Όσοι από σας δεν ”πλέουν” συστηματικά σε... πελάγη αισιοδοξίας, σίγουρα θα πρέπει να διαβάσουν με ενδιαφέρον την ανάλυση της Marfin Bank για τον δανεισμό των ελληνικών επιχειρήσεων και την επικινδυνότητά του, το πλήρες κείμενο της οποίας βρίσκεται στο euro2day.gr.

Πρόκειται, έτσι κι αλλιώς, για μια ανάλυση πρωτοποριακή όσο και τολμηρή για τα ελληνικά δεδομένα. Κι αυτό διότι στην αγορά μας έχουμε συνηθίσει να διαβάζουμε επωνύμως τα θετικά σχόλια και μόνον ανωνύμως -μέσω ”διαρροών” διαφόρων ”κύκλων”- τα αρνητικά (φωτεινή εξαίρεση οι πρόσφατες δηλώσεις του κ. Αράπογλου για τις οποίες κόντεψε να καεί στην πυρά!!!).

Εμείς σημειώνουμε απλώς κάποια σημεία τα οποία βρίσκουμε άκρως ενδιαφέροντα, σε μια έκθεση που προσέγγισε το θέμα της, ως όφειλε, με τεχνοκρατική ”ψυχρότητα” και χωρίς ”διπλωματικές” παρεκκλίσεις.

- ”Προβληµατίζει ότι ο μέσος όρος των λειτουργικών ταµειακών ροών (σ.σ. των εισηγμένων επιχειρήσεων) εξακολουθεί να είναι αρνητικός, γεγονός που καθιστά επιτακτική την εξέταση της ποιότητας των παγίων που χρησιμεύουν ως εξασφαλίσεις σε δάνεια”.

Σχόλιο του ”Χαμαιλέοντα”: Ίσως είναι η πρώτη φορά που λέγεται δημοσίως ότι η ποιότητα των παγίων που δίδονται ως εξασφαλίσεις στα τραπεζικά δάνεια δεν είναι πάντα (sic) αυτή που θα έπρεπε. Κι αυτό κάτι σημαίνει βέβαια για τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί ακόμη και σήμερα ένα μέρος του τραπεζικού συστήματος και μετά… τρέχει και δεν φτάνει!

Για όσους μάλιστα διερωτώνται γιατί η Σοφοκλέους δεν αποτιμάται με τον ίδιο τρόπο με τον οποίο αποτιμώνται οι μεγάλες ξένες αγορές ή γιατί δεν έχει καταφέρει να αποσπάσει μεγαλύτερο ενδιαφέρον από τους ξένους θεσμικούς, υπάρχει και μια αναφορά στην έκθεση της Marfin που δίνει εμμέσως πλην σαφώς την απάντηση:

”Σε σύγκριση µε την Ευρώπη (STOXX-600) και τις ΗΠΑ (S&P-500) οι ελληνικές επιχειρήσεις είναι κατά µέσο όρο περισσότερο δανεισµένες (δύο φορές το EBITDA έναντι μιας φοράς) και έχουν μικρότερα περιθώρια EBITDA (σχεδόν 4 ποσοστιαίες μονάδες)”.

Κοινώς, οι ελληνικές επιχειρήσεις είναι και περισσότερο δανεισμένες και λιγότερο ”αποτελεσματικές”, αφού το περιθώριο EBITDA χρησιμοποιείται ως δείκτης αποτελεσματικότητας (διαιρώντας τον τζίρο με το EBITDA)

Ας φτάσουμε όμως και στο συμπέρασμα:

…”Είναι προφανές ότι συνολικά δεν μπορεί για μακρό χρονικό διάστηµα οι λειτουργικές ταµειακές ροές να παραµένουν αρνητικές, οι επιχειρήσεις να στηρίζονται σε µη λειτουργικές πηγές για την κάλυψη των αναγκών τους και τα περιθώρια να μειώνονται”, λέει η έκθεση.

Ιδίως αν υπάρξουν αρνητικές εξελίξεις στα επιτόκια, στην ανάπτυξη και στη δημοσιονομική πολιτική.

Οπότε ή θα γίνουν ουσιαστικές κινήσεις αναδιάρθρωσης ή τα δάνεια κάποιων (μάλλον… αρκετών λέμε εμείς) επιχειρήσεων θα μετατραπούν σε ”βρόχο” για την οικονομική τους δραστηριότητα, με πιθανή απώλεια τα σχετιζόμενα δάνεια για τις τράπεζες.

Το ερώτημα βέβαια το οποίο θέτει η στήλη είναι πόσοι από τους εισηγμένους που βρίσκονται σε δύσκολη θέση αντιμετωπίζουν ρεαλιστικά το πρόβλημά τους και πόσοι είναι εκείνοι που στηρίζονται σε διαφόρων ειδών πιέσεις, μέσα και παρεμβάσεις, προκειμένου να διατηρήσουν τα…(κατά την άποψή τους) κεκτημένα!