Νέος πόλεμος επιτοκίων έχει ξεσπάσει στην τραπεζική αγορά.

Αυτήν τη φορά, πρωταγωνιστές δεν είναι μικρές ελληνικές τράπεζες, αλλά θυγατρικές ξένων. Αυτές προσφέρουν προγράμματα με υψηλά επιτόκια για να προσελκύσουν καταθέσεις.

Το πρόβλημα φαίνεται πως ξεκίνησε από το γεγονός ότι η Τράπεζα της Ελλάδος απέρριψε τα αιτήματά τους να αντλήσουν ρευστότητα από τον έκτακτο μηχανισμό, τον γνωστό ELA.

Η κεντρική τράπεζα έκρινε ότι η προσφυγή στον ELA δεν είναι "τελευταία επιλογή" για τις θυγατρικές ξένων τραπεζών, μια και υπάρχουν οι μητρικές για να τις χρηματοδοτήσουν.

Το πλαίσιο των ευρωπαϊκών οδηγιών ορίζει ότι η προσφυγή στον ELA πρέπει να είναι η τελευταία επιλογή (last resort) για την τράπεζα, και ως εκ τούτου η απόρριψη των αιτημάτων στέκει.

Το πρόβλημα, όμως, παραμένει…

Οι θυγατρικές των ξένων τραπεζών λειτουργούν στο ίδιο ασφυκτικό περιβάλλον με τις εγχώριες τράπεζες. Αντιμετωπίζουν, δηλαδή, φυγή καταθέσεων, με ρυθμό πολύ υψηλότερο από αυτόν της μείωσης των χορηγήσεων.

Κάποιες δε εξ αυτών αντιμετωπίζουν και θέμα μείωσης των γραμμών χορήγησης ρευστότητας από τις μητρικές τους, λόγω αποφάσεων αναδιάρθρωσης που έχουν ληφθεί σε κεντρικό επίπεδο.

Υπό τις παραπάνω συνθήκες, καταφεύγουν στην προσέλκυση ρευστότητας μέσω υιοθέτησης επιθετικής πολιτικής επιτοκίων.

Έτσι, το πρόβλημα μετατίθεται στην αγορά καθώς πυροδοτείται νέος γύρος ανταγωνισμού για μερίδιο σε μια ταχέως μειούμενη πίτα καταθέσεων.

ΥΓ.: Στην Πορτογαλία όπου προέκυψε αντίστοιχο θέμα, η κεντρική τράπεζα έκανε τελικώς αποδεκτό το αίτημα των θυγατρικών ξένων τραπεζών να έχουν ίση πρόσβαση στον ELA με τις πορτογαλικές τράπεζες.