Μπορεί η κυβέρνηση ή έστω κάποιος άλλος αρμόδιος φορέας να μας εξηγήσει τι θα γίνει με τους ασφαλισμένους του ομίλου Ασπίς;

Θυμίζουμε πως το καλοκαίρι του 2009 ψηφίστηκε νόμος (φωτογραφικός;) ώστε οι κάτοχοι ασφαλιστικών συμβολαίων του κλάδου ζωής να καλύπτονται από το ελληνικό δημόσιο σε περίπτωση ανάκλησης των αδειών τους.

Και από τον Σεπτέμβριο του 2009 -μετά δηλαδή από 2,5 χρόνια-, όταν ανακλήθηκε η άδεια των Ασπίς Πρόνοια και Commercial Value (του ομίλου Ασπίς), δεν έχει γίνει τίποτε…

Υποτίθεται πως θα προχωρούσε η εκκαθάριση των περιουσιακών στοιχείων του ομίλου. Μιλάμε κυρίως για ακίνητα αξίας γύρω στα 130 εκατ. ευρώ, όταν η συνολική τρύπα ανέρχεται στα 800 εκατ. ευρώ.

Όμως, μετά από δικαστική απόφαση (πάντοτε ο Παυλάρας ήταν… καλοπληρωτής), το ελληνικό δημόσιο έχει μπλοκάρει το 50% των περιουσιακών στοιχείων του ασφαλιστικού ομίλου, άρα δεν μπορεί να προχωρήσει η εκκαθάριση!

Αλλά και αν προχωρούσε η διαδικασία της εκκαθάρισης χωρίς το μπλοκάρισμα του Δημοσίου, πόσο εύκολο θα ήταν -και πόσο χρόνο θα απαιτούσε- να πουληθούν τα ακίνητα της Ασπίς, ή ακόμη και κάποια άλλα περιουσιακά της στοιχεία;

Ξέρετε τι φαντάζονται πως κρύβεται από πίσω κάποιοι «πονηροί» παράγοντες της αγοράς;

Πως το κράτος θα καθυστερήσει ακόμη για κάμποσο χρόνο την υπόθεση (ελληνικές καλένδες, που λένε…).

Πόσο; Μέχρις ότου το Εγγυητικό Κεφάλαιο καταφέρει να μαζέψει μπόλικα λεφτά από την παρακράτηση των συμβολαίων ζωής, η οποία ξεκίνησε από την 1η Ιανουαρίου του 2011.

Τι επιτυγχάνεται με αυτό το σχέδιο;

Πρώτον, οι ασφαλισμένοι θα πάρουν τελικά μετά από κάμποσα χρόνια κάποιο ποσό. Για την ουσία του νόμου που ψηφίστηκε το 2009 ούτε λόγος…

Δεύτερον, στο κράτος θα μείνει το 50% της περιουσίας της Ασπίς (γύρω στα 60 εκατ. ευρώ, καλοδεχούμενα, σε μια περίοδο άδειων ταμείων…), χωρίς να καταβάλει ούτε 1 ευρώ, ως εκ του νόμου όφειλε για να καλύψει τα συμβόλαια των ασφαλισμένων.

Και τρίτον, τη νύφη -ή το μάρμαρο, αν θέλετε- τελικά θα την πληρώσουν οι ασφαλισμένοι του κλάδου από την 1η Ιανουαρίου και μετά, οι οποίοι δεν έφταιγαν σε τίποτε!

Κερατιάτικα, δηλαδή, με τη βούλα του νόμου και του Δημοσίου…