”Είναι ποτέ δυνατόν να πληρώνουμε τα διπλά λεφτά από τις άλλες τράπεζες σε ασφαλιστικές εισφορές και ταυτόχρονα να μας ζητούν να πληρώσουμε και τα περισσότερα λεφτά για να λυθεί συνολικά ένα πρόβλημα μελλοντικό, που όμως ουσιαστικά εμείς… ΔΕΝ το έχουμε;”.

Η ρητορική αυτή ερώτηση που έκανε χθες ο κ. Αράπογλου ενώπιον των δημοσιογράφων, δίνει και το στίγμα της θέσης της Εθνικής για το Ασφαλιστικό των τραπεζών, με έναν τρόπο εύκολα κατανοητό από τον οποιοδήποτε.

Είναι αυτό που λέμε ”και… κερατάς (διότι δεν είναι η κύρια ασφάλιση των εργαζομένων της στο ΙΚΑ όπως είναι των άλλων τραπεζών) και…δαρμένος (διότι καλείται να τσοντάρει μόλις… 600 εκατ. ευρώ υπέρ των άλλων ουσιαστικά τραπεζών!) δεν γίνεται!”.

Ταυτόχρονα, όμως, η φράση του κ. Αράπογλου αποτυπώνει και τις διαφορές ανάμεσα στις ίδιες τις τράπεζες, ορισμένες εκ των οποίων, ως φαίνεται, προσπαθούν να μεταβιβάσουν στο… ”σύνολο” το ”δικό τους” πρόβλημα.

Μόνο που όσοι προωθούν τη συνολική λύση φαίνεται να ξεχνούν ένα δεδομένο: το Δημόσιο μπορεί να δώσει λύση στις τράπεζες στις οποίες είναι με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο βασικός μέτοχος. Δεν μπορεί να δώσει λύση στο πρόβλημα ιδιωτικών τραπεζών, διότι τότε η παρέμβαση της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα είναι άμεση.

Αυτά είναι τα πραγματικά δεδομένα, γι’ αυτό και να μην εκπλαγείτε καθόλου αν δείτε να δίδονται μεμονωμένες λύσεις –ανά τράπεζα- και όχι συνολικές στο συγκεκριμένο θέμα!