Μόνον οι σχέσεις μεταξύ κάποιων προβεβλημένων προσώπων που βρίσκονται συχνά πυκνά στο επίκεντρο της επικαιρότητας, για τις μεταξύ τους… αψιμαχίες, σκιάζουν το επιτυχημένο ”σερί” ενεργειών που το τελευταίο διάστημα έχει κάνει η κυβέρνηση στο οικονομικό μέτωπο.

Πληροφορίες για τις ”κόντρες” ανάμεσα στον πρόεδρο της ΔΕΗ, κ. Παλαιοκρασσά, και τον διευθύνοντα σύμβουλο, κ. Νέζη, έρχονται και ξανάρχονται στο φως της δημοσιότητας, ενώ εσχάτως μας προέκυψε και ”κατσάδιασμα ” του πρώτου από τον προϊστάμενο υπουργό για τις ατυχείς (;) δηλώσεις του σε σχέση με το ενδεχόμενο αύξησης των τιμολογίων ηλεκτρικού ρεύματος.

Το άλλο ”προβεβλημένο” ανοικτό μέτωπο αφορά στις σχέσεις του προέδρου του ΟΤΕ, κ. Βουρλούμη, με τον υπουργό Μεταφορών, κ. Λιάπη, σχέσεις που καθόλου δεν πείθουν ότι είναι ”αρμονικές”, παρά τις κατά καιρούς διαβεβαιώσεις διαφόρων κύκλων.

Τελευταίο ”κρούσμα οι πληροφορίες ότι ο κ. Βουρλούμης μίλησε ”υποτιμητικά” για τον κ. Λιάπη σε συνάντηση που είχε με συνδικαλιστές του Οργανισμού. Κάποιος ”σφύριξε” στον υπουργό τα λεγόμενα –ή μια εκδοχή αυτών- και έτσι προχθές ο κ. Λιάπης φέρεται να φώναξε τον πρόεδρο του ΟΤΕ για τις απαραίτητες εξηγήσεις.

Όπως συνήθως συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις, δόθηκαν οι απαραίτητες εξηγήσεις και το θέμα θεωρήθηκε λήξαν.

Το… ανησυχητικό είναι ότι ερωτηθείς για το θέμα ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, κ. Αντώναρος, είπε ότι ”θέμα Βουρλούμη δεν υφίσταται”, ατάκα που χρησιμοποιεί είτε… υπάρχει θέμα είτε όχι και που επίσης συνηθίζεται στους ποδοσφαιρικούς κύκλους για να δικαιολογήσουν κάποιον… ανυπότακτο παίκτη.

Όπως και να ’χει, ο πρόεδρος του ΟΤΕ δεν φαίνεται να συνηθίζει την ιδέα μιας ”πατερναλιστικής” διακυβέρνησης του Οργανισμού, αντιθέτως φέρεται να έχει μεγάλα παράπονα για την έλλειψη κρατικής ”τηλεπικοινωνιακής στρατηγικής”, ενώ και ο κ. Λιάπης δεν φαίνεται επίσης ικανοποιημένος με έναν… ”αντάρτη” στα χωράφια του.

Οι αψιμαχίες αυτές μεταξύ μελών της ίδιας υποτίθεται ”ομάδας” δεν είναι οι μόνες.

Τουναντίον, υπάρχουν και άλλες που είτε δεν έχουν έλθει ακόμη στο προσκήνιο είτε ήλθαν και (πρόσκαιρα ενδεχομένως) πέρασαν ξανά στην αφάνεια.

Κι αν αυτές αφορούσαν μόνον στους λεγόμενους ”παραμένοντες”, εκείνους δηλαδή που είχαν οριστεί από την προηγούμενη κυβέρνηση, όπως ο κ. Νέζης, θα είχαν μια εύκολη –έστω και παράλογη για οποιαδήποτε άλλη πολιτισμένη χώρα - εξήγηση.

Δεν είναι όμως καθόλου έτσι, με αποτέλεσμα να δημιουργείται η εικόνα της ασυνεννοησίας σε επίπεδο στρατηγικής και ενδεχομένως των αντικρουόμενων… συμφερόντων!

Επίσης, το όλο θέμα θα μπορούσε ενδεχομένως να θεωρηθεί και… ”γραφικό” αν η περίοδος δεν ήταν τόσο κρίσιμη.

Διότι μέσα στο επόμενο διάστημα θα πρέπει να ληφθούν αποφάσεις, οι οποίες εν πολλοίς θα κρίνουν το μέλλον σε αγορές με εξαιρετικά μεγάλη στρατηγική σημασία, όπως αυτές των τηλεπικοινωνιών και της ενέργειας.

Αν ο πρόεδρος ενός μεγάλου κρατικού (επί της ουσίας) οργανισμού δεν μπορεί να συνεννοηθεί με τον υπουργό και ο διευθύνων σύμβουλος της ίδιας εταιρίας με τον πρόεδρο, πώς θα υπάρξει η απαραίτητη συναίνεση για να προχωρήσουν αυτές οι απαιτούμενες τομές;

Όλα θα τα ”καθαρίζει” ο κ. Καραμανλής προσωπικά ως... Mεγάλος Αρχηγός κάποιας φυλής Ινδιάνων;

Αν είναι έτσι, να μας το πουν κιόλας, να ξέρουμε ποιο είναι το... ”νέο μοντέλο διακυβέρνησης”!!!