΗΠΑ, αλλά και του ανοίγματος σημαντικών αγορών στην Ευρώπη, με τρόπο ρυθμισμένο, αλλά και με όρους τοπικής αδειοδότησης και φορολόγησης (όπως δηλαδή συμβαίνει και με την περίπτωση του ΟΠΑΠ), ορισμένες εταιρείες διαδικτυακών παιχνιδιών άρχισαν να αποχωρούν αυτοβούλως από αρρύθμιστες αγορές που πιθανώς θα προκαλούσαν νομικές τριβές με τις αρχές των ρυθμισμένων αγορών, στις οποίες επιθυμούν να δραστηριοποιηθούν.

Χαρακτηριστικό ίσως παράδειγμα η αποχώρηση της εταιρείας Sportingbet από την αγορά της Τουρκίας, ώστε να απεμπλακεί από πιθανά ρίσκα και βαρίδια στο εγγύς μέλλον.

Διότι στις ρυθμισμένες αγορές του δυτικού κόσμου και... παπάς και… ζευγάς δεν γίνεται!

Το ερώτημα είναι τι όρους θα επιβάλει το ΤΑΙΠΕΔ στη διαδικασία για τον ΟΠΑΠ. Διότι καλό είναι το χρήμα (πρώτος στόχος της ιδιωτικοποίησης), όμως χρειάζονται και σοβαρές διαδικασίες ελέγχου «καταλληλότητας», που έτσι κι αλλιώς εφαρμόζονται στον υπόλοιπο πολιτισμένο κόσμο.

Εκτός κι αν έχουμε αποφασίσει ότι η αγορά τυχερών παιχνιδιών στην Ελλάδα θα είναι σύντομα εντελώς... ξέφραγο αμπέλι!