Ρωτήσαμε οικονομικό διευθυντή υγιούς εισηγμένης εταιρείας στο Χ.Α. για τον αριθμό των μετόχων της και λάβαμε τη εξής απάντηση: «Το ευρύ επενδυτικό κοινό κατέχει το 45% του συνόλου των μετοχών.

Πρόκειται για 4.000 περίπου άτομα που κατά κανόνα έχουν αγοράσει τις μετοχές τους εδώ και πολλά χρόνια και στο ενδιάμεσο χρονικό διάστημα ούτε τις έχουν κινήσει, ούτε έχουν ενδιαφερθεί γι' αυτές. Δεν έρχονται στις συνελεύσεις, δεν παίρνουν ένα τηλέφωνο, δεν…

Άλλωστε, αν τις καλές εποχές οι μετοχές αυτές είχαν αγοραστεί προς 20.000 ή 30.000 ευρώ, σήμερα αξίζουν κάτω από τα 2.000 ή τα 4.000 ευρώ. Πάρα πολλοί έχουν μετοχές με τρέχουσα αξία χαμηλότερη των 500 ευρώ. Ίσως και να έχουν ξεχάσει πως εξακολουθούν να τις κατέχουν»…

Αν αυτή η μεγάλη κατηγορία επενδυτών εκτιμάται ότι πολύ δύσκολα θα επιστρέψει στις χρηματιστηριακές επενδύσεις στο άμεσο μέλλον, ακόμη πιο δύσκολο είναι να ξαναδούμε στο Χ.Α. μια άλλη -μεγαλύτερη σε αριθμό- επενδυτική κατηγορία: τους δανειολήπτες.

Με βάση τα τρέχοντα στοιχεία, πάνω από τρεις στους δέκα δανειολήπτες (οι 15 περίπου στους 100 συμπολίτες μας) δεν μπορούν να αποπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους προς τις τράπεζες.

Επιπλέον, αν συνεκτιμήσει κάποιος (έστω αυθαίρετα) ότι άλλοι τόσοι αποπληρώνουν με μεγάλη δυσκολία τις δανειακές τους υποχρεώσεις και πως το πραγματικό ποσοστό ανεργίας έχει ξεπεράσει ήδη το 25%, τότε αντιλαμβάνεται ότι για ένα μεγάλο ποσοστό των Ελλήνων η χρηματιστηριακή επένδυση είναι αδύνατη, ακόμη και στην περίπτωση όπου οι μετοχές… χαρίζονταν.

Αν λοιπόν ούτε και αυτοί θα επενδύσουν στο Χ.Α., τότε πώς θα μπορούσε να δημιουργηθεί νέα ζήτηση για το ελληνικό χρηματιστήριο από το εσωτερικό και να μη βλέπουμε τον ημερήσιο όγκο των συναλλαγών σε τόσο χαμηλά επίπεδα.

Οι αισιόδοξοι, λοιπόν, ελπίζουν σε ένα ποσοστό πληθυσμού που εξακολουθεί να διαθέτει σημαντική οικονομική ευχέρεια και μέχρι σήμερα είτε δεν έχει μπλεχτεί με μετοχές είτε το έχει κάνει σε πολύ σημαντικό βαθμό.

Μιλάμε π.χ. για μια ομάδα πληθυσμού με υψηλές καταθέσεις, που τα τελευταία χρόνια καρπώθηκε σημαντικά επιτόκια και τώρα βλέπει τις τιμές των ακινήτων, των μετοχών και άλλων εγχώριων επενδυτικών στοιχείων να έχουν υποχωρήσει κατά πολύ.

Αν λοιπόν η αβεβαιότητα γύρω από την παραμονή της Ελλάδας στο ευρώ μειωθεί σημαντικά και η κατάσταση στην ελληνική οικονομία αρχίσει να ομαλοποιείται, είναι πολύ πιθανό ένα μεγάλο τμήμα αυτής της κατηγορίας των επενδυτών να τοποθετηθεί στο Χ.Α. με μακροπρόθεσμα κυρίως κριτήρια, προσπαθώντας να εκμεταλλευθεί τις «ευκαιρίες της κρίσης».

Σε κάθε περίπτωση, πάντως, το μεγαλύτερο μέρος των επιδιωκόμενων επενδύσεων δεν μπορεί παρά να προκύψει από το εξωτερικό, όπως άλλωστε είχε γίνει και την περίοδο 2005-2007.

Επί του παρόντος, πάντως, και οι δύο επενδυτικές ομάδες συνεχίζουν να βλέπουν το ελληνικό χρηματιστήριο από μακριά…